Annie hoopt snel weer te kunnen vertrekken naar haar vrijwilligerswerk (Foto: Koos Bommelé)
Annie hoopt snel weer te kunnen vertrekken naar haar vrijwilligerswerk (Foto: Koos Bommelé) Foto: KOOS BOMMELE

Passie met een gouden rand: Annie Singewald

vaste rubrieken

DELFT - De 86-jarige Annie Singewald houdt niet van stil zitten. Integendeel; in niet-coronatijd is zij zo'n twaalf uur per week actief als vrijwilliger in woonzorgcentrum Lindenhof van Pieter van Foreest.

Door Cheyenne Toetenel

Na 28 jaar met veel plezier te hebben gewerkt bij het Waterloopkundig Laboratorium in Delft, ging Annie in 1995 met vervroegd pensioen. Al snel kwam zij over de vloer in woonzorgcentrum Lindenhof. "Al een tijd was ik mantelzorger voor mijn benedenbuurvrouw. Toen zij definitief naar Lindenhof verhuisde in 1996, kwam ik haar daar regelmatig opzoeken. Een jaar later overleed mijn man, waardoor ik niemand meer in mijn directe omgeving had om voor te zorgen. De behoefte om mensen te helpen nam steeds meer toe, waardoor ik besloot als vrijwilliger aan de slag te gaan in het woonzorgcentrum waar ik inmiddels al een leuke band had opgebouwd met de verpleging. En daar ben ik niet meer vertrokken, want ik doe het werk met veel plezier."

Annie staat klaar
Annie heeft wekelijks haar vaste taken in het woonzorgcentrum. "Koffie schenken en een praatje maken met de bewoners, dat staat bij mij op de eerste plaats. Daar besteed ik vier dagen per week aan, ongeveer twee uur per keer. Daarnaast draai ik wasjes en help ik samen met anderen bij de bingo voor de bewoners. En als het nodig is om met een bewoner mee te gaan naar het ziekenhuis, doe ik dat graag. Ze mogen mij bij Lindenhof altijd oproepen als er iets moet gebeuren, ik sta altijd voor ze klaar." Annie merkt dat de medewerkers haar nog weleens willen ontzien vanwege haar leeftijd, maar dat is volgens haar niet nodig. "Als dat nodig is, dan geef ik dat zelf wel aan. Maar gelukkig voel ik mij nog hartstikke fit."

Zorghart
Zorgen voor mensen is iets wat Annie graag doet. "Dat zit in mij. Als kind bekommerde ik mij al om anderen en was ik veel bezig met het helpen van mensen. Dan ging ik bijvoorbeeld een wandeling maken met kinderen die wel wat aandacht konden gebruiken. Die betrokkenheid met mensen is dus eigenlijk zo gegroeid. Maar ik ontvang ook veel liefde terug, wat onwijs helpt om het naar je zin te hebben bij wat je doet." De bescheiden Annie vindt het zelf helemaal niet bijzonder dat zij voor iedereen in woonzorgcentrum Lindenhof klaarstaat. "Alle vrijwilligers leveren goed werk, ik niet meer dan een ander. En ik heb er de tijd voor, dus maak ik mijzelf graag nuttig met een duidelijk doel. Zo krijgt het leven heel veel waarde voor mij. Ik zeg dan ook altijd dat ik dit werk blijf doen, zolang als het kan!"

Blijdschap
Annie is een graag geziene vrijwilliger in het woonzorgcentrum. "Ik hoor inmiddels bij het meubilair! Voor mij voelt het als een tweede thuis. Het zijn zulke lieve mensen in Lindenhof, zowel het personeel als de bewoners. Zij zijn blij als ik kom, maar dat is andersom ook zeker het geval. De meisjes en de bewoners zijn mij allemaal even dierbaar, ik heb ze stuk voor stuk hoog staan."

Harde werkers
Dat Annie de mensen in Lindenhof nu even niet kan bezoeken, vindt ze jammer. "Ik vind deze hele situatie zo sneu voor de bewoners, maar er zit even niets anders op. Ik vind het wel geweldig om te zien dat er zo hard wordt gewerkt door het zorgpersoneel. Daar heb ik veel respect voor. Dat harde werk kun je alleen maar doen uit liefde, dus dat zegt wel wat over deze bijzondere mensen." Zelf is Annie nog wat angstig onder de situatie. "Ik had gehoopt te kunnen blijven werken, maar het is op mijn leeftijd helaas te gevaarlijk om de deur uit te gaan. Gelukkig heb ik hele lieve buren die boodschappen voor mij doen, en ook de verzorgsters van Lindenhof vragen mij regelmatig of ik hulp nodig heb. Het is fijn dat er aan mij wordt gedacht." Annie hoopt dat er snel een veilige oplossing wordt gevonden, zodat zij weer aan de slag kan bij het woonzorgcentrum. "Ik hoop snel de deur weer achter mij dicht te kunnen trekken om richting Lindenhof te gaan, om mijn taken uit te voeren en een babbeltje te maken met al die lieve mensen. Maar voor nu wens ik de ouderen én het personeel veel sterkte. Hopelijk tot snel!"

Ken jij een vrijwilliger die het ook verdient om eens in de spotlights te worden gezet? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet verschijnt jouw weldoener volgende week in Delft op Zondag!