Angela van der Linden is de nieuwe coördinator van het Alzheimer Café. (Foto: EvE)
Angela van der Linden is de nieuwe coördinator van het Alzheimer Café. (Foto: EvE)

Passie met een Gouden rand: Angela van der Linden

Algemeen Passie met een gouden rand

DELFT - Afgelopen maandag werd het Alzheimercafé Delft voor het eerst gehouden in de Torteltuin bij DOK. Bij die gelegenheid werd coördinator Jan Vonk benoemd tot Lid van Verdienste. Een mooie bekroning voor het werk dat hij meer dan vijftien jaar verrichte. Hij treedt terug en zijn taak wordt nu overgenomen door Angela van der Linden (56): “Mensen met dementie en hun naasten voelen zich vaak alleen en onbegrepen. Daarom is het Alzheimer Café zo belangrijk.”

Door Esdor van Elten 

Angela weet wat het is om gastvrouw te zijn. In het dagelijks leven is zij werkzaam in de catering van kantoren en evenementen. Ze is nu iets meer dan een jaar bij het Alzheimer Café betrokken, eerst als gastvrouw, en nu dus als coördinator. “Het is best moeilijk om iemand op te volgen die het zo lang heeft gedaan. Je gaat echt meteen het diepe in. Maar ik geloof echt dat ik dit kan en moet doen.”

Angst
Angela’s motivatie komt voort uit haar eigen ervaringen met dementie: “In 2018 begon mijn moeder een beetje te kwakkelen. Fysiek, maar ze raakte soms ook een beetje verward. Hoewel wij er als familie wat bezorgd over waren, was het volgens de ouderenarts niet heel ernstig. Maar ze werd steeds angstiger en onrustiger, terwijl ze altijd een vrouw was van het type ‘niet klagen maar dragen.’ Het werd extremer en toen ik op een gegeven moment een weekje op vakantie was escaleerde het. Dan voel je je er nog bijna schuldig over. Toen ze uiteindelijk ‘s nachts in pyjama de straat op wilde werd eindelijk actie ondernomen en kwam ze in een verpleeghuis. En daar zeiden ze: jullie hebben gelijk. De diagnose: acute dementie.”
De daaropvolgende maanden waren zwaar voor de familie: “De angst die zij doormaakte, die vergeet ik niet meer”, zegt Angela. Daarna kwam er een periode dat het iets rustiger leek, en ze vooral steeds het liedje ‘Samen zijn’ van Willeke Alberti zong. Vervolgens kreeg ze longontsteking en is ze vrij snel overleden. En hoe verdrietig dat ook was, we waren als familie ook blij dat verder lijden haar bespaard bleef.”

Iets mee doen
Haar eigen ervaringen overtuigden Angela ervan dat er nog veel onbekend is over dementie. Ze leerde de Alzheimer Stichting kennen door een tv-reclame: “Daarbij gebruikten ze ook ‘Samen zijn’, dus dat gaf me extra het gevoel: hier zou ik wel iets mee willen doen’. Toen ze zag dat ook haar zus een armbandje van de stichting droeg was ze helemaal overtuigd: dit moet zo zijn.” Ze kwam in contact met Joop en werd gastvrouw bij het Alzheimer Café Delft. Hielp haar cateringervaring daar nog bij? “Ik denk dat ik wel gemakkelijk een gesprek aanga”, aldus Angela. En gesprek is nodig, want dementie is nog steeds omgeven door een atmosfeer van onwetendheid en schaamte. “Ik hoorde zelfs een verhaal van iemand die overleed aan de stress, omdat ze niet kon accepteren dat haar man dement werd. Dat zijn enorm trieste verhalen. Niet alleen patiënten zelf, maar ook hun naasten, voelen zich vaak alleen en onbegrepen. Bij het Alzheimer Café proberen we om mensen te informeren in een gezellige en veilige omgeving.

Alzheimer Café 
Alzheimer Café Delft wordt iedere tweede maandag van de maand gehouden.” Sinds deze maand is dat in de Torteltuin van DOK Delft. “De verandering lijkt goed te vallen bij de bezoekers”, zegt Angela. “Dat is bij mensen met dementie natuurlijk niet vanzelfsprekend. Maar we hebben hier alles wat we nodig hebben.” Bij Dok is het natuurlijk  betaald parkeren, maar dat hoeft geen probleem te zijn: “We mogen vanuit de Stichting uitrijkaarten verstrekken. Dus we jagen onze gasten niet op kosten. Gemiddeld zijn er op een avond zo’n 40 gasten. Niet alleen patiënten en hun naasten, maar ook professionals vanuit de hulp- en zorgverlening. Na de koffie beginnen we altijd met een spreker die een bepaald onderwerp belicht. Dat duurt ongeveer een half uur. Na de pauze is er dan ruimte om vragen te stellen en er is ook gelegenheid om met elkaar te praten. Vrijwilligers zijn er op zich voldoende, maar Angela zou het wel toejuichen als er wat meer gasthèren zouden zijn.

Verwerken
Angela pakt haar taak met enthousiasme op: “Behalve dat het mooi en belangrijk werk is, helpt het mij ook om mijn eigen ervaringen van de laatste twee jaar te verwerken.”

Ken jij een vrijwilliger die het ook verdient om eens in de spotlight te worden gezet? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet verschijnt hij of zij binnenkort in Delft op Zondag!