Delfia naar de vierde klas en dat is toch niet echt een verrassing

Robert Linthorst (links) wint een duel van Foad Arab van vv Schipluiden. Dat won met 3-0 en het bezegelde daarmee het droeve lot van Delfia. (foto: Roel van Dorsten)

DELFT – Delfia is gedegradeerd naar de vierde klas. Een 3-0 nederlaag tegen vv Schipluiden deed de deur van de derde klas voor de geplaagde club definitief dicht. Robert Linthorst, al 'een eeuwigheid' spelend voor Delfia, zal wel overmand zijn door intens verdriet, veronderstellen we. "Nou ja, verdrietig", blijkt dat alleszins mee te vallen. "Dit is toch iets wat we eigenlijk het hele seizoen wel aan hebben zien komen".

Toch zegt hij ook: "Zelfs in die laatste wedstrijd had het nog niet gehoeven. We verliezen dan wel met 3-0, maar ik denk dat we wel 80 procent van de tijd balbezit hadden. Schipluiden speelde het degradatievoetbal dat wij eigenlijk hadden moeten spelen". Niettemin kan van een zo goed als onmogelijke opgave worden gesproken. Ga maar na: "Er deden vijf jongens uit het derde mee. Die hebben de afgelopen weken niet twee keer in de week getraind. Voetballend komen ze zeker niet tekort, maar conditioneel wel. Dat is gewoon jammer". 

Dát het dit seizoen niet goed is afgelopen met Delfia heeft verschillende oorzaken. "Het is niet helemaal lekker gegaan met de vorige trainer (Chris Jansen, PB). En bepaalde spelers hebben zich niet altijd goed gedragen in het veld, daar hebben we afscheid van genomen. Maar daarmee hebben we ook kwaliteit ingeleverd. Maar ik moet zeggen: onder de nieuwe trainer Ton Key hebben we wel met plezier gevoetbald. Ik denk ook dat niemand iets te verwijten valt". 

Volstrekt kansloos heeft Linthorst zich zeker niet voortdurend gevoeld. "Ik had het idee dat we de klus nog hadden kunnen klaren. Maar op de beslissende momenten zat het er toch niet in. Er waren in deze klas drie zwakke broeders, waaronder wij. Helaas kwamen we één punt tekort". 

Delfia ging de fatale wedstrijd tegen vv Schipluiden zeker niet in met de sombere gedachte dat het tóch wel niet meer zou lukken, zegt Linthorst. "Aan de ene kant hadden we te maken met een aantal spelers die nauwelijks in het eerste hadden gespeeld. Vijf jongens uit het derde, dat is tóch anders. Toch was Schipluiden niet beter dan wij. Dus waarom zouden we er niet meer in geloven? Aan de andere kant wisten we dat we moesten winnen en dat er dan tóch nog een grote kans zou zijn dat we zouden degraderen. We hadden het niet in eigen hand. Maar we zijn ook niet het veld ingegaan van we gaan tóch wel degraderen. Zeker nièt". 

Delfia speelt dus volgend seizoen in de kelder van het amateurvoetbal, zoals dat zo treffend heet. "Ik moet eerlijk zeggen", zegt Linthorst eerlijk, "dat we bij Delfia wel een aantal spelers hebben die derde en ook wel tweede klas kunnen spelen. Maar een selectie met vijftien, zestien van zulke spelers, die hebben we niet meer. Maar je weet ook dat je, als je een klas lager speelt, minder van zulke spelers nodig hebt. En dat je misschien wel bovenin mee kan draaien. Ja, je moet de zaken altijd maar positief bekijken. Al is het duidelijk dat ik natuurlijk het liefst zo hoog mogelijk speel". 

Linthorst gaat, "zoals het er nu uitziet", gewoon door bij Delfia. "Maar je weet niet wat de anderen in hun hoofd hebben". Voor een leegloop is hij (nog) niet bang. "Ik zou geen spelers kunnen noemen die volgend seizoen ergens anders gaan voetballen. Maar je weet het nooit. Als er toch één of twee weggaan, krijg je dan een kettingreactie?"

'DAT MOET JE OOK NIET WILLEN'
Linthorst is niet alleen voetballer ten bate van Delfia, hij is ook (al zeven seizoenen) jeugdtrainer bij zaterdagtweedeklasser Soccer Boys, in Bleiswijk. Niet dat hij het vooral daarom doet, maar het was, geeft hij toe, toch wel lekker als in een weekend waarin Delfia weer eens had verloren een goed verlopen wedstrijd met zijn A1-team voor het zeer gewaardeerde tegenwicht zorgde. Hij trainde bij Soccer Boys eerst vier seizoenen de B-jeugd. Daarna volgden drie seizoenen met de A1. Dat team promoveerde twee keer. Dit seizoen speelde het in de derde divisie, een niveau dat in onze contreien alleen DHC met z'n A1 aankan. "Ik train ook volgend seizoen de A1. Daarnaast ben ik ook technisch coördinator voor de A-, B- en C-junioren". Bij Soccer Boys doet zich bij de jeugd het behoorlijk unieke feit voor dat de club niet alleen (bijvoorbeeld) vijf D-teams heeft, maar ook vijf A-teams. "Dat is toch wel erg leuk. Iedereen kan op z'n eigen niveau spelen, maar ik kan ook aardig doorselecteren".
Het is, weet hij ook, wel een voordeel dat hij 'uit de stad' komt. "Het voetbal in zo'n dorp kenmerkt zich toch vooral door strijd. Bij clubs uit de stad wordt meer gevoetbald. Het is mooi dat je al na een half jaar ziet dat ze meer en beter gaan voetballen". 

Linthorst wil 'ooit' wel senioren gaan trainen. "Als je ambities hebt, en die heb ik, is dat de volgende stap. Het gaat bij de jeugd niet onaardig, ik zit niet voor niks al zeven jaar bij die club. Ze hebben ook wel plannen met mij voor bij de senioren, maar ik heb geen haast. Ik heb nog geen afscheid genomen van het zelf voetballen".
Linthorst zal ook aan het studeren moeten. "Ik heb nu Trainer/coach 3. Ik wil ook trainer/coach 2 gaan doen". Maar niet komend seizoen. "Marcel Jongeleen, één van de jongens uit het derde die in het eerste heeft meegedaan, gaat volgend seizoen Trainer/coach 3 doen. Daarna wil hij gelijk Trainer/coach 2 gaan doen. Het lijkt me wel aardig om dan samen met hem ook Trainer/coach 2 te doen. Maar nu, nee. De A-jeugd trainen, zelf voetballen en die trainerscursus volgen, dat gaat niet. Dat moet je ook niet willen".

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl