Het Gezicht Achter: Het Rieten Dak

DELFT - Het Rieten Dak is een begrip in Delft. Bijna iedere Delftenaar heeft er wel eens een kopje koffie gedronken of een pannenkoek gegeten. Komende vrijdag is de horecazaak 25 jaar open. Stefan van Leeuwen gaat ook al zo lang mee en staat nu samen met zijn vrouw Elles aan het roer.

Door Cheyenne Toetenel

Het Rieten Dak staat middenin de Delftse Hout. Op bijna precies dezelfde plaats werd in 1648 een molen gebouwd die het overtollige water uit de Nootdorpse polders moest pompen. In 1892 werd die molen buiten gebruik gesteld en in 1936 werd besloten om de inmiddels vervallen molen als theeschenkerij in te richten, toen nog met de naam 'Het Zinken Dak'. Vanuit het raam werden koffie, thee en broodjes verkocht. Niet veel later kwam er een rieten dak op en veranderde de naam. In 1973 heropent opa Co van Leeuwen de zaak naar eigen inzicht. Hij bouwde een serre om de molen heen, zodat bezoekers voortaan niet meer alleen buiten maar ook binnen konden zitten. Na het overlijden van Co in 1978 namen zijn zoons Dick en Hans van Leeuwen Het Rieten Dak over. Dick van Leeuwen zwaaide reeds de scepter over restaurant de Schaapskooi en Hans van Leeuwen bij café-restaurant Royal op de Voldersgracht. Na een aantal jaren is Dick van Leeuwen alleen als eigenaar van Het Rieten Dak verder gegaan, omdat de interesse van Hans meer bij de drukte van de stad en antiek lag.

Herbouwd
Het succes van Het Rieten Dak was groot; Delftenaren wisten de zaak te vinden om de drukte van de stad even te ontkomen. Dat succes werd in 1989 bruut verstoord door een brand. Na de brand was er meteen al het plan om Het Rieten Dak te herbouwen, maar het heeft een tijd geduurd tot de goedkeuring van de nieuwbouwplannen vanuit de gemeente werd verleend. Uiteindelijk werd in 1994 Het Rieten Dak ontworpen zoals wij het nu kennen en werd de zaak op 19 juni 1995 geopend. Vanaf dat moment staat de zoon van Dick er, Stefan van Leeuwen. In 2002 neemt hij de goedlopende horecazaak officieel over, samen met Elles. "Want een horecazaak runnen, dat lukt niet zonder je vrouw!"

Vanzelfsprekend
Dat ook Stefan de horecawereld is ingerold, is volgens hem allesbehalve vreemd. "Mijn box stond vroeger al in de Schaapskooi, de andere zaak van mijn vader. Geld voor de kinderopvang of een oppas was er niet, dus namen mijn ouders mijn broer en mij mee. Ik groeide daarom letterlijk op binnen een horecaonderneming. Het zelf bezig zijn en zelf bepalen wat er gebeurt vind ik ook heerlijk, dat zit in mij." Op zijn achttiende stopte Stefan definitief met school en ging hij in de zaak van zijn vader werken. "Van '87 tot '95 in de Schaapskooi en daarna dus hier bij Het Rieten Dak." Voor Elles was het wat minder vanzelfsprekend dat zij de horeca in stapte. "Voor 2002 had ik een baan als secretaresse bij justitie, maar met twee kleine kinderen thuis en een man in de horeca werkte dat niet meer. Het was even wennen, maar inmiddels ben ook ik hier helemaal op mijn plek." De kinderen zijn inmiddels een stuk ouder, 21 en 19, maar zien een andere carrière voor zich. "onze dochter en zoon studeren allebei."

Onderscheidend
In al die jaren, vanaf het begin van opa Co, heeft Het Rieten Dak zich ontwikkeld van een klein horecabedrijfje waar producten vanuit een raam werden verkocht tot een restaurant, lunchtent en partycentrum in één. "Mensen weten ons voor van alles te vinden", vertelt Stefan. "Of het nou is voor een kopje koffie, een broodje, een biefstukje of een groot feest van bruiloften tot verjaardagen." Opvallend dat mensen die er vroeger kwamen, ook nu nog gast zijn. "Als kind kwamen ze hier een pannenkoek eten met hun ouders, nu weten ze ons te vinden met vriendinnen samen. Dat is bijzonder." Waar dat succes door komt? "Door de rust en de ruimte die wij hier bieden", denkt Elles. "Het is een prachtig en uniek plekje in de Delftse natuur. Dat onderscheidt ons van andere horecazaken. Als je aan een tafeltje zit aan het water heb je een prachtige doorkijk." Ook het personeel van Het Rieten Dak lijkt gehecht aan de zaak. "Ons vaste personeel is al heel lang bij ons", vertelt Stefan. "Zo loopt Nancy hier al twintig jaar rond, Dennis al 22 jaar en onze kok Daan 15 jaar. En de chefkok die ooit bij mijn opa is begonnen, heeft bij ons gewerkt tot aan zijn pensioen. Dat zij zo graag bij ons blijven zegt ook wel wat, en dat vinden wij natuurlijk alleen maar mooi!"