Hoe gaat het met Willem Klok?

DELFT - Willem Klok maakte op 22-jarige leeftijd zijn debuut in het Vlaggenschip van Delft en hield het daar vijftien jaar vol.

Klok begon als 11-jarig jochie bij Delft, omdat zijn vriend Piet van Dongen er voetbalde. "Zijn vader speelde er in het eerste en ik ging er ook heen. In de jeugd speelden we in de winter altijd via de Gistfabriek in de sporthal in het Agnetapark. Daar trapte Fred Eikelhof mijn enkel eens aan gort. Vanaf dat moment wilde ik nooit meer binnen trainen."

- Toch kwam je in het eerste?
"Toen ik terug was uit dienst sprak Anton Reurink me eens aan. Hij zei dat als ik ging trainen, ik automatisch bij de selectie zou komen. Ik maakte de overstap van het derde naar het eerste en nadat ik eens moest invallen, stond ik definitief in het elftal. Wim van Buuren was trainer. Mijn vader was altijd mijn allergrootste fan. Hij zat op zondagmorgen in de Bankastraat in het raamkozijn te wachten tot ik hem kwam halen."

- Met wie speelde je zoal samen?
"De meeste successen hadden we halverwege de jaren '70 toen we twee keer op rij kampioen werden en van de vierde naar de tweede klasse promoveerden. We speelden toen met Rien Wils, Bob Spee, Louis Broekhuizen, Peet de Vreede, Bert Ham, Kees van Zuijlen,, Robbie Notenboom, Gijs Gagesteijn en Chris Kronshorst. Piet de Vries was trainer. Hij zegt altijd dat hij nog nooit een biertje heeft gedronken, maar ik heb zelf gezien dat hij er tijdens de festiviteiten eentje dronk."

- Onder welke trainers heb je nog meer gespeeld?
"Ook onder Chris, maar verder onder Rob Klaassen, Ben Wessels, Gerard en Frans Hogervorst, Ed Moreels en Gerard Linkerhof. Rob Klaassen trapte tijdens trainingen altijd een bal weg, die wij dan moesten gaan halen. Toen we dat door hadden, maakten we eens een bal kapot en deden we er een steen in. Hij wilde de bal weer wegtrappen, maar brak zijn teen. Dat had hij snel afgeleerd."

- Wat waren nog meer mooie herinneringen?
"We speelden eens een beslissingswedstrijd om niet te degraderen, maar ik moest werken in Bremen. Ed Moreels zei dat hij alles in het werk wilde stellen om mij erbij te hebben. Ik overlegde met mijn collega's en mocht weg, maar had geen vervoer. Kwam hij me in Bremen ophalen en maakte ik de winnende uit een zwak ingeschoten penalty. Verder was het met Gerard Hogervorst altijd lachen. Hij regelde alles voor ons tot in de puntjes."

- Volg je Delft nog?
"Ik ben jarenlang coördinator van de selectie en elftalleider geweest, maar dit seizoen heb ik maar een paar wedstrijden gekeken."