Harry van Veen maakte een 'uitstapje' van vijf jaar naar BEC, maar keerde uiteindelijk terug naar zijn Wippolder. (foto: Roel van Dorsten)
Harry van Veen maakte een 'uitstapje' van vijf jaar naar BEC, maar keerde uiteindelijk terug naar zijn Wippolder. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Harry van Veen?

sport

DELFT - Harry van Veen (67) stond onder de lat bij DHC, Wippolder en BEC, maar koestert de mooiste herinneringen aan zijn tijd als elftalleider bij het Wippolder van Martin Stoelinga.

Van Veen doorliep vanaf zijn tiende de jeugdelftallen bij DHC. ,"Ik weet nog dat ik training kreeg van Piet Lagarde, die net international was. Daar keek je als een berg tegenop." Na twee jaar dienstplicht schreef hij zich in bij Wippolder. "Mijn zwager Kees van Leeuwen speelde daar en vroeg of ik ook wilde komen. Dat zag ik wel zitten, want de club had toen net een nieuw complex en ik wilde wel met hem voetballen."

- Met wie speelde je samen?
"Dat is te verdelen in generaties. De eerste is die van onder anderen John Willemstein en Chris Vaderloos. Daarna kwamen de gebroeders Mol, Pieter van der Hoeven, Robbie Wees en Arthur Alberts. Ik weet nog dat we halverwege het seizoen stijf onderaan stonden en dat Wim van Buuren het overnam van de toen zittende trainer. Dat ging zo goed, dat we nog bijna om de prijzen meededen."

- Ben je daar altijd gebleven?
"Nee, ik heb ook vijf jaar bij BEC gespeeld. Met het bedrijfsvoetbal werd ik gevraagd met de Anna Bar mee te doen en daar zaten veel BEC'ers. Uiteindelijk hebben die me overgehaald en werden dat vijf prachtige jaren, waarna ik nog twee jaar bij Wippolder heb gekeept."

- Met wie speelde je daar?
"Met Theo Bosman, Jan Olsthoorn, de Van Berkums en ik heb Chris Treling op zijn vijtiende bij de selectie zien komen. Trainer Peter Hoedt wist de sfeer er altijd wel in te houden. Na de wedstrijd maakte hij altijd aantekeningen als: Van Veen: over de grond een wereldkeeper; in de lucht een drol. Dat was lachen."
- Wat deed je na je actieve carrière?
"Toen werd ik elftalleider bij Martin Stoelinga. Dat was de mooiste tijd. Martin regelde alles uit eigen zak tot in de puntjes voor die gasten. Iedereen liep er tiptop bij en eigenlijk hadden we veel te goede spelers voor de vierde klasse. Ook de sfeer was geweldig."

- Hoe kwam dat?
"Waar Martin was, gebeurde altijd wat. Koos van der Burg zorgde elke thuiswedstrijd voor livemuziek in de kantine, zodat ook gasten van andere clubs na hun wedstrijd kwamen en onderling was het fantastisch. Bij de dames ook. Het was geweldig. Uiteindelijk stopten we tegelijk."

- Wat heb je daarna gedaan?
"Ik heb twintig jaar lang wedstrijden gevist en ben ook Delfts kampioen geweest. Inmiddels breng ik mijn kleinzoon drie keer in de week naar Wippolder. Wil de Visser is zijn trainer, prachtig om te zien!"