Hoe gaat het met Jan Janssen?

Editie: Week 21, Jaargang 23 |

Jan Janssen was na zijn actieve carrière als speler ook succesvol als elftalleider van RKDEO. (foto: Roel van Dorsten)

NOOTDORP – Nootdorp kende verschillende Jan Janssens. Eén ervan maakte menig bergrit mee in de Franse Alpen. Een andere (76) bereikte eenzame hoogten als spits van RKDEO.

Janssen begon op 10-jarige leeftijd met voetballen. “Eigenlijk moest je twaalf zijn om te mogen beginnen, maar Theo van de Sande was verantwoordelijk voor de jeugd en zorgde ervoor dat ik eerder mocht beginnen. Hij woonde bij zijn moeder in Delft en ik herinner me nog een kampioensfeest in de jeugd. Ik nam daar een haal van een sigaret. Daar werd ik zo ziek van, dat ik er nooit meer één heb aangeraakt.”

- Met wie speelde je zoal samen?
“Ik stond in de spits en aan de zijkanten stonden Leo Vernooij en Jan van Haasteren. Verder speelden mijn zwagers Aad en Dick van de Sande op het middenveld. Ook speelde ik met Kees van der Sman en Leo van Logchem. Toen ik een jaar of twee in de selectie zat, werd mijn broer Theo keeper.”

- Was dat niet bijzonder met zoveel familie?
“Dat was vooral erg leuk. Ik weet nog dat ik op zaterdagavond regelmatig bij mijn toenmalige vriendin thuis was en dat Dick om een uur of half elf thuiskwam. Dan ging ik direct weg, want we moesten de volgende ochtend weer voetballen. We lieten alles staan voor de sport; ik heb het idee dat dat deze dagen wel anders is.”

- Kan je daar voorbeelden van geven?
“Je wist gewoon dat je altijd van elkaar op aan kon. Zo zat ik in dienst in Ede. Om twaalf uur zat mijn wacht erop en om twee uur speelden we. Ik zei dat ik niet kon komen en toen stelden Jan van Haaster, Leo Venrooij en grensrechter Jan de Bruijn voor om me te komen halen. Bij Gouda kregen we panne; toen hebben de voetballers een taxi naar huis genomen en is Jan de Bruijn bij de auto blijven wachten. Gelukkig waren we nog op tijd.”

- Hoe was de sfeer?
“Geweldig. Na de wedstrijden bleven we altijd met de vrouwen hangen. Op zaterdagmiddag ging ik altijd met mijn zwager biljarten bij Rooie Willem in Delft. Op zondag kwamen na de kerk een heel aantal jongens bij ons thuis kaarten en gingen we erna naar de voetbal.”

- Wat zijn je mooiste herinneringen?
“We zijn natuurlijk een aantal keer kampioen geworden, maar het mooiste was misschien wel de opening van het DHC-stadion, waar we de voorwedstrijd speelden. Dat was natuurlijk prachtig in die tijd en trainer Jan van ’t Woudt had geregeld dat we daar stonden. Ik ben trouwens de eerste die in beide goals heeft gescoord. Verder was het seizoen waarin ik drieëndertig keer scoorde een persoonlijk succesje.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl