Afbeelding

Etentje voor ouderen dreigt te verdwijnen vanwege buurthuisverbod voor teckel Jonas

Algemeen

Editie: Week 4, Jaargang 23 |

Lenie van Halderen, haar hondje Jonas en bezoekers van het Smikkelrestaurant betreuren de nieuwe regel dat honden niet welkom zijn in Wijkcentrum Wippolder. (foto: Koos Bommelé)

DELFT – Tranen vloeiden woensdagavond in Wijkcentrum Wippolder. Ouderen kunnen hier in het ‘Smikkelrestaurant’ om de week aanschuiven voor heerlijke maaltijd. Die activiteit dreigt te verdwijnen omdat Jonas, het hondje van één van de koks, niet meer welkom is in het buurthuis.

De maaltijden worden verzorgd door chef-kok Bertus en Lenie van Halderen. Hun trouwe viervoeter Jonas gaat altijd mee. Het hondje is even bejaard als de bezoekers van het Smikkelrestaurant en ligt vooral in een mand achter de bar. Groot was ieders verbazing toen de buurthuisbeheerder twee weken geleden vertelde dat Jonas niet meer welkom is. “Ik dacht toen: wat een onzin”, vertelt z’n baasje Lenie van Halderen. “Er heeft nog nooit iemand over geklaagd en opeens komt er een meneer die zegt dat het niet meer mag. Ik ben een week van streek geweest. We duperen hier wel vijftig bejaarden mee. Woensdag hebben we verteld dat we er daarom mee moeten stoppen. Zij waren behoorlijk verdrietig.”

Het Delftse echtpaar is om de week op woensdag van half twaalf ’s morgens tot negen uur ’s avonds in de weer om het etentje te organiseren. Jonas kan niet zo lang alleen zijn en Bertus en Lenie hebben geen plek waar ze ‘m onder kunnen brengen. Bovendien: “Toen ons anderhalf jaar geleden werd gevraagd om dit te doen, hebben we gezegd dat we dit wilden doen áls onze hond mee mocht komen. Dat was geen enkel probleem. En nu word ik opeens als een klein kind op het matje geroepen. Er zouden klachten zijn, maar niemand weet ergens van. Er worden gewoon smoezen verzonnen omdat ze onze hond niet binnen willen hebben. Dit is laag bij de grond.”

‘Onvoorstelbaar zonde’
Karel de Graaf, samen met zijn vrouw één van de trouwe bezoekers van het smikkelrestaurant, vindt het ‘onvoorstelbaar zonde’ als deze activiteit stopt. “Alle bezoekers waren woensdag onthutst toen ze dit hoorden”, reageert De Graaf. “Het is altijd zó gezellig. Veel mensen kijken er echt naar uit. Je kunt lekker eten voor maar zes eurootjes. Het zou dood- en doodzonde als dit er straks niet meer is, en dat vanwege één zo’n pepernoot.”

Nel van Puffelen is als vrijwilliger al vanaf het begin betrokken bij dit initiatief in het buurthuis aan de Professor Krausstraat. “Drie-en-een-half jaar gelden is dit opgezet. Toen was er nog een andere kok”, blikt Van Puffelen terug. Later kwamen Bertus en Lenie van Halderen, op voorwaarde dat hun hond mee mocht. Iedereen was blij. Ook bezoekers. “We hebben plek voor 44 personen omdat we er niet meer kwijt kunnen. Er is een wachtlijst. Ik heb woensdag mensen zien huilen toen werd verteld dat we misschien moeten stoppen. Ze zien er altijd ontzettend naar uit. Sommigen zijn in de negentig. Ze vinden het heerlijk hier te eten.” De vrijwilligers zetten zich graag voor hen in, maar daar dreigt vanwege een buurthuisverbod voor een vier kilo wegende en stokoude teckel een einde aan te komen. “Als het nou een grote bouvier was die overal door het buurthuis rondloopt”, zegt Van Puffelen. “Maar hij ligt alleen in z’n mand. Niemand heeft er last van.”

Martin Stoelinga en Jolanda Gaal van Onafhankelijk Delft waren woensdag naar het buurthuis gekomen om mee te eten en de bewoners moed in te spreken. Stoelinga zegt er alles aan te zullen om te voorkomen dat aan dit initiatief voor ouderen een einde komt. “Er zijn al zoveel ouderen die kampen met eenzaamheid en voor wie niet veel te doen is”, zegt Stoelinga. “Heel triest als het etentje voor hen woensdag de allerlaatste keer was.”

De bezoekers en vrijwilligers hebben hun hoop op ‘De Snor’ gevestigd. Hij riep de vrijwilligers op te blijven doen wat ze al jaren doen. Het kokende echtpaar wil daar gehoor aan geven. “We gaan volgende week woensdag gewoon weer koken en zien wel waar het schip strandt. Misschien worden we het buurthuis wel uitgezet. We zien wel. Ja, we zijn nog strijdbaar. Niet voor onszelf, wel voor de ouwetjes. We moeten toch meer voor onze ouderen zorgen? Dit is belachelijk. Zo krom als het maar zijn kan.”

Bij het ter per se gaan van deze krant hadden de betreffende beheerder en zijn werkgever van SRO nog niet gereageerd.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12