Indrukwekkend laatste afscheid van omgekomen Delfts gezin

Editie: Week 43, Jaargang 22 |

De drie kisten van de drie op tragische wijze omgekomen Delftenaren.

DELFT - De nabestaanden van Ngoc Minh Nguyen, Minh Chau Dang en Quoc Duy Dang namen zaterdag 18 oktober afscheid van het bij de vliegramp in Oekraïne omgekomen drietal. Op de indrukwekkende, drukbezochte uitvaart was het ongeloof nog altijd voelbaar.

Door: Marijn Abbenhuijs

De fietsen pasten die zaterdag lang niet allemaal in de fietsenrekken en de mensen die met de auto kwamen, parkeerden noodgedwongen al helemaal aan het begin van de Hoflaan. Ondanks het feit dat er sinds de gruwelijke gebeurtenis alweer een kwart jaar is verstreken en er stille tochten, condoleances en herdenkingen plaatsvonden, was de belangstelling onverminderd. Burgermeester Bas Verkerk legde wat dat aangaat de vinger op de juiste plek. In zijn toespraak sprak hij over ‘elkaar opzoeken’ in een lastige tijd. Troost zoeken bij elkaar is wat we volgens hem deden en daar had hij gelijk in. De plechtigheid duurde twee uur lang en ook voor het afscheid na afloop werd een uur de tijd genomen. Al die tijd was het muisstil. Er heerste onbegrip voor de situatie. Men luisterde, toonde respect en berouw voor elkaar. Veelzeggend was het uitgebreide dankwoord van Nguyen Ngoc Khanh, de vader van Minh en de opa van Minh Chau en Duy. Hij vertelde hoe belangrijk alle steun vanuit Nederland voor hem was geweest. Hij had in Vietnam op zijn dochter en kleinkinderen gewacht toen het vliegtuig neerstortte en maakte de kwelling van de bizarre gang van zaken die volgde mee. De Nederlandse hulp had hem erdoorheen gesleept. Hij was dankbaar voor alles wat er voor de familie was georganiseerd. Hij was dankbaar voor het contact dat hij onderhield met hun vrienden en buren en hij was dankbaar voor de hulp van Nederland bij het mogelijk maken van deze uitvaart en voor de hulp van Malaysia Airlines zodat hij en de rest van de Vietnamese familie er ook bij konden zijn.

Zijn dankwoord illustreerde perfect hoe een rampzalige gebeurtenis als deze een bijzondere verbondenheid kan ontwikkelen. Nabestaanden uit Vietnam en Nederland die elkaar tot voor kort niet kenden en sportschoolvriendinnen, schoolvriendinnen, zwemmaatjes en schooldirecteuren werden één grote familie. Samen huilden ze om mooie herinneringen, samen toonden ze respect voor het Vietnamese afscheidsritueel en samen lachten ze om een dansfilmpje met de draaiende achterwerken van Duy en zijn vriendjes. De tijd stond stil, afscheid en eer telden. Er werd geknuffeld omdat er, zoals Ralph Westenberg, vader van één van Duy’s beste vriendjes, mooi zei, geen morgen is. Kinderen spraken de mooiste woorden uit en toonden hun kwetsbaarheid. Ze wilden met hun vuur een tunnel branden die ver genoeg zou reiken om hun vriendinnetje en hun vriendje aan het einde weer te kunnen zien.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl