Wat ik zeggen wil: zondag 12 oktober

De ingezonden brieven uit de Delft op Zondag van 12 oktober.

Vrijwilligers bij het grofvuil
DELFT – Afgelopen dinsdag was er een bijeenkomst in Buurthuis De Wending tussen Breed Welzijn Delft (BWD) en de vrijwilligers. De bijeenkomst ging over de voortgang van De Wending. Dit gesprek was volgens BWD belangrijk, omdat zij hun vrijwilligers niet kwijt wilden. Een buurthuis leeft door vrijwilligers, zonder hen red je het niet, zo zeiden ze. Nog voordat iedereen de kans kreeg, kregen we te horen dat het een informatieavond zou worden. En dat terwijl wij de indruk hadden dat er met ons gesproken zou worden om met elkaar De Wending weer gezond draaiende te houden. Nu komt het: Er werd ons vrolijk medegedeeld dat de vrijwilligers van het barpersoneel niet meer welkom zijn. Dit werk zal voortaan door mensen van BWD worden gedaan. Het barpersoneel dat dit al jaren met hart en ziel doet, wordt nu als oud vuil aan de kant gezet. Anna Stalman, oprichter van De Wending en 50 jaar trouwe dienst, afgedankt! Voor deze mensen was dit geen werk, maar hun uitje. Eén keer in de week sociaal contact met medebewoners. Na al die jaren trouwe dienst aan de kant gezet, schandalig gewoon. Ook werd er verteld dat er overdag geen alcohol meer geschonken wordt. Eerst het borreltje, toen het roken en nu ons biertje. Wat blijft er voor ons nog over, een kopje thee? Wij zijn toch verdomme geen kleine kinderen? Ook zal het buurthuis alleen open zijn als er activiteiten zijn. Zo niet, dan blijft het buurthuis gesloten. Nu is het zo dat ik dagelijks in het buurthuis kwam om te kaarten met mijn vrienden en een kop koffie of een biertje te drinken. Dat zie ik als een activiteit voor ons allemaal. In plaats van thuis te zitten dagelijks je vrienden ontmoeten in een buurthuis. Ook dit is nu van de baan, volgens BWD. Je moet eerst lid zijn van een kaart- of een biljartclub. En als je lid bent moet je bij binnenkomst eerst je naam en adres invullen. Te gek voor woorden. Ook tijdens de dinsdag- en donderdagavond met biljarten of om de week klaverjassen mag je -als je niet meedoet- niet meer naar binnen. Ik dacht altijd dat een buurthuis voor de hele buurt was, zoals Math Boomkens zeer goed opmerkte. Het buurthuis is het hart van de buurt en de grote zaal is onze huiskamer. Van die huiskamer is nu geen sprake meer, want we zijn niet meer welkom. Je neemt het hart van de buurt weg en de buurt is overleden. Wij gaan de straat op, de ouderen onder ons achter de geraniums en de jeugd weer zwervend over straat. Blijft voor mij en de anderen die het gezellig vonden om te kaarten en een biertje te drinken alleen de kroeg over. Dat is onmogelijk voor mensen zoals ik, die in de WAO lopen of werkloos zijn. Dat kunnen we niet betalen. Dit is met voorbedachten rade gedaan. De BWD heeft een gemeen spelletje gespeeld. De hele bedoeling van het verbouwen was om ons eruit te krijgen en zo een multicultureel centrum te beginnen met alleen maar activiteiten die zij willen. En dan het liefst zonder alcohol en met veel zaalverhuur. De mensen die geen binding hebben met het Westerkwartier zitten straks binnen en de echte buurtbewoner staan buiten. Schandalig vind ik het. Zo ga je niet om met buurtgenoten en vrijwilligers, die veel voor elkaar over hadden. Die mensen kunnen nu thuisblijven, hebben geen sociaal contact en vereenzamen. Ik heb het gevoel alsof ik een dierbare vriend waar ik met hart en ziel van hield ben verloren. Dit is mijn oproep aan BWD: Ga toch eens nadenken en bedenken wat jullie allemaal kapotmaken. Draai beslissingen terug, ga nou eens echt praten met je vrijwilligers en hoor dan hoe een buurthuis echt hoort te draaien. Een buurthuis dat zijn dagelijkse inloop heeft en gezelligheid brengt voor iedereen. Als mij dit ontnomen wordt, dan ben ik echt alles kwijt. Dit was mijn laatste lichtpuntje dat nu aan het doven is. Waaraan hebben wij dit verdiend?

Leo Nederpelt, Delft

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl