Johan Zantman is vijftig jaar 'in bedrijf'

DELFT – Johan Zantman (71), de pater familias van familiebedrijf Glashandel Zantman aan de Rotterdamseweg 362, jubileert deze maand. Hij is al vijftig jaar 'in bedrijf' bij de glashandel die dit jaar 85 jaar bestaat.

Dus, hoog tijd om de boel de boel te laten en zich te storten op zijn hobby's (treinmodelbouw en bestuur VVE) en de kleinkinderen. Tot aan die tijd is Johan nog zes dagen per week actief als adviseur en 'gezicht' (met helikopterview) van het bedrijf.
"Vanaf de oprichting in 1934 tot 1968 deden we niets anders dan glas-in-lood, door heel Nederland. Daarna zijn we overgeschakeld op vlak glas. We hebben nu nog ongeveer 30% glas-in-lood opdrachten in portefeuille."

Adressen
De glashandel begon in de Zuiderstraat, hierna was de Gasthuislaan het decor. Daarna streek Glashandel Zantman neer op de Oude Delft. Na 23 jaar doekte men de boel hier vanwege 'te klein' op om aan de Fabrieksstraat verder te gaan. Door de ontwikkelingen in de Spoorzone moest -weer- gedwongen verhuisd worden, naar de Rotterdamseweg.
"Maar ook hier hangt de dreiging van verhuizen als een donkere wolk boven onze hoofden, door de Schieoevers-bouwplannen. Ik heb hier mijn bedenkingen bij. We worden in de nabije toekomst omringd door bebouwing, zonder dat de regelgeving hier op inspringt. Je moet namelijk heel veel van elkaar kunnen pikken qua overlast om een solide woon/werkomgeving te creëren. Maar dat zal ik allemaal wel niet meer meemaken. Het is aan de jongens om hier mee te dealen."

Bedrijfsvoering
In 2011 is Johan als ondernemer gestopt. Zijn zoons, Marco, Gertjan en Martin gingen door met de bedrijfsvoering. Marco behartigt de glas-in-lood afdeling, Gertjan doet de algemene bedrijfsleiding en Martin is uitvoerend directeur/eigenaar.
"Van het enkele ruitje met stopverf is de branche gegroeid naar volledig nieuwe producten. De regelgeving is veel omvattender en het werk is zwaarder. De klant is niet meer hele dagen thuis, dat moet op afspraak i.v.m. de drukke agenda. We hebben heel wat grote projecten (het Paleis op de Dam, de Basiliek in Schiedam) mogen doen, door weer en wind, want in een kerk tocht het altijd. We evolueerden van voornamelijk onderhoud naar vervanging naar het huidige verduurzamen. Leuke herinneringen, zoals Beatrix die incognito met bewakers langs wandelde ("Goedemorgen!") op de Oude Delft en het werken aan huis bij de verschillende sociale klassen. Op mijn 19e , na mijn diensttijd, draaide ik al mee in het bedrijf. We zijn zelf eigenaar geworden in 1971. De veelheid aan sociale contacten (sponsoring, bestuursfuncties, carnavalsleven) leverde gelukkig ook veel revenuen op. Wij waren de eerste sponsor van het amateurvoetbal, bij BEC. Daarna schakelden we over naar het korfbal. Ik heb 23 jaar aan de zijkant in allerlei besturen gezeten, was Stadsprins in 2001, dus ja dan kennen ze je wel!"

Automatisering
Het ondernemerschap is in de loop der jaren verhardt. Het is strakker a.g.v. de automatisering, het persoonlijk contact neemt af. De economie trekt zo hard aan, we hebben het eigenlijk té druk. We draaien met negen man personeel, waarvan vier in de buitendienst. Daarom doe ik nog even mee. Ik ga nog steeds drie dagen per week op pad om de klant aan huis te informeren en ik draai ook 'nachtdiensten'. Als men ons voor een spoedklus 's nachts nodig heeft, word ik gebeld en dan zet ik er een medewerker op. We hebben veel dankbare klanten, waar ik nu bij de tweede generatie over de vloer kom. Hoogbejaarde klanten nodigen me uit voor hun verjaardag of ze bellen me als een kleinkind geboren is. Leuk toch? Daaruit spreekt hoe zeer we gewaardeerd worden." Johan wil aan het einde van dit jaar zijn expertise aan de wilgen hangen. Hoewel? "Ze mogen me nog polsen, hoor."