Delft Wereldstad: Griekenland

Editie: Week 9, Jaargang 21 |

TU-student Theo Kouvas groeide op in Rhodos met een Griekse vader en een Nederlandse moeder. (foto Lenny Tamerus)

DELFT - In Delft wonen 148 verschillende nationaliteiten. Veelal mensen die opgroeiden in een ander land en later naar Nederland verhuisden. Een van hen is de Grieks-Nederlandse Theodoor Klouvas (26). Hij is geboren en getogen op Rhodos en kwam voor zijn studie naar Nederland. “Ik begrijp mijn moeder nu veel beter.”

Als ik de TU-bibliotheek binnenkom is Theodoor Klouvas druk bezig zich voor te bereiden op zijn afstudeeropdracht. Binnenkort reist hij naar Indonesië om de wederopbouw van gebouwen in het tsunami-gebied te onderzoeken. “Ik heb getwijfeld of ik zou meewerken aan dit interview,” begint hij. “Ik heb weleens met kranten zoals De Telegraaf gesproken over de Griekse crisis en dan las ik later dingen terug die ik niet zo gezegd had of die genuanceerder liggen. De insteek van jullie serie is anders, toch? Het gaat om mijn persoonlijke verhaal...?”

Tweetalig

Dat klopt. “Ik ben geboren naast het strand. Vanaf ons balkon zag je de Turkse kust en de Griekse eilanden liggen. Het leven op een eiland is beperkter en intiemer dan op het vaste land, zeker in het dorp Kremasti waar ik vanaf mijn tiende woonde. Iedereen kent iedereen. Als mijn moeder even weg moest, hield de buurvrouw een oogje in het zeil. Geen probleem. Het maakt het leven relaxt. Maar je moest wel goed uitkijken wat je deed. Nieuws verspreidt zich snel. En daar heeft niemand Facebook voor nodig.”
Theodoor’s vader komt van Rhodos. Hij ontmoette zijn moeder, een Haagse, toen zij op vakantie was. “Mijn vader heeft twee kroegen op het eiland. Toen ik zestien werd mocht ik achter de bar helpen in mijn vrije tijd. De laatste jaren op de middelbare school waren een toptijd. De vrienden van toen zijn nog steeds mijn beste vrienden. Dat waren voornamelijk Griekse scholieren, maar ook bijvoorbeeld half Zweedse en half Duitse. Het was hard werken. Het niveau van de exacte vakken ligt daar hoger, want het is moeilijk om een Griekse universiteit binnen te komen. Elke punt achter de komma telt. Tot op een tienduizendste! Daarnaast ging ik ook twee keer per week naar de Nederlandse school. Ik had er de pesthekel aan, maar nu ben ik mijn moeder er dankbaar daarvoor.” Tweetaligheid is niet het enige verschil tussen Theodoor en zijn Griekse vrienden. “Ik merkte dat mijn moeder anders was. Ik mocht bepaalde dingen niet. Bij ons thuis waren de bedtijden strikter en we hadden regels hoe lang je achter de computer mocht. Aan de andere kant waren wij vrijer. Voor Grieken is het belangrijk wat anderen zullen zeggen. Hun kinderen gaan netjes gekleed naar school bijvoorbeeld. Bij ons was het: ‘Ach, als jij je er maar lekker in voelt.”

Niet zo spontaan

Na de middelbare school wil Theodoor iets technisch en creatiefs studeren. “Naast ons huis, woonde een timmerman. Als kind ging ik bij hem langs voor restjes hout. Daar maakte ik maquettes van.”  Maar leerkracht worden, kun je op het eiland niet. Daarom besluit hij naar Nederland te gaan. “Als ik naar Athene moest, kwam ik ook in een nieuwe wereld. De regio van Den Haag kende ik al van familiebezoekjes aan mijn oma en ooms.” Maar de start in Delft valt tegen. “De Griekse familiebanden zijn heel sterk. Ik kon op het eiland altijd ergens binnenstappen en mee-eten. Alle neven en nichten woonden om de hoek. Mijn Nederlandse familie bleek niet zo spontaan. Dat was best schrikken. Ik kende hen alleen van mooie vakantietijden. Dan zijn mensen anders dan in het dagelijks leven. De eerste maand had ik nog geen kamer en woonde ik bij mijn oma in huis. Dat mocht, maar wel voor een beperkte tijd.”

Een gekke oma

Het duurt even voordat Theodoor zich echt thuis voelt in Delft. “In het begin verlangde ik naar de kerstperiode en de zomervakantie. Momenten waarop ik terug kon naar Rhodos. Ik wilde niet bij een studentenvereniging omdat ik onzeker was over mijn Nederlands, dacht dat ik de taalgrappen mijn medestudenten niet zou begrijpen. En dat zuipen past niet bij mij.” Toch maakt hij via zijn studie langzaam Nederlandse en internationale vrienden. “Ik ben gefascineerd dat er in zo’n kleine stad als Delft zo veel verschillende nationaliteiten rondlopen. Op onze faculteit loopt zelfs iemand uit Burkina Faso in traditionele klederdracht rond. Jammer vind ik wel dat Nederlanders de buitenlanders tolereren, maar niet altijd respecteren. Ook binnen de universiteit niet. Zo betalen buitenlandse studenten meer aan Duwo voor hun kamer en zijn belangrijke teksten vaak niet in het Engels. Daarom heb ik samen met een paar anderen de Delft International Society opgericht om voor hun belangen op te komen. Zulke problemen irriteren buitenlandse studenten zo erg dat er Facebooksites bestaan zoals ‘F*k Duwo.” Heel slecht voor het imago van Delft. Misschien denk je: ‘dan ga je toch ergens ander studeren?’, maar bedenk wel dat een buitenlandse student zo’n 12.000 per jaar in de lokale economie pompt. Dat hebben we berekend.”
Door het wonen in Delft is Theodoor zijn moeder beter gaan begrijpen. “Ik heb hier regelmatig een ‘aha-moment’. Vroeger dacht ik: waarom mag ik dit niet en mijn vriendje wel? Nu snap ik waarom mijn moeder zo denkt. Ik ben dol op verhalen van mijn ouders over vroeger. Over de Haagse kroeg waar mijn moeder vroeger heen ging bijvoorbeeld. Hier loop ik door het decor van die verhalen. De relatie met haar is beter geworden: directer en opener. En die met mijn oma ook. Ze is een beetje een gekke oma. Ik ben dol op haar. Ze steunt me als ik me eenzaam voel en ik neem haar mee uit. Gaan we een dagje winkelen.”

New York

Het opgroeien met twee nationaliteiten heeft Theodoor veel goeds gebracht. “Ik kan mezelf makkelijk aanpassen aan nieuwe situaties. De goede en slechte dingen van beide culturen heb ik leren balanceren.” Aan de andere kant lijkt het voor hem onmogelijk om zich op één plaats thuis te voelen. “Ik sta met het ene been hier en verlang met het andere naar daar. Tegelijk ben ik benieuwd naar de rest van de wereld. Het liefst ga ik in New York wonen. In de energieke mix van alle culturen. Ik voel me geen Griek of Nederlander. Ik ben een cosmopolitan cocktail.“ (LT)

Rhodos-tips van een insider
“Ga lekker verdwalen in de oude Rhodos-stad van de Grieken. Niet de Sokratesstraat waar alle toeristen lopen, maar juist in de afgelegen straten. Daar waar oudheid nog hedendaags is. Verder als het gaat om strandjes zou ik eigenlijk het niet willen delen, maar vooruit, tussen Kiotari en Laxania is er een plek van rust een pracht! Eet op de terugweg bij Mimakos vergeet niet Pitaroedia te bestellen, een lokaal delicatesse, en je zal Rhodos nooit meer vergeten.” (LT)
 

Nederland versus Rhodos volgens Theodoor:
* Op Rhodos schijnt meer dan 300 dagen per jaar de zon!
* Mensen gaan relaxter met elkaar om. Als je elkaar een tijdje niet ziet, maakt het niet uit. Je blijft altijd welkom.
* De punctualiteit van Nederlanders vind ik fijn. Ikzelf heb regelmatig discussie met mijn buitenlandse vrienden hierover. Mis ik per ongeluk een trein, blijk ik alsnog de eerste...
* Vrijheid in reizen is op Europa’s vaste land heerlijk. Ik doe vanuit Nederland zo een dagje Antwerpen of een weekendje Parijs.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl