Hoe gaat het met Elgar Halbe?

DELFT - Elgar Halbe (35) had nog nooit van Delfia gehoord, maar beleefde daar zijn mooiste voetbaltijd.

- Hoe gaat het met je?
"Ja goed, ik merk weinig van Corona. Ik heb, samen met mijn broer, een eigen bedrijf in glasbewassing. Zo'n 80 procent van onze klanten zijn particulieren, dus maak ik lange dagen, want nu iedereen thuis werkt krijgen wij om de 10 minuten koffie aangeboden."

- Waar is het met het voetballen begonnen?
"Ik heb bij DHC in de jeugd gespeeld en daar alle hoogste jeugdelftallen doorlopen. Maar ik ben na mijn eerste jaar in de A-jeugd gestopt toen al mijn vrienden naar de A-selectie senioren vertrokken, maar ik van het bestuur van DHC in de A-jeugd moest blijven. Het bestuur was bang dat de A1 zou degraderen als ik ook de overstap naar de senioren zou maken. Alsof één man het verschil zou maken. Ik ben toen één jaar gestopt."

- En na dat jaar?
"Mijn vriend Stefan Vrijland belde met de vraag of ik bij Delfia wilde komen spelen. Delfia? Daar had ik nog nooit van gehoord! Bleek gewoon in Delft te spelen. Sterker nog, in mijn schooltijd op het Stanislas gymde ik daar op het terrein. Wist ik veel. Eerst wilde ik niet, omdat ik vond dat Delfia te laag speelde, maar Stefan en trainer Marco Lange wisten mij te overtuigen om het wel te doen. Terwijl ik op vakantie in Italië was heeft Dirk van der Mast alles rond de overschrijving geregeld. Ik was net terug van vakantie toen ik al mijn eerste wedstrijd speelde, een oefenwedstrijd tegen VCS. Ik wist niet wat ik zag, wat een goede voetballers. Robin Linthorst, Marco van Willigen, Erwin van Dijk, noem maar op. Op de dag dat wij kampioen konden worden werd 's morgens mijn dochter Kiki Halbe geboren, 's middags wonnen wij met 4-0, écht de mooiste dag van mijn leven! Bij Delfia is mijn mooiste voetbaltijd geweest. Ik heb daar echt vrienden gemaakt. Delfia was een echte familieclub. Je deed alles met elkaar. Zelfs nu nog, want ieder jaar gaan wij met een grote vriendenclub een weekend weg, hebben wij daarna 363 dagen nodig om bij te komen, haha."

- Toch ben je bij Delfia vertrokken?
"Uiteindelijk heb ik zo'n 7 à 8 jaar bij Delfia gespeeld. Maar de meeste oudere spelers stopten, het voetbal werd minder. Ik heb toen zelfs aan stoppen gedacht. Ik werd door Pierre van Zinnen, die toen trainer bij dvv Delft was, gebeld. Eerst wilde ik niet, maar Pierre gaf aan dat hij toch graag dat gesprek met mij wilde hebben. Wat ik toen maar heb gedaan. Pierre heeft mij echt het gevoel gegeven dat het over mij ging in dat gesprek, hij wist mij te raken. Waardoor ik niet alleen onder Pierre heb gespeeld, maar ook onder Ronald Hes, nog zo'n goede trainer. Bij mijn overgang van Delfia was Rory van der Kraan meegekomen, een jaar later kwam doelman Michel van der Vlist ook nog. Liepen we bij dvv Delft gewoon ook weer met goede voetballers, zoals Tim Steenks, Gavin Luiten en Rick den Toom.
Ik heb zo'n 6 jaar bij dvv Delft gevoetbald, maar daar kwam hetzelfde probleem als bij Delfia; de meeste oudere spelers stopten er mee en het voetbal werd steeds minder. Voor mij reden om te stoppen."

- Wat doe je nu nog?
"Ik ben dit seizoen bij Vitesse Delft in een vriendenteam gaan spelen. Vitesse Delft is ook een heel fijne vereniging, met veel gezelligheid en humor. Ik speel onder andere met Michael Righarts, Maarten Boek, Dion de Lijser en met mijn vriend Khalid Ouled Haddou. Buiten het veld zijn wij vaak aan het dollen, maar in de wedstrijd bloedfanatiek."