Het was, weet voorzitter Hans Prade, niet alleen maar kommer en kwel bij SV Wippolder

Algemeen

Hans Prade: "Wij zijn een vereniging. Als we iets doen voor de spelers, is dat voor de hele selectie. Betalen doen we in elk geval nièt". (foto: Roel van Dorsten)

DELFT – SV Wippolder heeft een roerig jaar achter de rug. Of beter misschien: een beroerd jaar. "Maar", zegt voorzitter Hans Prade, "er gebeurden ook positieve dingen".

"Er is het afgelopen seizoen heel veel gebeurd", trapt Prade een tamelijk open deur in. "Zowel positief als qua reuring". Maar hij is een positief denker. Dus begint hij ook met de pluskant van de rekening. "We werken nu met het teamcoördinatorschap bij de jeugd. Alle ouders dragen zorg voor taken rond het team van hun eigen kinderen. 
Dat gaat dan om zaken als het invullen van het wedstrijdformulier, om het ontvangen van de scheidsrechter, maar ook om de barbezetting. Bij een enkel team leverde dat wel problemen op, maar in het algemeen verloopt dat prima. Verder hebben we gedefinieerd wat we met Wippolder willen. We willen op een bepaalde manier voetballen, maar we hebben vooral onze normen en waarden. Iedereen weet nu dat hij of zij voor z'n eigen zaken moet zorgen. Het kan, bijvoorbeeld, niet zo zijn dat ouders de vereniging als dumpstore voor hun kind zien. Wie dat niet bevalt, kan liever een andere vereniging zoeken. Ook belangrijk: je mag fouten maken, als je er maar van leert. Aan elkaars stoelpoten zagen, dat is er niet bij. Ego-gedrag moet uitgebannen worden. Een aantal mensen, al valt dat aantal heel erg mee, hebben we daarom gevraagd te stoppen. En als ik naar mezelf kijk: ik denk dat ik de reputatie heb dat als ik tegen jou A zeg, dat ik dat ook tegen anderen zeg. Het gaat altijd om het proces. Lukt dat niet met iemand op een bepaalde plek, dan gaan we samen een andere plek zoeken. We proberen zulke mensen wel zo lang mogelijk binnenboord te houden. Uitgangspunt is dat we beslissingen nemen en handelen op basis van argumenten en niet op basis van de persoon. Nog een voorbeeld van dat we positief bezig zijn: we hebben veel gedaan aan maatschappelijk verantwoord verenigen. Bij voetbalverenigingen wordt altijd naar binnen gekeken. Nou is het goed om van eigen kracht uit te gaan, maar je moet ook andere partijen erbij betrekken. Zo werken we samen met DKC en met De Koplopers. En de biljarters, die uit Buurthuis De Wipmolen weg moesten, zijn bij ons terecht gekomen. Dat geldt ook voor de Fietsvereniging. Het leuke van die biljarters is dat daar mensen bij zitten die vroeger in Wippolder hebben gevoetbald. Eén van die ouderen zei: Het is toch eigenlijk belachelijk dat ik nooit meer een bezoekje heb gebracht, terwijl ik hier 200 meter vandaan woon". Prade wil er maar mee zeggen: "Als vereniging ben je een spil in de maatschappij". Hij mag graag een voorbeeld nemen aan de Pijnackerse tweedeklasser DSVP. "Vind ik een mooie vereniging, met z'n vele vrijwilligers. Daar gaat het om: van je eigen kracht uitgaan en niet bang zijn. Daarom ben ik blij dat men dat binnen onze vereniging goed heeft opgepakt".

'MAAR WE ZIJN DAN OOK EEN LEUKE VERENIGING' 

Minder vrolijk is hij als het om de sportieve wederwaardigheden van met name SV Wippolder 1 gaat. "Het is een roerig jaar geweest. Het is heel jammer dat het met trainer Erwin Stoelinga, toch een Wippolderjongen, niet is gelukt. Je mag nu wel weten dat ik in een gesprek met Pierre Schultz, die het overnam, heb gezegd: Ik geloof niet dat we erin blijven. Zorg er in elk geval voor dat de jongens het wel naar hun zin hebben". Prade is realistisch. Dat is niet helemaal gelukt, om het maar eufemistisch te formuleren. Het boterde niet in de selectie. "Dat heeft heel veel energie gekost. Het was wat dat betreft een raar jaar. We hebben er nog niet de vinger op kunnen leggen wat nou precies de oorzaak was. Een aantal kliks waren er niet. Niet tussen trainer en spelers en niet tussen spelers onderling. Het kan nog alle kanten op met die analyse. Ook vanuit het bestuur en de begeleiding zal het wel niet allemaal goed zijn gegaan. Het was, denk ik, een opeenstapeling van allemaal kleine dingetjes. De klik was er gewoon niet, tussen meerdere entiteiten binnen de selectie". 

-Maar de resultaten spreken toch duidelijke taal?
"We hebben twee wedstrijden gewonnen. We verliezen van de ploegen uit de onderste regionen. Dan verdien je niet om erin te blijven. Natuurlijk krijg je een beuk als je degradeert, maar je moet wel realistisch blijven". 

-De gevolgen heb je in de overschrijvingsperiode gezien.
"Natuurlijk is het het streven van het bestuur en van de vereniging om iedereen binnenboord te houden. Maar dat lukt niet altijd. Daar heb ik op zich geen moeite mee. Ik vind het wèl jammer dat er zó veel ontevredenheid heerste. Marc Rijneveen heeft z'n uiterste best gedaan om daar wat aan te doen, maar soms moet de gifbeker helemaal leeg worden gedronken. Een aantal spelers heeft zo'n slecht seizoen gehad dat ze het ergens anders willen proberen. Kijk, dat Marco Rossel weg is, dat is een echte aderlating. Hij is toch Mister Wippolder. Dat geldt ook voor Jordy Krassenburg, al blijft hij gelukkig trainer van de A1. Maar als het kennelijk zo ver is gekomen, en ik weet dat uit de gesprekken van de spelers met onze nieuwe trainer Marcel de Letter, Marco Immers en mijzelf, dan is het een brug te ver. Dan zeg ik ook: Ga dan maar. Maar lukt het bij je nieuwe vereniging niet, dan ben je weer van harte welkom". Want, positief als Prade is en blijft: "Ik ben van Suriname naar Nederland verhuisd. Je houdt toch altijd die band met het verleden. Dat geldt voor de echte Wippolderjongens die nu weg zijn ook. Wat me trouwens wel is opgevallen, is dat veel jongens geïnteresseerd zijn in Wippolder. Maar we zijn dan ook een leuke vereniging. En als 24 jongens van de selectie na het afgelopen seizoen zeggen: we blijven tóch bij Wippolder, dan zegt dat ook wel iets. Er zijn er elf weggegaan, er zijn er dertien of veertien bijgekomen. We hebben nu een selectie van 36, 37 spelers. Groter dan vorig seizoen". 

-Maar eigenlijk zou SV Wippolder toch een stabiele tweedeklasser moeten zijn?
"Eén van onze doelstellingen is inderdaad dat we naar de tweede klas willen. Maar laten we nou eerst maar 's proberen weer naar de derde klas te promoveren. Een belangrijke opdracht die Marcel de Letter heeft meegekregen, is dat hij moet bouwen aan de toekomst. En het moet gezellig zijn. Dan komen de prestaties vanzelf".

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12