Afbeelding

Hoe gaat het met Pleun van den Akker?

sport

Editie: Week 28, Jaargang 22 |

In het C.S.V.D. van Pleun van den Akker gingen plezier en prestaties hand in hand. (foto: Roel van Dorsten)

Pleun van den Akker (68) speelde bijna zijn gehele voetballoopbaan voor C.S.V.D en haalde door zijn goede prestaties het Nederlands amateurelftal.

– Waarom koos je voor C.S.V.D als club?
“Eigenlijk moest je in die tijd tien jaar zijn om lid te worden van een vereniging, maar mijn vader zat in het bestuur van CSVD. Dat begon aan de Laan van Vollering; later werd dat de Middelweg. Ik zat in de A-jeugd en scoorde aardig toen Siem Vermeulen van het eerste elftal zijn been brak. Toen kwam ik in het eerste terecht en dat heb ik zo'n eenentwintig jaar volgehouden.”

– Ben je in de tussentijd helemaal niet weggeweest?
“Dat wel. Het jaar voordat DHC'66 fuseerde met Xerxes heb ik daar gespeeld. Na die fusie kwam er een heel aantal contractspelers van Xerxes naar Delft en kwam ik er niet meer aan te pas. Daarom ben ik teruggegaan naar CSVD. Voor mijn terugkeer heb ik met DHC'66 één keer tegen 'mijn' club gespeeld en die wedstrijd wonnen we met 7-1.”

– Heb je een mooie tijd gehad bij C.S.V.D.?
“Ja fantastisch. Als ik het nog eens over zou mogen doen, zou ik het op precies dezelfde manier doen. In die tijd trok ik veel op met Koos van der Burg, Leo Gorissen, Ben van Peppen en Moos van Wamelen. Dan gingen we op zaterdag na wedstrijden naar Hofman aan het Noordeinde of Karsdorp en erna naar Rotterdam. Ook gingen we in de zomer vaak zwemmen in het Hertenkamp, waar Piet Hogervorst, een vriend van ons, badmeester was. We waren er ´s avonds eens in de buurt en toen kwamen we Appie Smink, de lorrenboer tegen. Bij dat zwembad stond een beeld en dat hebben we, na over het hek geklommen te zijn, een beha en onderbroekje aan gedaan. Daarna gingen we met parasols van de grote glijbaan en toen Moos moest poepen, deed hij dat niet op, maar vóór de pot. De dag erna spraken we Piet Hogervorst en die zei dat als hij de dader had gevonden, die nog niet jarig zou zijn. Volgens mij weet hij nu nog steeds niet dat wij het waren.`

– Ben je na je tijd als speler nog verder gegaan in het voetbal?
“Jazeker, ik ben conditie-, herstel- en keeperstrainer geweest bij zowel Vitesse Delft als SV Nootdorp, waar mijn zoons voetbalden. Ik heb dat bij beide verenigingen tegelijkertijd gedaan en op een gegeven moment speelden ze bij elkaar in de competitie. Zat ik daar tussen beide dugouts in te hopen dat ze allebei zouden winnen. Tegenwoordig volg ik de wedstrijden van Nootdorp en ben ik leider van 'Old boys are back', het zaalvoetbalteam van oud-eerste elftalspelers van Nootdorp. Dat is een goede afleiding, want mijn vrouw Nel is begin dit jaar na een ziekbed van twee jaar overleden. Gelukkig kan ik bij die gasten terecht.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12