Rick den Toom, afgelopen donderdag op bank bij dvv Delft: "Ik speelde al die jaren eigenlijk in een vriendenteam." (foto: Roel van Dorsten)
Rick den Toom, afgelopen donderdag op bank bij dvv Delft: "Ik speelde al die jaren eigenlijk in een vriendenteam." (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Rick den Toom?

Algemeen

DELFT - Rick den Toom (39) speelde heel lang in het eerste elftal van dvv Delft, maar beleefde ook een mooie periode in het zand.

- Hoe gaat het met je?
“Het gaat goed, al hebben wij met het hele gezin in quarantaine gezeten tijdens de coronacrisis. Ik ben dan ook blij met de versoepelingen, we zijn wel toe aan het normale leven. Ik heb tijdens de lockdowns op kantoor gewerkt. Ik heb een kritisch beroep en werk als Sectiecoördinator bij het Openbaar Ministerie, waar ik de operationele aansturing van de administratie doe. Wij doen alle Hoger Beroepzaken, van verkeersovertredingen tot aan moordzaken.”

Den Toom begon als vijf-jarige bij dvv Delft: “Mijn vader en ooms voetbalden er, dus was de keuze gauw gemaakt. Ik heb altijd in de hoogste jeugdelftallen gespeeld. Bijna een keer kampioen geworden, maar een gemiste penalty in de laatste wedstrijd verhinderde dat. In de jeugd ook gespeeld voor de Haagse Selectie, samen met Tim Steenks en Quincy Martina. Mooie toernooien gespeeld, vaak in het buitenland.”
“Eenmaal in de senioren ben ik begonnen in het tweede elftal. Na dat seizoen begon Delft onder leiding van Marco van der Struif met een zaterdagteam en daar ben ik daar met vrienden gaan voetballen. Dat was vooral recreatief. Toen Peter Pothof trainer werd vroeg hij mij om terug te keren naar de zondag en kreeg ik een basisplaats. Ik draaide toen een heel goed seizoen, misschien wel het beste dat ik heb meegemaakt.”

- Heb je nooit overwogen om het hogerop te zoeken?
“Tijdens mijn eerste jaar met Peter Pothof sprak ik met hem weleens daarover. Hij zei dan dat ik alleen maar moest gaan als er een Hoofdklasser zou komen. Maar aan het eind van dat seizoen scheurde ik mijn kruisbanden. Er is nooit concrete belangstelling geweest en ik heb ook nooit de intentie gehad om de club te verlaten. Ik ben vanwege die blessure een tijdje eruit geweest, heb ook gesukkeld met andere blessures. Ik ben tijdens mijn carrière zo’n 4, 5 keer geopereerd. Eerlijk, ik heb eigenlijk mijn niveau tijdens het eerste jaar van Pothof nooit meer gehaald. Maar wel hele mooie momenten meegemaakt.”

- Vertel eens?
“Een promotiewedstrijd tegen TOGB. Een afgeladen sportpark Kerkpolder met veel vuurwerk. Of die keer dat wij nogal onverwacht kampioen werden. We stonden tweede met een punt achter Full Speed en moesten uit tegen AGE. Full Speed speelde gelijk en wij wonnen. Kwam Full Speed heel sportief de bloemen brengen.”

- Je maakte ook deel uit van het veel geprezen Beachsoccerteam?
“Het begon als een geintje bij Café De Oude Jan, maar het werd steeds serieuzer. Na een toernooiwinst in Amsterdam vonden wij ons opeens terug in de Eredivisie en werden Tim Steenks en ik geselecteerd voor het Nederlands Beach Soccerteam. Een mooi toernooi in Italië meegemaakt, waar wij de status van profvoetballers hadden. Werd ik tijdens het stappen herkend als de nummer vijf van Squadra Hollanda.”

- Wat voor speler was je?
“Een linkspoot met een goede techniek en trap. Maar ook iemand die het duel niet uit de weg ging. Ik heb deel uitgemaakt van een goed middenveld met Tim Steenks, Marvin van Hek en Henri Paradja.”

- Wat doe je nu nog?
“Ik speel Padel, een snelle variant van tennis. En ik voetbal in het tweede van dvv Delft. Vooral met de jongens die ik al sinds mijn jeugd ken. We trainen op donderdag en spelen op zondag, dat is ook heel gezellig. (RvD)