(Foto: Koos Bommelé) (Foto: )

Hemd van het Lijf: Bram Hoestra

za 13 jun 2020, 10:00 vaste rubrieken

Bram Hoestra schrijft verhalen in ruil voor een biertje. Op zijn website www.verhalenvoorbiertjes.wordpress.com kun je ze lezen.

Waarom wilde je hier op de foto?
“Daar heb ik twee redenen voor. De eerste is dat Café Tango, mijn stamkroeg, hier verderop zit. Het is helaas nog gesloten. En dat is meteen de tweede reden, want het gesloten café staat voor mij symbool voor Delft in deze periode.”

Je schrijft verhalen. Waar gaan deze over?
“Over van alles, eigenlijk. Het zijn stukken die zomaar een onderdeel van een gesprek in een kroeg zouden kunnen zijn."

Waar haal je de inspiratie vandaan?
“Die komt vanzelf als ik iets doe. Ik moet er in ieder geval voor naar buiten – ergens bezig mee zijn. Dan schiet me regelmatig opeens iets te binnen.”

Was dat dan niet lastig de afgelopen tijd?
“Eigenlijk juist niet. Ik werk in de evenementenindustrie en die lag stil. Dus ik had veel tijd voor mezelf, om na te denken en onderbewust dingen te verwerken.”

Wanneer ben je begonnen met schrijven?
“Dat heb ik eigenlijk altijd al gedaan. Een jaar of zes of zeven geleden begon ik in deze vorm te schrijven, als een soort onregelmatig dagboek. Ik vind het mooi om dingen op een fraaie manier te beschrijven."

Hoe kwam je op het idee om er biertjes voor te vragen?
“De dingen die ik eerst beschreef, gingen vooral over mezelf. Langzaamaan werd dat steeds universeler en misschien voor meer mensen interessant. Toen dacht ik: heb ik het lef om voor die schrijfsels iets terug te vragen? En dat deed ik in de vorm van een biertje.”

Heb je al veel biertjes ontvangen?
“Nee, dat gebeurt incidenteel. Maar het bezoekersaantal van mijn verhalenpagina is eigenlijk interessanter. Dat is de afgelopen maanden toegenomen en dat is tof om te zien."

Wat wil je hier uiteindelijk mee bereiken?
“Het zou prachtig zijn als dit ergens toe zou leiden, bijvoorbeeld naar het schrijven van een column. Of een roman, dat zou helemaal geweldig zijn. Maar als ik straks weer keihard werk, heb ik mijn energie daar voor nodig en verdwijnt het schrijven naar de achtergrond. Het zou mooi zijn om het ooit te combineren.”

Waarom zou iedereen jouw blog moeten lezen?
“Nou, dat moet niet hoor! Maar hopelijk kun je door mijn verhalen ontdekken dat er in de wereld om je heen onwijs veel gebeurt waar je dankbaar voor mag zijn. En waar ik over schrijf, vindt meestal plaats in Delft. Dus misschien is het voor mensen in Delft herkenbaar of grappig om te lezen.”

Als ik burgemeester was, dan…
“Dat wil ik helemaal niet zijn! Mag dat ook? Maar als het echt zou moeten, zou ik iedereen een gedicht voor elkaar laten schrijven. Corny hè?”