Wim van der Enden diende DHC zowel als voorstopper als als bestuurslid en is nu nog regelmatig toeschouwer aan de Brasserskade. (foto: Roel van Dorsten)
Wim van der Enden diende DHC zowel als voorstopper als als bestuurslid en is nu nog regelmatig toeschouwer aan de Brasserskade. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Wim van der Enden?

sport

DELFT - Wim van der Enden (64) begon in het eerste elftal van DHC in de tweede klasse en nam afscheid als kampioen van de hoofdklasse.

Dat Van der Enden voor DHC koos, was geen verrassing. "Mijn opa had een groen-zwart hart en dus kreeg ik voor mijn achtste verjaardag een tenuetje. In de jeugd speelde ik samen met onder anderen Han de Visser en Ron van der Helm, maar we hadden geen wereldelftal."

- Toen kwam de overstap naar de senioren...
"Piet van Geest was trainer en onder hem en zijn opvolger Corvelijn heb ik vier jaar in het tweede gespeeld. Daar was mijn schoonvader leider. Na mijn militaire diensttijd haalde Guus Haak me bij het eerste elftal."

- Was het niet lastig om in het tweede te spelen?
"Nee, want in het eerste stonden heel goede voetballers. Toen mannen als Peter Biemans en Harry Dame afscheid namen, kwam ik erbij. Tegenwoordig vertrekken spelers heel snel als ze niet in het eerste komen, maar toen was dat anders. We waren allemaal echte DHC-jongens."

- Hoe beviel het in het eerste?
"Dat was geweldig. Je speelde met mannen als Wim en Pierre van Zinnen, Jan Reurings, André Cinjee, Bert Dijkman, Robbie Rozema, Frans van Straaten, Sjef de Poorter, Bram en Leo Rontberg. We hadden een heel goed elftal."

- Had je het besef hoe goed jullie waren?
"Nee, natuurlijk zie je wel dat het lekker loopt als je van de tweede naar de hoofdklasse promoveert en ook daar een aantal keer kampioen wordt, maar achteraf is het wel heel bijzonder dat je maar met 2-3 van Ajax verloor en dat je het Fortuna Sittard van Frans Körver met 2-0 naar huis stuurde."

- Wat was jullie geheim?
"Ik denk dat iedereen wist waar zijn kwaliteiten lagen, maar vooral ook zijn beperkingen. We deden geen gekke dingen en hadden alles voor elkaar over. Verder hadden we een goede groep en regelde Guus Haak alles tot in de puntjes voor ons."

- Wat zijn de mooiste herinneringen?
"Natuurlijk zijn die wedstrijden tegen Ajax en Fortuna Sittard bijgebleven, maar wat ik het mooist vind is dat er altijd zoveel publiek was. Als je ziet dat er in de kampioenswedstrijd in de eerste klasse tegen Unitas duizenden mensen langs de lijn stonden, vind ik dat bijzonder."

- Hoe volg je de club nu nog?
"Ik heb een tijd in het bestuur gezeten, maar daar ben ik mee gestopt. Ik kijk nu de verrichtingen van mijn schoonzoon op zaterdag en ga soms bij DHC kijken. Als ik dat niet doe, zoek ik de uitslag op teletekst."