Wat ik zeggen wil

vaste rubrieken

Kattenhulp
DELFT - Het is leuk om jezelf weer eens in de krant te zien staan. In de rubriek 'Delft, twintig jaar geleden' was vorige week te lezen dat ik 20 jaar geleden verhuisd ben naar een kleine aanleunwoning, waar ik nu nog steeds woon. De foto lijkt niet meer zo veel, omdat ik dit jaar 85 jaar word. Al vang ik nu geen zwerfkatten meer - ik heb een geweldige opvolgster gevonden in Rieneke Hoevenaar - ben ik nog altijd bereikbaar als Kattenhulp voor allerlei kattenaangelegenheden op telefoonnummer 015-2572020.

Truus Feyge, Delft

Gist-gate (1)
DELFT - Laten we Delft nu eens vooruithelpen met waar we historisch goed in zijn: Maak in Spoorzone-Noord ruimte voor een bierfabriek. Die heeft heel veel (grond)water nodig en gist, beide zijn bij DSM om de hoek in overvloed te krijgen. Hoeven we ook geen documenten geheim te houden of te zwarte-pieten in achterkamertjes over de kosten van het water-oppompen.

Michiel van den Boogaard, Delft

Gist-gate (3)
DELFT - Met grote interesse heb ik in de krant Delft op Zondag de artikelen gelezen over het grondwater oppompen op het voormalige 'Gistterrein'. Er zijn bij mij drie vragen gerezen. 1. Wat mij niet duidelijk is, is waarom de provincie, die eerder de vergunning verstrekte voor het oppompen, nu buiten schot blijft voor de financiële consequenties van het nalatenschap van deze vergunning. 2. Kan de Gemeente Delft geen proces aanspannen tegen de provincie voor nalatigheid? De provincie had toch door clausules de schade bij het stoppen van het oppompen, voor de overheid kunnen beperken? 3. Van een collega hoorde ik dat de aanleg van de A4 verzakkingen veroorzaakt bij onder meer eeuwenoude boerderijen in de omgeving. Hoe kan dan worden vastgesteld welke schade door het stoppen van het oppompen is ontstaan en welke schade ontstaan is door de aanleg van de A4? Het lijkt mij niet te scheiden.

W.J. Poot, Den Hoorn

Aanvulling van de redactie:
In 2007 besloot de Haagse rechtbank dat DSM kostenloos mocht stoppen met grondwater oppompen, omdat de vergunningverlener (de provincie Zuid-Holland) daarover niets had opgenomen in de laatste pompvergunning, uit 1997. Uit schrik over die uitspraak deed de Randstedelijke Rekenkamer later in 2007 onderzoek naar hoe dat elders zat. Toen bleek dat bij 87 andere grote waterwinningen in westelijk Nederlands slechts in drie gevallen wél een stopzettingsclausule in de vergunning was opgenomen. Overheden, en met name de provincies, hadden tot de uitspraak in de Gist-uitspraak, met de gevolgen waarvan de stad Delft nu is opgezadeld, dus vrijwel nooit stil gestaan bij de gevolgen van beëindiging van fabrieksmatige grondwaterwinning.

Henk de Kat, onderzoeksjournalist voor Delft op Zondag