De genomineerden voor de Le Comteprijs 2019...

DELFT - Ieder jaar reikt de Le Comte-commissie van de historische vereniging Delfia Batavorum prijzen uit voor opvallende verbeteringen aan het Delftse stadsbeeld. De jury heeft uit alle aangemelde kandidaten een shortlist gemaakt van vier genomineerden.

Een restauratie of een verbouwing van een monument, het plaatsen van een beeld of het aanbrengen van een muurschildering. Bij voorkeur refereert de verfraaiing aan de Delftse historie. De Le Comteprijs wordt uitgereikt tijdens de ALV van Delfia Batavorum in juni. Dan wordt ook de 'Delft op Zondag Publieksprijs' uitgereikt, de verfraaiing die de lezers van Delft op Zondag het meest geslaagd vonden. Ook u kunt meebepalen welke verfraaiing de prijs verdient! Mail dit uiterlijk zondag 24 mei naar redactie@delftopzondag.nl onder vermelding van 'Le Comteprijs'.

1. Harmenkokslaan 59, herstel van historische gevelreclame.
Harmenkokslaan 59 is in 1873 ontstaan bij een verbouwing van twee kleinere huisjes. “Daarbij zijn toen tweedehands materialen gebruikt. Dat was te zien aan details in de kozijnen en balken toen wij het eind jaren ‘90 verbouwden”, vertellen Hans en Heleen de Lange. “Wij kochten het als aanstaand gezin in 1996 van een erfgenaam in Portugal. Het was een complete bouwval en er moest nog heel veel gebeuren, want er was al 40 jaar nauwelijks onderhoud gepleegd. Het opknappen duurde zeker 10 jaar.”
De gevelreclame kwam in 1998 tevoorschijn toen het echtpaar de voorgevel afbrandde om te kunnen schilderen. “De letters hebben we toen ingemeten, gefotografeerd en overgetrokken. Direct al met het idee ze ooit terug te plaatsen als een herinnering aan wat er geweest was.” Kort geleden kreeg Hans contact met een familie, waarvan de voorouders hier in het begin van de 20ste eeuw hebben gewoond. “Het bleek dat zij een smederij en fietsenwinkel hadden in ons huis. Daarmee vielen veel puzzelstukjes op hun plek.”
Bij de gehele restauratie van het huis heeft de familie geprobeerd oude details in ere te houden of herstellen. “Het is zonde om dat niet te doen. Oude materialen zijn duurzaam en mooi. Het aanzien van een huis of een buurt kan door heel kleine details worden verpest, wat we niet op ons geweten wilden hebben.” In 2019 is het schilderwerk definitief afgerond, waarbij ook de in 1998 ontdekte reclametekst is gereconstrueerd. “De tekst heb ik met mijn dochter Janneke samen aangebracht. Daarnaast hebben wij ook de jaren ’70 deur vervangen door een nieuwe nette poort.” Met het aanbrengen van de muurreclame en de poort was het project pas echt klaar. “De kers op de taart!”
Of het project fraai is kun je volgens Hans en Heleen over twisten, maar het draagt bij aan het tastbare geheugen van de stad. “Er staan woorden in die nu niet meer zo gangbaar zijn. Dat geeft gespreksstof voor passanten en laat mensen even stilstaan bij het verleden van de oude stad. Het was voor ons een leuke uitdaging en relatief kleine inspanning met veel voldoening.”

2. Kloksteeg, muurschildering zijgevel.
Er heeft afgelopen jaar een grote verandering plaatsgevonden in de Kloksteeg. De saaie grijze muur heeft plaatsgemaakt voor een echte eyecatcher, gemaakt door kunstenaar Micha de Bie. In opdracht van onder meer de gemeente Delft is hij vorige zomer aan de slag gegaan om van de muur aan de kant van de Phoenixstraat iets bijzonders te maken. Nu zijn daarop veel Delftse figuren te bewonderen, waaronder Hugo de Groot, Pieter de Hoogh en het melkmeisje van Vermeer. Een prachtig stuk stadsverfraaiing dat niet alleen de aandacht van voorbijgangers trekt, maar ook nog eens sterk verbonden is aan de Delftse historie. Het werk bestaat uit twee delen. Zo zijn in het eerste deel panden in kleurschakeringen geverfd, zoals ze ook voorkomen op schilderijen van Pieter de Hoogh. De zwart-witte onderkant verwijst naar de tegelvloeren die veel in zijn werk terugkomen. Het andere deel van de muurschildering laat bekende Delftenaren zien. Een zeer geschikt object voor de Le Comteprijs, en daarmee dan ook een spraakmakende genomineerde. Een echte spraakmaker in het Delftse straatbeeld!

