Hoe gaat het met Moos van Wamelen?

Moos van Wamelen (69) is al bijna zijn hele leven lang verbonden aan Vitesse Delft, waar hij op zijn tiende begon met voetballen.

Van Wamelen komt uit een Vitesse Delft-familie. "We woonden in het Westerkwartier en daar voetbalde ik vaak op straat. Vanaf mijn tiende mocht ik lid worden bij C.S.V.D. en op mijn elfde mocht ik voor het eerst wedstrijden meespelen. In het begin was dat aan het Laantje van Vollering, waar ik naartoe kon lopen. Later ging ik op de fiets naar de Middelweg."

- Bleek al snel dat je kon voetballen?
"In de jeugd zat ik altijd in de A-elftallen. Toen ik bij de selectie zat, was een basisplaats zeker niet vanzelfsprekend. Ik moest er samen met Joop Wilgers om knokken. We hadden trouwens een leuk team met onder anderen Sjaak Hollaar, Aart Boerma, Gerard Breedveld, Pleun van den Akker, Wimpie Wilgers en Dirk Oostrom. Daarnaast waren er studenten, zoals Ad de Best en Theo Haagsma, die zich ontpopte tot topscorer."

- Hoe was de sfeer?
"Heel goed. We waren echt een vriendenteam. Na de training bleven we nog een paar uur in de kantine. In het weekend was het trouwens ook leuk. Dan gingen we stappen met jongens van DHC. Met Koos van der Burg en Leo Gorissen was altijd wel wat te beleven. Dat was sowieso erg leuk in die tijd: jongens van DHC stonden op zaterdag bij ons langs de lijn en op zondag gingen we bij hen kijken. Er waren trouwens ook jongens die na een nacht doorhalen gewoon voor de wedstrijd verschenen. Dat was ook geen probleem, zolang ze maar presteerden."

- Waren jullie succesvol?
"Bij tijd en wijlen. Onder Tjerk Hoogeveen en Jan van den Akker werden we kampioen. Verder hadden we ook Piet en Lies van Geest als trainer. Ik bewaar ook de mooiste herinneringen aan die kampioenschappen. Dan gingen we in een rijtuig door de stad en begeleidde de harmonie van Excelsior ons. Dat was prachtig."

- Wat heb je na je actieve carrière gedaan?
"Ik heb nog tot mijn zestigste doorgevoetbald in het zevende. Op een gegeven moment maakte een jonge tegenstander een sliding op me en toen ik vroeg of het niet wat minder kon, zei ie: 'Dan stop je toch, ouwe lul'. Dat heb ik gedaan. Verder sta ik op zaterdagmorgen altijd bij Vitesse in de keuken. Mijn kleindochter staat dan achter de bar. Daarnaast bekijk ik elke wedstrijd van het eerste en ik moet zeggen dat het allemaal veel sneller gaat dan in onze tijd. Ten slotte maak ik deel uit van de groep oud-voetballers en –wielrenners die onder leiding van Koos van der Burg voor de Willem Felsoord-stichting spint. Dat is hartstikke gezellig!"