Joey Stoel baalt van het vertrek van trainer Robin Knoester bij Den Hoorn. "Ik had graag nog heel veel van hem willen leren, maar met Nick van den Bos en John de Letter hebben we ook goede trainers." (foto: Roel van Dorsten)
Joey Stoel baalt van het vertrek van trainer Robin Knoester bij Den Hoorn. "Ik had graag nog heel veel van hem willen leren, maar met Nick van den Bos en John de Letter hebben we ook goede trainers." (foto: Roel van Dorsten)

Joey Stoel ziet veel potentie in Den Hoorn en wil blijven ontwikkelen

sport

DEN HOORN - Het zijn roerige tijden in Den Hoorn. Waar de plaatselijke SV afgelopen seizoen ternauwernood handhaving in de eerste klasse veiligstelde, werd deze week bekend dat trainer Robin Knoester de club vanwege gezondheidsredenen verlaat. 

Door: Alphons de Wit jr. 

En dat is een hard gelag voor de Midden-Delflanders, vindt ook middenvelder Joey Stoel. “Want ik heb heel goede verhalen gehoord over de nieuwe trainer en ik had graag veel van hem willen leren. Hij heeft immers op hoog niveau gespeeld en getraind. Helaas gooit zijn gezondheid roet in het eten en kiest hij terecht voor zichzelf. Aan de andere kant hebben we met Nick van den Bos een trainer die aan het eind van het vorig seizoen en de eerste wedstrijden van dit seizoen heeft laten zien hier ook goed op zijn plaats te zijn.”

Nacompetitie
Dat werd afgelopen seizoen wel duidelijk in de nacompetitie, waarin Den Hoorn een ware Houdini-act uitvoerde. In de eerste ronde werd tegen VVGZ een 1-3 achterstand weggepoetst, waarna na strafschoppen werd gewonnen. In de tweede ronde kwam het op een 2-0 achterstand tegen Spirit, maar werd het uiteindelijk 2-5 en in de finale kwam Nieuwerkerk nog wel op voorsprong, maar verloor het uiteindelijk met 1-4.
“Dat was ook de periode waarin ik mijn definitieve doorbraak in het eerste maakte”, vertelt Stoel. “Het was een rommelig seizoen, waarin de trainer opstapte en het allemaal niet meezat. Op enig moment ging het bij mij lopen en heb ik me in het elftal geknokt. In die tijd was Oscar Laguna Burgos de trainer en hij gaf me veel waardevolle tips, waardoor ik steeds vaker op zoek ging naar de oplossing vooruit in plaats van de veilige optie naar achteren. Uiteindelijk is het op die manier ook veel leuker om te voetballen.”
Voor het zover kwam, heeft de verdedigende middenvelder ook genoeg te verduren gehad. “Want ik heb ook een jaar lang niet kunnen voetballen. Ruim drie jaar geleden scheurde ik mijn linkerenkelband en toen ik eenmaal weer fit was, overkwam me in de eerste wedstrijd hetzelfde aan de rechterkant. Cru gezegd kwam de coronacrisis mij niet heel slecht uit, want ik had het vreselijk gevonden om langs de lijn toe te moeten kijken hoe mijn vrienden het deden.”

Overstap
Inmiddels lijkt de 23-jarige middenvelder verzekerd van een basisplaats en speelt hij weer met dezelfde vrienden. “De selectie bestaat grotendeels uit jongens met wie ik al speelde toen ik hier als B-junior binnenkwam. Ik begon op mijn zevende met voetballen bij Vitesse Delft. Toen ik als B-junior opgeroepen werd voor de regioselectie, speelden we daar in de tweede klasse. Voor mijn eigen ontwikkeling wilde ik het op een hoger niveau proberen en Den Hoorn, dat hoofdklasse speelde, bood uitkomst. Ik heb geen moment spijt gehad van die overstap.”
In het restant van de jeugd kreeg hij te maken met Nick van den Bos als trainer, die nu als interim-trainer het eerste elftal onder zijn hoede heeft. ¨En hij is een heel fijne trainer. Hij heeft een goed voetbalinzicht en heeft feilloos door wat er goed en minder goed gaat in de wedstrijden. Hier besteedt hij op de trainingen gericht aandacht aan. Natuurlijk is het soms leuker om af te werken op de training of om een partijvorm te doen, maar je ziet het effect ervan wel terug in de wedstrijden.”

Verloop seizoen
Tot nu toe heeft Den Hoorn in vier wedstrijden even zoveel punten behaald. “Tegen Wippolder en Velo verloren we met 2-1, maar werd er in beide gevallen een doelpunt van ons ten onrechte afgekeurd vanwege buitenspel. Tegen Nootdorp wonnen we met 1-0 en tegen RKDEO werd het 1-1. Het ligt dus allemaal erg dicht bij elkaar, maar ik denk dat we, als we gedurende het seizoen wat meer ervaring hebben, we ook wat stabieler zullen worden.”
Over zijn eigen rol in het spel is hij duidelijk. “Ik ga altijd tot het gaatje, heb een goede trap en probeer het spel zo goed mogelijk te verdelen. Het lukt me steeds beter om hierbij de oplossing naar voren te vinden. Ik merk aan mezelf dat ik hier zowel tijdens trainingen als in de wedstrijden volwassener in word.”
Uiteindelijk hoopt Stoel dat het tot een stabiel seizoen leidt. “Een seizoen als vorig jaar willen we in elk geval niet meer, dus het zou mooi zijn als we ons bij de bovenste zes ploegen weten te plaatsen. Als dat tot een plek in de nacompetitie om promotie zou kunnen leiden, is dat nog mooier.”
Ook persoonlijk heeft de jongeling zijn doelen. “Ik hoop mezelf verder te ontwikkelen en op termijn de stap te maken naar het divisievoetbal. Het is heel mooi om te zien hoe mijn vriend Ian van Baalen het op dit moment bij Scheveningen doet. Zoiets zou ik ook wel willen. Misschien lukt dat ons met Den Hoorn.”