Wiesje Sondermeijer ondervond aardbevingen Nepal aan den lijve

Editie: Week 30, Jaargang 23 |

Een ingestort gebouw in de Nepalese hoofdstad Kathmandu. (foto: Wiesje Sondermeijer)

DELFT – Het werd een onvergetelijke vakantie voor Wiesje Sondermeijer. Maar niet op de manier waarop ze het zich had voorgesteld. Als backpacker maakte ze in april de zware aardbevingen in Nepal mee.

Door: Dennis van den Berg

Wiesje, die in Delft bij een kinderopvangorganisatie werkt,  besloot in haar eentje te gaan backpacken door het langgerekte Himalayaland tussen India en China. “Onderweg zou ik wel aansluiting krijgen bij andere backpackers, dat had ik al vaker gedaan. Ik wilde ook geen gids of drager inhuren, maar even twaalf dagen ‘van de radar zijn’.”

Wiesje vertrok op vrijdag 17 april naar Nepal. Vanuit hoofdstad Kathmandu reisde ze naar het noordwestelijk gelegen plaatsje Pokhara. Daar trof ze een Duitse backpacker, met wie ze zou optrekken tijdens haar trektocht door de bergen. De eerste wandeldag, vrijdag 24 april, verliep zonder problemen.

De volgende dag, zaterdag 25 april, was het regenachtig. Wiesje liep met haar Duitse metgezel over een gravelweg, toen rond het middaguur het landschap ineens in beweging kwam.  “Ik voelde de grond licht bewegen. Al gauw werd het steeds erger. Ik raakte niet in paniek, maar mijn Duitse metgezel wel. Ik ging in een soort overlevingsmodus: met het gezicht naar de berg lopen, om te kunnen zien of er aardverschuivingen of rotsblokken naar beneden kwamen.”

Ernst
De beving duurde ongeveer een minuut. Wiesje dacht dat het maar een plaatselijke beving was: haar reisgenoot was daar echter niet zo zeker van. “Toen er een nieuwe aardschok was te voelen, met gerommel en al, begon de ernst van de situatie tot me door te dringen” vertelt Wiesje. “Ik wilde naar een nederzetting en contact leggen met andere toeristen.” Eenmaal aangekomen in een dorpje, besloot ze haar mobiele telefoon te checken. “Stond mijn zus op de voicemail: of ik al wist dat Nepal door een aardbeving van 7,8 op de schaal van Richter was getroffen? Ik was verbijsterd.”

Nadat ze het thuisfront gerust had gesteld dat er met haar niets aan de hand was, wilde Wiesje in eerste instantie verder reizen door Nepal. “Mijn Duitse reisgenoot niet. Samen met een paar anderen ging ik verder langs de route, maar ik liep toch niet meer op mijn gemak.” Toen er zondag nog een zware beving plaatsvond en een serie naschokken, hakte Wiesje de knoop door: ze ging niet verder. In het plaatsje Ghermu, waar ze twee nachten verbleef, kreeg ze via de televisie en andere media vervolgens de volle omvang van de natuurramp te zien, die duizenden mensen het leven kostte en voor grote verwoesting in het land zorgde. “Toen kwamen de emoties los. Het besef dat je aan de dood was ontsnapt, maar ook het schuldgevoel dat ik weg kon uit Nepal en de inwoners niet.”
Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt, heeft Wiesje zich daarom heilig voorgenomen om over een tijdje terug te keren naar Nepal. “Het is en blijft een prachtig land. Prachtig, maar arm: de inwoners zijn echt afhankelijk van het toerisme. Als dat helemaal wegvalt, zijn de mensen er nog veel erger aan toe dan na de aardbevingen.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl