Italiaanse les maakt Delftenaren een heel stuk mondiger in 'bella Italia'

DELFT – Italië is een populaire vakantiebestemming. Maar de taal, en zeker ook de snelheid waarmee deze door de inwoners wordt gesproken, is voor velen een redelijke barrière. En omdat Italiaans in het middelbaar onderwijs niet meer dan een keuzevak is voor taalvaardige havisten en vwo'ers, moeten mensen doorgaans zelf aan de bak om zich deze taal eigen te maken. In Delft kan dat onder meer in wijkcentrum het Voorhof.

Silvia Dellaghezza brengt hier wekelijks haar cursisten de finesses van de mediterrane taal in woord en geschrift bij. Jeannette Struijk, Anneke van der Zwart en Els Geldermans volgen al een paar jaar de Italiaanse lessen van Silvia, die in Milaan geboren en opgegroeid is. "Het is Silvia's moedertaal, dus ze spreekt het natuurlijk vloeiend", weten de cursisten uit ervaring. "Tijdens de lessen spreken we met z'n allen zoveel mogelijk Italiaans. Dat is goed voor je uitspraak en je begrip van de taal." Fouten maken hoort erbij. "In het begin voel je je natuurlijk wel opgelaten als je voor de groep iets moet vertellen en je komt er niet uit. Maar daar heeft iedereen begrip voor, je zit natuurlijk ook allemaal in hetzelfde schuitje", verklaren de dames.

Bordjes lezen
Op de vraag waarom Jeannette Italiaanse les is gaan volgen, luidt haar antwoord: "We waren met vrienden een cruise aan het maken langs Italiaanse steden. Omdat we niet konden lezen wat er allemaal op de bordjes stond in die steden, besloot ik om Italiaanse les te gaan nemen." Anneke is erg op Italië gesteld, ze ging en gaat er graag naartoe op vakantie. "Als je Italiaans spreekt, zelfs al is het in een veel lager tempo dan de Italianen, kun je jezelf makkelijker verstaanbaar maken. Het wordt door Italianen ook zeer gewaardeerd dat je de moeite doet om hun taal te spreken. Al komen met name de jongere Italianen je vaak wel tegemoet door in het Engels tegen je te beginnen." Grappige voorbeelden te over: als je bijvoorbeeld twee koffie in Italië afrekent met 'due cappuccino', kan het zomaar gebeuren dat de ober er maar één aanslaat op de kassa. Want cappuccino is enkelvoud en cappuccini meervoud...
Els is zeer gecharmeerd van Italiaanse muziek en gebruikt de lessen om de teksten van liedjes te kunnen doorgronden: "Het begon met de muziek van Eros Ramazzotti, maar gaandeweg leer je meer Italiaanse muziek kennen die in Nederland niet echt bekend is. Mijn favoriet is Luigi Tenco: hij is al in 1967 overleden, maar heeft echt prachtige liedjes nagelaten. Ik ben zelfs naar Luigi's geboortegrond geweest, waar een museum over hem was gevestigd. Je kreeg van de beheerder een sleutel en dan mocht je zelf door het museum lopen. Italiaanser kan het haast niet!"
Naast het feit dat ze er veel van opsteken, vormen de lessen ook een bron van sociale contacten. "We gaan vaak met elkaar uit eten en maken samen leuke uitstapjes", aldus Anneke, Els en Jeannette.