3. Molslaan 105-107, reconstructie van bedrijfsdeuren in ondergevel.
Miranti Steijger en Bram Rekelhof hebben dit project samen opgepakt met aannemer Sjacko Romeijn. “Het pand was ruim 40 jaar de drukkerij van mijn vader, Rob Steijger, een echte Delftenaar”, vertelt Miranti. “Naarmate zijn pensioen dichterbij kwam, groeide het idee dat Bram en ik er onze woning van zouden maken en we hebben het pand van hem gekocht.” Sjacko’s vader en opa hebben, voordat hij geboren was, al regelmatig geklust in het pand en dus was de keuze dat zij dit samen zouden doen snel gemaakt. “Sjacko werkt graag in de binnenstad van Delft en is goed in het opknappen van oude panden met oog voor detail.”
Het ontwerp voor het huis, net als de hele verbouwing, is ontstaan uit research naar het pand en de vele schetsen met ideeën die de drie gemaakt hebben. “De voorgevel is hier het beste voorbeeld van en Sjacko heeft dit geweldig uitgevoerd naar de normen van nu. Voor aanvang van het project hebben we in het stadsarchief gezocht naar de geschiedenis van het pand en vonden we een foto van het pakhuis uit 1926. Hier is de voorgevel te zien zoals deze destijds gebouwd is. Wij hebben deze garagedeuren bijna identiek terug gebracht. De enige veranderingen zijn de kleur en de indeling van de ramen. Wij hebben voor eiken gekozen die we zo gelakt hebben dat ze lijken op de teakhouten voordeur van de bovenburen. Dit hebben we gedaan om onze woning meer warmte en licht te geven.”
De indeling van het hele pand is veranderd, maar wel met focus op het behoud van het karakter en de geschiedenis. “Het pand was eerst echt een bedrijfspand en wij hebben er een modern woonhuis van gemaakt dat voldoet aan de wensen van nu maar met de warme Delftse uitstraling. Wij hebben bewuste keuzes gemaakt om de meeste aandacht te besteden aan het goed isoleren en restaureren van het authentieke karakter van ons monumentale pand. De grootste veranderingen zijn de voorgevel en het creëren van een binnentuin.”
“Naast dat we het onwijs gaaf vinden dat we genomineerd zijn, is het eerste wat bij ons opkomt dat het echt familiewerk geweest is met als doel om een oud stukje Delft terug te brengen. Wij hebben samen met Sjacko heel veel werk zelf gedaan en veel hulp van onze familie gehad. We begonnen met twee linkerhanden en die hebben we nog steeds, nu alleen met wat meer eelt. We zijn trots op ons huis als we vanaf de Beestenmarkt naar de Molslaan lopen en over het bruggetje onze mooie voorgevel zien.”

4. Rotterdamseweg 155, herstel schuur Hammenpoortboerderij. 
Er wordt gezocht naar een goede bestemming voor de Hammenpoortboerderij. Daarvoor was het nodig om verschillende delen van de boerderij te herstellen. Na de poort was de grote schuur het deel dat aandacht nodig had.
“Er was onderhoud aan de gevels en het dak nodig”, vertelt Kees Kerkhoven van de TU Delft. “We hebben daarbij gekozen voor een grotere aanpak die meer toekomstige gebruiksmogelijkheden gaf ín de schuur, in plaats van alleen onderhoud aan dak en gevel. De schuur is in zeer constructief overleg met de gemeente een flexibele open ruimte geworden die veel mogelijkheden biedt voor toekomstig gebruik.”
Er is een verdiepte betonnen vloer aangebracht, die in de toekomst ruimte kan bieden aan installaties. Het dak is versterkt en voorzien van geïsoleerde dakplaten. De originele ventilatiekap en dakkapel voor het lossen van hooi naar de hooizolder zijn -nog- niet teruggeplaatst. Deze kunnen in de toekomst mogelijk weer aangebracht worden op de plaats waar ze het best van pas komen voor het toekomstige gebruik.
"Het project is een schoolvoorbeeld van ketensamenwerking tussen gemeente, opdrachtgever en aannemer. Alle partijen hebben vanuit hun eigen rol en verantwoordelijkheid bijgedragen en in een mooie samenwerking een nog mooier resultaat bereikt. Aannemer Jurriëns verdient hierin een pluim omdat ze niet alleen zorg hebben besteed aan het gebouw, maar ook aan de inventaris.”