Ger Timpman kijkt terug op 22 mooie en bijzondere jaren in de Altena Hoeve

Editie: Week 13, Jaargang 22 |

Ria, Ger en Simone Timpman waren afgelopen week voor het laatst bij hun Altena Hoeve te vinden.

DELFT – Jarenlang was het goed toeven in de Altena Hoeve. Na 22 jaar feesten en partijen sloot het Delftse partycentrum afgelopen week definitief de deuren. Oud-eigenaar Ger Timpman kijkt met weemoed terug op een mooie tijd.

Timpman staat maandagmiddag omringd door verhuisdozen in de grote zaal. “Dit zijn de laatste spullen”, legt hij uit. De verwarming werkt al niet meer en er is geen koffie. Het einde nadert voor het partycentrum aan de Kasteelwerf.
Timpman werkte vroeger bij Gist Brocades, waar hij zich met de horeca bezighield. “Je had toen nog de Tent, wat nu de Lindenhof is, de lunchkamer van de directie en De Boerderij, wat nu de Altena Hoeve is”, vertelt de 69-jarige oud-eigenaar. Hij werd al snel bedrijfsleider van die drie locaties. Totdat ‘de gist’ hiermee ophield. “Ik kon vervolgens een baan krijg binnen dit bedrijf, maar dat is niks voor mij. Toen heb ik de gist op een idee gebracht. Ik zei: Jullie kunnen dit goedmaken als ik in De Boerderij voor mezelf mag beginnen. Ik moest een ondernemersplan maken en kijken of het haalbaar was.” En het was haalbaar.

‘HET LIEP AL GAUW ALS EEN TIERELIER’
Het was 1992 en Ger Timpman begon z’n eigen zaak. Het begin was niet makkelijk. “Er lag hier een olietank voor de verwarming. Die moest je goed in de gaten houden, want als ie leeg was had je geen verwarming meer. Er was geen riolering, maar een septic tank.” Timpman had daags voor de opening alle partycentra in de regio afgereisd en goed naar hun prijzen gekeken. Daar ging hij zelf net even onder zitten. Dus was z’n lege agenda al gauw goed gevuld. “In de beginjaren had ik veel klandizie van de gist. Er kwamen bovendien twee bridgeclubs en een klaverjasclub. Ik opende in een goede tijd, het liep al gauw als een tierelier. Iedereen ging begin jaren ’90 feestjes buiten de deur organiseren. Het ging boven verwachting goed, de lijn blééf maar naar boven gaan. Ik vond dat toen heel gewoon, maar dat was het niet.” Negen jaar geleden nam zijn dochter Simone de zaak over. Timpman bleef betrokken. “Zij heeft economische moeilijkere tijden meegemaakt.”
Moeilijk was het ook toen in 1999 bij DSM Gist een melasse-tank ontplofte. De sloten rondom de Altena Hoeve lagen vol met stinkende melasse, maar er stonden wèl de nodige feesten en partijen op de agenda. Timpman compenseerde met kortingen, maar daarmee was – zeker daags na de explosie - niet alles opgelost. “Ik zat op het net van de gist, dus ik had geen stroom. Moest ik bij kaarslicht met kokend water koffie zetten, zoals dat vroeger ging. De stank was hier niet te harden.” Hij spreekt nog altijd vol lof over hoe DSM de schade afhandelde. Ze betaalde een advertentie in Delft op Zondag waarop alle families werden bedankt die ondanks de stank hun feest in de Altena Hoeve vierden. “DSM heeft netjes de schadeclaim betaald. Ik kreeg daarna ook steeds meer werk van ze.”

‘DAT WAS VOOR ONS WEL EFFE EEN MOKERSLAG’
De Altena Hoeve moet volgens Timpman wijken omdat DSM op deze locatie een laboratorium wil bouwen en ruimte wil bieden aan bedrijven die in hetzelfde stramien zitten. De oud-eigenaar geeft aan dat - toen hij met z’n partycentrum begon – al werd verteld dat hij er rekening mee moest houden dat zoiets ooit ging gebeuren. “Maar dan denk je: Het zal wel meevallen.” Twee jaar terug hoorde de familie Timpman dat het in 2014 toch echt afgelopen zou zijn. “Dat was voor ons wel effe een mokerslag. We hebben het daarna stilgehouden. Anders denken mensen wellicht dat we er, omdat we toch dicht gaan, met de pet naar gaan gooien.”
Ger Timpman, zijn vrouw Ria en dochter Simone zijn al vier weken spullen aan het inpakken. Vele herinneringen kwamen weer naar boven. “Tijdens verbouwingen zijn hier veel oude spullen opgegraven”, vertelt hij. “Spullen uit de tijd dat hier een kasteel stond. Die ridders flikkerden hun bekers en borden zo in het water rondom het kasteel. Als je hier gaat graven vind je van alles.” Jarenlang waren die vondsten te bewonderen in een vitrinekast in de bodega. Timpman weet ook nog goed dat bruidsparen en hun families met rondvaartboten naar zijn partycentrum kwamen. “Dat hebben we zelf ook gedaan met ons 25-jarig huwelijk. Dat extraatje hield echter op toen die boten door het ondiepe water vastliepen.” Ook het feest van Pieter van Foreest was mooi. “Die wilden met tweehonderd man komen. Toen lieten ze weten dat het er misschien driehonderd zouden worden. Uiteindelijk werden het er vierhonderd. Ik had mensen gevraagd om het verkeer te regelen, maar ze kwamen allemaal op de fiets. Dat was me een feest! Het grootste feest dat hier ooit is gehouden.” Vele families en organisaties vierden er hun feestje. “Ik ben al die mensen dankbaar dat ze hier hun feest wilden vieren. Als zo’n familie het hier naar de zin had gehad, kwamen ze terug. Zo ging dat altijd.” Soms werkte het anders. “Ik ben in 1997 stadsprins geweest. Ik was geen carnavalsvierder, maar dacht dat het goed zou zijn voor de zaak.” Dat pakte uit zoals gehoopt. “Iedere carnavalvierende Delftenaar die een huwelijksfeestje vierde, kwam dat bij ons doen.”

‘ALS HET STRAKS TEGEN DE VLAKTE GAAT, BESEF IK HET WAARSCHIJNLIJK PAS’
Het enige dat hij jammer vindt, is dat de Altena Hoeve niet zelf het moment heeft kunnen kiezen om ermee te stoppen. “Dat is de macht van het groot kapitaal. Je kan je kont wel tegen de krib gooien, maar dat heeft ook geen zin. Ik heb altijd prettig met de gist en DSM samengewerkt en veel werk van ze gehad.” Verdrietig is hij niet. Nog niet. “We zijn nu vooral aan het opruimen. Ik kan er nog rationeel over nadenken. Als het straks tegen de vlakte gaat, dan besef ik het waarschijnlijk pas. Maar nu is het er nog.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl