Marc Scherbateyev op de plek waar hij het meest in z’n element is: z’n tekentafel. (foto: Jesper Neeleman)
Marc Scherbateyev op de plek waar hij het meest in z’n element is: z’n tekentafel. (foto: Jesper Neeleman)

Striptekenaar Marc Scherbateyev zoekt voor één keer de mensen op

Algemeen

DELFT – Marc Scherbateyev tekent al zo lang als hij een potlood vast kan houden. Nog altijd doet hij niks liever.

Toen hij nog een klein jochie was, was het papier in huize Scherbateyev niet aan te slepen. Later, toen leeftijdsgenoten in kroegen en discotheken avonturen beleefden, zat hij liever alleen in z'n slaapkamer. Om avonturen van anderen te tekenen. "Ik ben best wel een eenling, op het misantropische af", geeft hij aan. Een kantoorbaan was dan ook niks voor hem. "Als ik dagelijks mensen 'goeiesmorgens' hoor zeggen, dan levert dat mij al gauw wrevel op."

Dus verdient hij de kost nu al portrettekenaar en striptekenaar. Want het hij zit toch het liefst achter z'n tekentafel. Alleen. Afgelopen jaren had hij wel een tattoobus, maar na een langdurig conflict met de Gemeente Delft heeft 'ie deze verkocht. Het goede nieuws was dat hij zodoende weer een zakcentje had om stripboeken uit te kunnen geven. Want zijn tekeningen zien er gelikt en strak uit, een goudmijntje is het niet, weet Scherbateyev. De 46-jarige tekenaar verdient echter liever weinig met veel plezier, dan meer geld en zekerheid voor minder leuk werk. Wat extra bekendheid kan echter nooit kwaad. Dus doet hij dit weekend iets wat niet bepaald een hobby van hem is: mensen opzoeken. Tijdens de stripdagen in Rijswijk. "Een rare situatie", vindt hij. "Want ik wil mensen dolgraag m'n werk laten zien, maar dan staan die mensen daar óók voor je neus." Scherbateyev is, bekent hij, wel een 'soort mensenschuw'. Wie echter denkt dat hij niemand kent, vergist zich. Sterker nog: zijn eerste echte stripalbum 'Ecclectisme' staat vol naakte en schaars geklede vrouwen, vrouwen die hij persoonlijk kent. Hij heeft ook 'gewoon' vrienden. "Maar ik vind het wel altijd zo prettig als ik zelf het moment kan bepalen waarop ik mensen opzoek – en ik spreek liever niet hier thuis af." Van een ander stripalbum dat er zou komen zijn al vele voorpublicaties verschenen in een magazine. Toen het 'echte' album er moest komen, ging de uitgever er echter met het geld vandoor. "Tjah, het is in deze wereld soms net rock 'n roll, met managers die er met geld vandoor gaan", lacht hij. "Daarnaast moet je overal zelf achteraan, je moet iedereen steeds laten weten dat je er bent. Doe je dat niet, dan gebeurt er niets."

Volgens Scherbateyev komen dit jaar nog twee stripboeken van hem uit. Voor één daarvan, getiteld 'Uh?', heeft hij vriendinnen gevraagd wat hun drive en fantasieën zijn. "Al die verhalen smelt ik samen tot één verhaal. Het andere boek gaat over lichaamsbeharing. Het heet 'Daar heb je haar weer'. Ik snap namelijk niet dat volwassenen er als pre-puberale kinderen uit willen zien en – vooral vrouwen - als haar- en seksloze plastic barbies door het leven gaan. Het is zodoende een aanklacht tegen de steeds oppervlakkerigere maatschappij. Als je realistische strips tekent komt je al gauw uit bij sciencefiction. Ik wil juist de verhalen van nu te tekenen en de lezer onderdeel van het verhaal te laten worden." Wie wil zien hoe hij dat doet, kan Marc Scherbateyev en zijn werk dit weekend in de Broodfabriek in Rijswijk zien. "Ik ga daar onder meer m'n boek promoten. Iedereen die daarin gekliederd wil hebben mag langskomen." Zie voor meer informatie www.destripdagen.nl.