'Ook al was het niet gelukt, de poging was goed'

DELFT – Henk Koorn tourt al bijna dertig met zijn band Hallo Venray door Nederland, speelde op festivals als Pinkpop en Lowland, maar ziet dat niet als zijn hoogtepunt. Dát hij al zo lang de kost verdient met muziek, vindt hij nog veel mooier.

Henk Koorn is geboren in Delft, woonde tot zijn achtste in Amerika, verhuisde terug naar Delft en zat als scholier op het CLD. Sindsdien woonde hij afwisselend in Delft en Den Haag. In 1987 richtte hij Hallo Venray op. Die band werd zeker in de muziekwereld bejubeld en geprezen, maar brak nooit echt door bij het grote publiek.
Het verhaal van Hallo Venray leek als een nachtkaars uit te gaan. Maar in 2014 waren ze er plots weer. "Toen hadden we plots een soort revival. Soms gebeuren die dingen, soms ook niet", zegt Henk Koorn wat laconiek. De band kwam letterlijk en figuurlijk weer in beeld bij het tv-programma De Wereld Draait Door. De maanden daarna kwamen de boekingen achter elkaar binnen. "Als het vanzelf gaat, is het goed", vindt Koorn.
De afgelopen jaar bouwden hij en Hallo Venray een behoorlijk oeuvre op. "Met zo'n veertien albums, misschien ook wel twintig. Het is een soort reis die je maakt."

-Hoe kijk je terug op die reis?
Henk Koorn: "Het is een goede beslissing geweest dit te doen. Na je schooltijd heb je een aantal keuzes. Zo wordt het althans gepresenteerd. Je moet gaan studeren en zo. Maar ik wilde muzikant worden."
-Is dat gelukt?
"Ja. En ook al was het niet gelukt, dan was de poging goed. De beste manier om ergens achter te komen, is door het te doen. En ik doe het nog steeds."
-Wat vind je zo mooi aan muzikant zijn?
"Dat ik m'n passie achterna loopt. Ik kan m'n eigen tijd indelen. Ik kan opstaan en de hele dag geen flikker uitvoeren, maar toch de bekende acht uur met werk bezig zijn. Alleen niet tijdens de standaardtijden. Verder ben je, als muzikant, aan het creëren. Dat blijft spannend. Met elk nummer moet je het wiel weer uitvinden. Als ik muziek schrijf is één en één geen twee. Ik kan twintig uur aan een nummer werken en alsnog is het niks, maar ik kan ook in twintig minuten een nummer schrijven dat wél goed is. Vooraf weet je nooit hoe het uitpakt."
-Wat vind je jullie beste nummer?
Denkt lang na. Dan: "Japanese Cars. Dat heeft iets absurds. Net als het leven. Een nummer als 'Tuck The Man' had jarenlang energie en diepte en alles dat je van muziek verlangt. Maar we spelen het tegenwoordig nauwelijks nog. Japanese Cars floept er nog regelmatig uit."
- Dit weekend spelen jullie in Delft, wat kunnen we daarvan verwachten?
"Veel nummers van onze nieuwe plaat, die in april uitkomt. Maar we spelen ook wat de mensen in het publiek roepen. Je doet zo'n optreden samen, toch."
-Hoe verklaar je dat jullie nooit bij het grote publiek doorgebroken zijn?
"Misschien hadden we net wat meer mazzel moeten hebben. Maar je kan ook zeggen dat we mazzel hadden dat we níet doorbraken. Terugkijkend is het een hele leuke rit geweest. En we zijn gelukkig geen band die altijd één bepaald nummer moet komen spelen."
Hallo Venray, zaterdagavond 15 oktober te zien in Ciccionina, Kromstraat 24.