Passie met een gouden rand: Hanneke Buijs
AlgemeenDELFT - Het is misschien wel het moeilijkste vrijwilligerswerk dat er bestaat: stervende mensen begeleiden. Toch geniet vrijwilliger Hanneke Buijs (64) volop van de mooie momenten.
Door Cheyenne Toetenel
Het hospice biedt een veilige en gastvrije plek voor ongeneeslijk zieke mensen met een beperkte levensverwachting, voor wie thuis wonen niet meer mogelijk is. Bij het Hospice Delft kunnen maximaal vijf mensen tegelijk verblijven. Aandacht, zorg, warmte en nabijheid in de laatste fase van het leven, daar streven de vrijwilligers naar. Zo ook Hanneke, die sinds 2017 actief is binnen de instelling.
Luisterend oor
In het hospice werken in totaal zo'n 70 vrijwilligers samen met verpleegkundigen en de huisartsen van de patiënten. "Als vrijwilliger doe je eigenlijk alles wat in een gewoon huis ook gebeurt", vertelt Hanneke. "Wassen, strijken, eten koken. Maar ook zorgen. We ondersteunen de verpleegkundigen aan het bed waar nodig. Maar het zijn van een luisterend oor voor de bewoners en families is ook heel belangrijk. Sommigen willen graag hun verhaal kwijt, anderen niet. Het kunnen gezellige gesprekken zijn, maar soms ook heel verdrietige. Wij kijken waar behoefte aan is en passen ons daarop aan om de bewoners, ondanks de omstandigheden, een zo prettig mogelijke tijd te bieden binnen het hospice. Dat is uiteindelijk waar je het voor doet."
Hulpverlening
Voordat Hanneke aan de slag ging in het hospice, werkte zij in de jeugdhulpverlening. "Ik bezocht gezinnen waarbinnen problematiek heerste met de kinderen. Dat deed ik totdat jeugdzorg op de schop ging drie jaar geleden. Ik besloot naar Delft te verhuizen voor de liefde en een nieuw bestaan op te bouwen." Tot dat nieuwe bestaan, behoorde ook het vrijwilligerswerk in het hospice. "Ik wilde iets zinvols doen. Jaren terug heb ik eens een rondleiding gehad door een hospice en dat is altijd in mijn achterhoofd blijven zitten. Ik zag daar wat je mensen nog kunt geven in de laatste fase van hun leven en vind dat prachtig. Toen de mogelijkheid er voor mij kwam om ook een rol te spelen in het hospice, heb ik direct contact opgenomen. Het hospice kan altijd extra vrijwilligers gebruiken, dus ik kon direct helpen."
Humor
Het hospice in Delft is zeker geen kil sterfhuis, verzekert Hanneke. "Het is huiselijk ingericht en wij doen er alles om aan de mensen een thuisgevoel te geven. Het is ook niet alleen maar somberheid en verdriet. Natuurlijk horen de verdrietige gesprekken erbij, maar er worden ook grappen gemaakt en er wordt onwijs gelachen met de bewoners. Dat is wat dit werk zo mooi maakt. Het gaat allemaal heel natuurlijk en mensen voelen zich er op hun gemak." Ook de samenwerking spreekt Hanneke aan. "Verpleegkundigen, coördinatoren en vrijwilligers maken allemaal deel uit van een groot team dat er alles aan doet om het leven in het hospice zo fijn mogelijk te maken voor bewoners."
Intieme kring
Als vrijwilliger bouwt Hanneke een band op met haar bewoners. "Zij laten je echt toe tot hun intieme kring, wat natuurlijk heel mooi is om mee te maken. Het maakt het soms wel extra moeilijk en confronterend op het moment dat mensen overlijden, maar aan het einde van de rit houd je er een goed gevoel aan over dat je tot op het laatste moment iets voor deze personen hebt kunnen en mogen betekenen."
Corona
Het coronavirus heeft helaas ook gevolgen voor het hospice. "Er mag nog maar één familielid per dag op bezoek komen, welke direct naar de kamer van de bewoner wordt begeleid. Gezamenlijk met de andere bewoners plaatsnemen in de huiskamer of een bezoekje aan de tuin zit er even niet in." Door de uitbraak van het coronavirus staat het vrijwilligerswerk nu even stil voor Hanneke. "Door mijn diabetes behoor ik tot de risicogroep. Daarom laat ik het voor nu over aan mijn jonge fitte collega's, maar ik kijk ernaar uit om zelf ook weer aan de slag te gaan!"
Ken jij een vrijwilliger die het ook verdient om eens in de spotlight te worden gezet? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl !
