Hoe gaat het met Leon de Cock?

DELFT - Leon de Cock (47) kwam relatief laat aanwaaien bij Vitesse Delft en beleefde daar prachtige jaren.

De Cock begon als klein jongetje met voetballen bij BEC. "Een vriendje van me uit de buurt voetbalde daar en zo was de keuze snel gemaakt. Ik heb er de jeugd doorlopen en dat beviel ontzettend goed. Na de jeugd begon ik aanvankelijk in het tweede elftal, maar naarmate de tijd vorderde, veroverde ik een plekkie in het eerste."

- Met wie speelde je daar?
"Als jonge jongen kwam ik in een selectie met grote namen terecht: Johan Rooijakkers, Pieter van der Hoeven, Ger Dekker, Peter en René den Os. Die hadden natuurlijk al een reputatie opgebouwd. BEC was een prachtige vereniging, waar ik met heel veel plezier heb gevoetbald. Na de fusie heb ik ook nog een jaartje bij DVC gevoetbald, maar na dat jaar wilde ik voor mezelf ontdekken waar mijn plafond lag."

- En toen?
"Meldde ik me aan bij Vitesse Delft, waar René Slegtenhorst op dat moment trainer was. Ook hier begon ik in het tweede elftal, al pakte ik al snel mondjesmaat mijn wedstrijdjes in het eerste mee. Bij Vitesse werd ik een betere voetballer: verdedigen kon ik ervoor ook al, maar het opbouwen ging me ook steeds beter af."

- Bij wie kwam je in het elftal?
"Toen ik de overstap maakte was ik al een jaar of zesentwintig en ik kwam in een selectie terecht met heel veel jonge talenten, zoals Rudi Smit, Michael Righarts, Aldo Carta en Stefan Berkhout. Ik werd ontzettend goed opgevangen in de groep en al snel bleek dat ze ontzettend goed konden voetballen."

- Waren jullie succesvol?
"Dat waren we zeker. De eerste jaren speelde ik in het tweede onder Gerard Gronsveld en werden we kampioen in de reserve eerste klasse. Voor het eerste gold hetzelfde, zeker toen Peter Klomp kwam. In het begin kwam hij misschien over als een wat vervelende man, maar hij wist precies wat hij moest doen om ons op scherp te zetten. Dat leidde in de jaren erna tot geweldige successen."

- Hoe dat zo?
"Binnen de groep waren zoveel kwaliteiten en onderling klikte het zo ontzettend goed, dat we de eerste twee seizoenen kampioen werden in respectievelijk de derde en de tweede klasse. Het tweede jaar in de eerste klasse behaalden we de finale van de nacompetitie, maar verloren we van Flevo Boys. Het jaar erna verspeelden we in de laatste competitiewedstrijd het kampioenschap, maar plaatsten we ons wel voor de nacompetitie. Ook dit jaar bereikten we de finale, maar nu wonnen we met 1-0 bij HZVV in Harderwijk. Zo brachten we Vitesse Delft weer terug naar de hoofdklasse."

- Hoe beviel het op dat niveau?
"Het vervelende was dat die promotie niet alleen de laatste wedstrijd voor Peter Klomp, maar ook voor mij bleek. In de voorbereiding werd ik tijdens een potje beach soccer op mijn wreef geraakt en verrekte ik zo ongeveer alles in mijn voet. Ik was inmiddels een jaar of vierendertig, waardoor het moeilijk terugkomen was. Zeker toen ik erna ook last van mijn rug kreeg, was het wel klaar."

- Wat deed je erna?
"Ik heb nog een aantal jaar in het derde gespeeld, wat fantastisch was. Na een gescheurde meniscus vijf jaar terug ben ik daar met pijn in het hart mee gestopt. Ik kom nog wel vaak op de club, want mijn zoon Tom speelt er in de E2. De afgelopen drie jaar was ik zijn leider, maar het is beter voor hem dat er nu een ander voor de groep staat."