Delvenaar in beeld: Connie (84)

Wat brengt u hier vandaag?
Ik maak een wandelingetje. Het is mooi weer, en ik woon in deze omgeving dus ik kom hier graag. Ik ga ook wel eens richting de stad, maar daar voel ik me vaak alleen, of eenzaam. In deze buurt heb ik fijne buren en kom ik altijd iemand tegen, hier groeten de mensen je. Ik voel me hier prettig, en thuis.

Wat is uw favoriete plek in Delft?
Hier. Ik kwam hier veel met mijn man en met mijn kleinkinderen en heb hele prettige herinneringen aan dit park. Ik zeg altijd: ‘Ik woon in de Van der Heimstraat met het Wilhelminapark als mijn voortuin’.  

Wat zijn uw weekendplannen?
Ik ben afgelopen weekend naar een verjaardag geweest, maar voor komend weekend heb ik nog geen plannen. Soms moet ik ook zelf wat regelen. Ik kan niet altijd afhankelijk van anderen zijn en dat wil ik ook niet. Toen ik nog goed kon lopen, ging ik overal zelf heen. Ik fietste ook graag. Dat lukt nu niet meer. Toch moet ik blijven kijken wat ik wel kan doen, zoals hier op een bankje zitten. Dat kan ik nog, en daar ben ik dankbaar voor.

Wie zou u graag nog eens ontmoeten?
Dat ligt voor de hand: dierbaren die er niet meer zijn. Maar zo iemand weer ontmoeten is natuurlijk onzin. Stel dat het zou kunnen, dan moet je weer afscheid nemen.

Welk nieuws is u bijgebleven?
Heel veel. Er is zoveel leed en onrecht, waar veel mensen en vooral kinderen het slachtoffer van zijn. Je krijgt alles mee. Het is niet dat ik het allemaal niet wil weten, maar je staat zo machteloos. Des te meer reden voor mij om te denken: ik heb het goed. Ik mag dankbaar zijn.