Rinus van de Bosch: van soldaat tot verenigingsman

DELFT – Judo, commando met groene baret, voetballer, keeper, trainer, zomaar wat termen die van toepassing zijn op Rinus van de Bosch. Een hernieuwde kennismaking met een van de oudste actieve sporters in Delft.

Door: Willem de Bie

Rinus van de Bosch is geboren 'op het Heilige land', zoals dat in mooi Delfts heet. Om precies te zijn in de Alyd Buserstraat. "Mijn vader zou, met de auto, de kraamhulp gaan halen toen mijn geboorte zich aandiende. Hij reed veel te hard de A Buserstraat uit, vergat te sturen bij de bocht en reed zo het Kanaal in. Gelukkig begon hij enorm te brullen zodat een brugwachter van de Oostpoortbrug hulp kon bieden. Was hij er op de dag van mijn geboorte bijna niet meer geweest…". Zoals veel Delftse katholieke jongens begon zijn sportieve loopbaan bij DHL, de voetbalclub met een katholieke oorsprong. "Daar speelden jongens als Jan vd Akker, Piet Linthorst en Cees Stigt. Maar voetbal was 't nog niet echt voor mij. Via een vriendje van school ben ik toen naar 'Ukemi' gegaan, een judo club aan de Nieuwelaan. Na de avondschool die ik toen volgde ging ik dan zo'n twee uur judoën. Met ons team zijn we nog kampioen van Zuid-Holland geworden".

Dienstplicht
Zoals iedere jongen van een jaar of achttien moet ook Rinus zijn dienstplicht vervullen. Soldaat van de Bosch is vooral bezig met het schoonschrapen van de lopen van tanks: "Dat vond ik helemaal niks, ik wilde wat meer dan een beetje ouwe verf krabben…". Of het Korps Commandotroepen niks voor hem was, zo werd Rinus gevraagd: "Ze hadden dertig mannen verzameld die het wel wat leek, commando. Een strenge sergeant bekeek ons allemaal van top tot teen, volgens mij zag-ie aan de voeten of iemand geschikt was. Van de dertig bleven er twee over, waaronder ik". Voor van de Bosch begon toen een mooie, maar zware trainingsperiode: "Twee maanden lang werden we keihard gedrild, zodanig dat er al gauw jongens afvielen. Lange marsen langs het strand, waar het net vloed begon te worden, zodat je alleen door heel mul zand kon lopen. Toch heb ik daar veel geleerd waar ik met sporten nog steeds plezier van heb".

Keeper
Na het behalen van de felbegeerde groene baret gaat Rinus weer terug naar huis en aan het werk. Na nog een paar jaar judo gaat van de Bosch op zijn negenentwintigste weer voetballen: "Ik werkte toen bij Reinevelt, de machinefabriek, en een collega-monteur nam me mee naar BEC, later DVC. Eerst als voetballer en steeds vaker als keeper; ik was niet zo'n goede voetballer, maar had vanuit de commando-opleiding wel scherpe reflexen en kon goed duiken. Hoewel de keeperstraining in die jaren natuurlijk helemaal niks voorstelde. Je kreeg dan twintig, dertig ballen op je af gevuurd en dat was het dan wel zo'n beetje". Drieëntwintig jaar blijft Rinus keeper, een enkele keer bij het eerste elftal, maar het meest in het vierde. De laatste seizoenen vooral in een vriendenteam.

Keeperstrainer
"Op m'n tweeënvijftigste ben ik vervolgens naar SEP gegaan, waar ze me vroegen keeperstrainer te worden voor het eerste elftal. Ik had daar geen ervaring mee en heb mezelf op allerlei manieren bijgeschoold om zo goed mogelijk keepers te kunnen trainen". En dat bevalt wederzijds goed: Rinus is goed in het trainen en zorgt dat een aantal jongens op een hoger niveau gaan keepen. Hijzelf heeft het dusdanig goed naar z'n zin dat hij ook daar flink wat jaren, drieëntwintig, doorbrengt. Van de Bosch is iemand met hart voor de zaak: " Toen ik een tijd in Den Helder werkte stapte ik elke dag na werktijd in de auto en reed dan naar de club om te sporten. Dat was vele malen leuker dan op m'n kamertje in Den helder zitten!".

Zilveren Sportspeld
Dat Rinus een echte verenigingsman is wordt ook duidelijk in 2017: uit handen van toenmalig wethouder Raimond de Prez krijgt hij in september van dat jaar de zilveren sportspeld van de gemeente Delft. Op dat moment meer dan vijfentwintig jaar keeperstrainer in het Delftse voetbalwereldje. Wat is het geheim van de momenteel zevenenzeventigjarige voetballer? "Sporten, goed met je lichaam omgaan, eigenlijk is dat het in een notendop. Bij de commando's heb ik in kano's gezeten, bergen beklommen en veel getraind. Trainen is en blijft belangrijk: elke ochtend roei ik op mijn roeitrainer een half uur en doe daarna een flink aantal oefeningen. En natuurlijk gezond eten".

Rinus van de Bosch is nog wekelijks te zien op de sportvelden van SEP, waar hij momenteel keeperstraining geeft bij de dameselftallen. En hoe lang hij doorgaat? "Ik zie wel, zolang het kan en het nog leuk is". Voorlopig zit dat wel snor.