Anouschka, vrijwilliger Hella en Michiel (Foto: Koos Bommelé)
Anouschka, vrijwilliger Hella en Michiel (Foto: Koos Bommelé) Foto: KOOS BOMMELE

TOV blijft ook in deze tijd bezig!

Algemeen

DELFT - Een jaar geleden betrokken tien jongeren met een verstandelijke beperking het TOV-huis, wat staat voor 'thuis onder vrienden'. De ouders van TOV, die de woongroep hebben opgericht, geloven in inclusie. De bewoners nemen zoveel mogelijk als volwaardig burger deel aan het gewone dagelijkse leven, wonen en werken midden in de samenleving met de ondersteuning die ze daarbij nodig hebben.

Door Cheyenne Toetenel

In het TOV-huis heeft iedere bewoner een eigen appartement met een keukentje en badkamer. Daarnaast is er een gemeenschappelijke keuken en huiskamer, waar alle bewoners en eventuele gasten gebruik van kunnen maken om de gezelligheid op te zoeken. En als het zonnetje schijnt, kunnen zij daarvan genieten op het grote gemeenschappelijke terras. Maar hoe is dat nou allemaal tot stand gekomen? "Voornamelijk dankzij de ouders van de bewoners", vertelt zorgcoördinator Ilona. "Zij hebben het voor elkaar gekregen dat de jongeren het huis konden betrekken, met alles wat erbij komt kijken. Een van de ouders, architect van beroep, heeft heeft het ontwerp gemaakt. Ook is contact gezocht met de stichting WoondroomZorg voor begeleiding. Maar het interieur van hun eigen appartement, dat hebben de bewoners zelf samengesteld. Ook bij het aannemen van het personeel hadden zij een actieve rol."

Hechte banden
Sommige bewoners kennen elkaar al van jongs af aan aan of van het werk. Ouders hebben van tevoren veel geïnvesteerd in de onderlinge kennismaking. Een aantal bewoners is later aangehaakt en kenden elkaar nog niet goed voordat de woongroep werd samengesteld . "Suus en ik zaten samen op zwemles, maar spraken nooit met elkaar. Dus laat ik het zo zeggen; we deelden wel eens een bubbelbad”, grapt bewoner Michiel. "Maar inmiddels wonen we hier allemaal alweer meer dan een jaar en zijn vriendschappen ontstaan." Ook de band met de begeleiders is hecht. Bewoner Lizzy krijgt er "een warm gevoel van". Debora is begeleider in het TOV-huis en kan zich goed vinden in die uitspraak: "Het voelt als thuiskomen. Ik loop hier regelmatig rond op mijn sloffen en je kunt bij wijze van spreken je tandenborstel hier achterlaten." Coördinator Ilona wijst ook op de prettige korte lijntjes met de ouders en bewoners: "Daardoor kan je snel handelen, wat het werk heel fijn maakt." In het TOV-huis zijn drie persoonlijk begeleiders werkzaam die de bewoners helpen met doelen stellen, vijf woonbegeleiders die samen met de bewoners koken en leuke dingen doen, maar ook een huishoudelijke hulp en een vrijwilliger. "Genoeg hulp dus", grapt Tobias. "We hebben er niet meer nodig, dus geen vacatures vrij voor je!"

Actief
De bewoners van het TOV-huis zijn heel actief en maken gretig gebruik van de vrijheid die zij krijgen. Ze nemen deel aan het werkleven, sporten graag, hebben tal van hobby's en houden niet van stilzitten. De afgelopen weken hebben ze het wel wat lastiger gehad, vertelt Michiel. "Het leven verloopt door corona anders dan gebruikelijk, wat mij in het begin best wat spanningen heeft bezorgd. Je staat op zonder duidelijk doel. Ik heb in totaal acht weken lang niet naar het werk gekund. Wat ga je dan de hele dag doen? Ik heb uiteindelijk een goede dagindeling gemaakt met eettijden, een dagelijkse wandeling en verdere invulling met wat lekkere muziekjes en leuke films." Tobias deelt zelf zijn dag in met touwtjespringen, 'geschiedenis schrijven', wandelen en darten. Bewoners die het lastig vinden om een dagplanning op te stellen, worden daarbij geholpen. Zo ook Lizzy: "Normaal heb ik een heel druk schema. Nu even niet, dus ga ik mij snel vervelen als de begeleiding mij er niet bij helpt."

Werkleven
Voor een aantal van de bewoners start het 'normale leven' weer een beetje. Tobias, Menno en Michiel kunnen weer aan de slag bij cateringbedrijf Firma van Buiten. "Dat is leuk om te doen", aldus Tobias. "Vooral de appeltaarten!", vult Menno aan. Michiel: "Het thuiskomen na een werkdag geeft een voldaan gevoel." De heren zijn dan ook blij om weer aan de slag te kunnen. De dames moeten nog wel even wachten. Lizzy werkt normaal gesproken bij the UPSIDE café, Suus bij de kinderopvang en Anouschka bij Happy Tosti. Anouschka heeft wel iets gevonden om in de tussentijd bezig te blijven, namelijk een eigen cateringbedrijfje aan huis. "Ik heb foldertjes verspreid in de wijk. Ik maak onder meer scones, soep, quiche, risotto en lasagne. Dat doe ik vooral omdat ik het leuk vind om te koken en lekker bezig te blijven in deze saaie tijd, maar ik krijg er ook nog een centje voor terug. Mensen kunnen het bestellen, hier ophalen en kunnen thuis meteen aan tafel. Dat doe ik helemaal alleen en het loopt heel goed."

Anouschka haalt veel plezier uit koken (Foto: Koos Bommelé)