Donny Slot hoopt Den Hoorn in de eerste klasse achter te laten

DEN HOORN - Den Hoorn plaatste zich afgelopen zaterdag met hangen en wurgen voor de tweede ronde van de nacompetitie en is nog twee zeges verwijderd van handhaving. Donny Slot hoopt zijn ploeg als eersteklasser te verlaten. 

Door Alphons de Wit jr. 

Erg soepel ging het allerminst, vorige week zaterdag tegen VVGZ. De stugge Zwijndrechters stonden vijf minuten voor tijd nog met 1-3 voor, maar Donny Slot en Noah Barends voorkwamen een blamage. “We zijn inderdaad een rondje verder, maar vraag niet hoe”, blikt Donny Slot, die aan het eind van de nacompetitie na dertien jaar afscheid neemt van het selectievoetbal, terug. “We begonnen redelijk met wat halve kansjes, maar toen zij binnen een kwartier na een fout bij ons achterin de 0-1 maakten, waren we even van slag en werd het van onze kant wel erg gezapig. Na rust pakten we het goed op, maar zij verdubbelden de marge al snel. Dat moeten we vooral onszelf aanrekenen, want zij hadden bepaald geen wonderploeg. Nadat ik door een fout van hun keeper de 1-2 had gemaakt, werd het nog 1-3. Gelukkig kopte ik vijf minuten voor tijd de 2-3 binnen en rondde Noah Barends in blessuretijd een prachtige voorbereidende actie van Robin Zwartjens goed af. In de verlenging gebeurde er niet meer, dus kwam het op strafschoppen aan. Toen zij, na een misser aan onze kant, het matchpoint niet verzilverden, trok keeper Robbert-Jan Kuipers ons er doorheen.” 

Vervolg nacompetitie
En dus plaatsten de Midden-Delflanders zich voor de halve finale, uit bij Spirit. “En ik heb begrepen dat we onze borst nat mogen maken. Een collega van me is keeper bij Nieuwerkerk en die zei dat het een veel betere ploeg is dan VVGZ. Hopelijk is dat in ons voordeel, omdat zij ook willen voetballen. Het zou mooi zijn als hij met Nieuwerkerk van Foreholte wint en wij van Spirit, dan treffen we elkaar in de finale van de nacompetitie.”
Het zou voor Slot de laatste wedstrijd als speler van Den Hoorn 1 zijn. “Ik maak nu dertien jaar deel uit van de selectie en vind het eigenlijk wel mooi geweest. Ik zit nu met mijn werk en gezin in een fase van mijn leven, waarin voetbal niet langer hoofdzaak is, waar dat vroeger wel het geval was. Daarnaast merk ik dat ik na mijn kruisbandblessure, die ik een jaar of vier geleden bij het Westlands elftal opliep, nooit meer echt op mijn oude niveau ben gekomen. Dat is frustrerend.”

Opa
En dus hangt de stilist op het middenveld zijn kicksen -in elk geval voorlopig- aan de wilgen. “Ik kijk wel weer eens uit naar een weekend zonder verplichtingen. Ik ben hier op mijn vijfde begonnen en op dit moment ben ik de oudste speler in de selectie. Er zijn zelfs ploeggenoten die mij opa noemen. Verder zijn wedstrijden in de nacompetitie altijd bijzonder, maar voor andere wedstrijden is het moeilijker om je op te laden. Deze nacompetitie is wel anders dan de overige nacompetities die ik heb gespeeld, omdat spelen om promotie natuurlijk het mooiste is.”
Al met al heeft Slot al heel wat nacompetities meegemaakt. “En dat was met verschillende teams. In mijn eerste jaren bij de selectie was dat onder Harry Biemans met oudere jongens zoals Michael Righarts, Aldo Carta, Marvin Vermeer en Stefan Berkhout. Onder Pim van der Hoorn promoveerden we met een wat jongere groep naar de tweede klasse, maar het seizoen erop degradeerden we meteen. Het jaar daarop werden we onder Ronald Hes kampioen en dat was voor mij wel de mooiste tijd: we speelden met jongens met wie ik ook in de jeugd heb samengespeeld en op vrijdag na de training waren we nog met zijn allen om vier uur in de stad te vinden. Op zondag na de wedstrijden deden we in de kantine rond een uur of elf het licht uit. We waren echt een vriendengroep. Inmiddels kan ik nog steeds prima met mijn teamgenoten overweg, maar ik zit in een andere fase van mijn leven: die jongens zijn nog erg jong. Daarom is dit een mooi moment om te stoppen, iets wat onze keeper Robert Jan Kuipers, die ongeveer net zo oud is als ik, ook gaat doen.”

Trainers
In die dertien jaar kwamen er ook heel wat trainers voorbij. “In het begin was alles onder Harry Biemans erg spannend. Hij was een goede trainer, net als Ronald Hes. Die stond echt boven de groep en kon keihard zijn, maar hij was altijd eerlijk en de resultaten spraken in zijn voordeel. Nog net iets beter was Thomas Duivenvoorden, die ons ook echt beter liet voetballen. Het is jammer dat hij na een jaartje al weg was.”
De laatste wedstrijden speelt Slot onder Oscar Laguna Burgos. “Bij hem ligt de nadruk weer op voetballen en niet op de lange bal. Ik merk dat dat de laatste tijd weer lekker gaat. Hopelijk weten we ons op die manier veilig te spelen in de eerste klasse.”