Jongste wereldkampioen freerunnen Noa Diorgina (16): ‘Als je nadenkt over wat je doet, komt het goed!’

DELFT- Dat het vrouwen freerunnen een positief toekomstperspectief heeft, werd op 10 juli jongstleden bewezen onder de Griekse zon. De prestigieuze internationale freerunning competitie Red Bull Art of Motion kende daar het jongste podium ooit, met als onbetwiste winnares de 16-jarige Noa Diorgina Man. De energieke Delftse vwo-scholiere mag zich nu de jongste wereldkampioen freerunnen noemen.

Door Rianne Dekker

“Als je al aan dit evenement mag deelnemen, heb je de top bereikt”, aldus Noa, die verbaasd was over haar online kwalificatie voor dit wereldkampioenschap. Van de 187 ingestuurde video’s werden er maar zes van iedere categorie (heren en dames) geselecteerd, waaronder die van haar. “En ik was ook meteen als eerste gekwalificeerd”, vertelt ze met gepaste trots. 

In de warme Griekse atmosfeer bewees de jonge Delftse dat deze kwalificatie niet zomaar ergens op gebaseerd was. Op een podium van bewegende boten liet ze met een combinatie van sprong, vault en tricks zien waarom zij de beste bleek. “Ik had met én sprongen, én flips én flow gewoon goed geconnect. Dat is mijn stijl, ik vind het leuk om alles te combineren.”

De freerun sport is niet zonder gevaar. Wie de obstakels (die freerunners overigens zien als hulpmiddelen) op de route van A naar B met een verkeerde salto neemt, kan lelijk ten val komen. Noa is tot nu toe verschoond gebleven van verwondingen. “Natuurlijk ben ik weleens gevallen, maar ik heb nog nooit wat gebroken. Als je nadenkt over wat je doet, komt het goed.” Een goede beheersing van basistechnieken als de freerun rol en de vault (een beweging over een obstakel) noemt ze onontbeerlijk om ongeschonden uit de strijd te komen. 

Euforisch gevoel
Noa’s zelfverzekerdheid komt niet uit een potje. Een legertje coaches zorgt ervoor, dat ze zowel lichamelijk als geestelijk in zichzelf blijft geloven. De jonge wereldkampioene noemt specifiek de namen Mark, Bo, Mees en Tyrone. “Zij kennen mij al lang. Als zij zeggen: “Je kunt het”, dan is het oké. Zij zorgen ervoor dat ik niet ga twijfelen over een trick.” Mark is Mark van Swieten, bondscoach en eigenaar van JUMP freerun Den Haag, de vereniging waarvan Noa lid is. “Hij coacht me al vanaf mijn zevende jaar. Toen ben ik begonnen met oefenen met matten en een schuimbak. Waarom ik voor deze sport ben gegaan? Vanwege het gevoel dat achterblijft als je na een flip bent geland! Dat is zo gaaf! En de community is leuk en supportive.”

Volgens Noa is freerunnen dé sport om je angst in de ogen te kijken. “Deze sport is goed voor je zelfvertrouwen, juist als je erg bang bent. Door jezelf uit te dagen en je angst te overwinnen, krijg je steeds meer vertrouwen in jezelf.” Een goede conditie en een grote dosis energie zijn ook vereisten volgens de kersverse kampioene, die vroeger al zo beweeglijk was dat ze bij het surfen meer van de plank was dan erop. Ook dit is goed gekomen, want naast freerunning en school vindt ze ook nog de tijd om surf camp te geven aan kinderen.

Weggestuurd bij TU
Aan die goede conditie wordt ook hard gewerkt door de afgetrainde 16-jarige. Naast haar freerun lessen doet ze CrossFit en kracht- en conditietraining bij haar eigen vereniging en krijgt ze topsport fysio. Verder is ze vaak te vinden op het terrein van de TU Delft. “Dit is een uitstekende locatie voor het oefenen van verre sprongen. Er staat ook een soort standbeeld, dat de perfecte hoogte heeft voor het nemen van dubbele salto’s. Daar klim ik dan op. Ja, soms word ik wel weggestuurd!”

Olympisch
Noa’s volgende goals zijn de komende WK’s, die een voorbereiding zijn op de Olympische Spelen van 2024 in Parijs, waar freerunning waarschijnlijk wordt geïntroduceerd als demo sport. Hier zit symboliek in. “De sport is ooit in het Franse leger ontstaan, om snel te kunnen vluchten”, legt ze uit. Ze hoopt vurig dat het doorgroeit naar een olympische sport. “Die kans is er wel. Kijk maar naar het skateboarden, dat ook eerst een demonstratiesport was. Het lijkt me fantastisch om voor je land uit te komen, je bent dan niet zomaar meer een persoon. En het is goed voor de sport, freerun is nog niet zo groot.”

In ieder geval ziet de jonge Delftse sowieso een toekomst in het freerunnen. “Ik ben professioneel, ik wil er wel in doorgaan. Je kunt er niet van leven, maar wel als je het erbij doet. Bijvoorbeeld van reclame opbrengsten. En sponsoring is belangrijk. Ik heb al veel aanvragen gehad, maar wacht nog op de goede.”