Mels van der Velden gaat vanaf het komend seizoen zijn plezier in het zaalvoetbal zoeken. (Tekst en fotografie: Roel van Dorsten)
Mels van der Velden gaat vanaf het komend seizoen zijn plezier in het zaalvoetbal zoeken. (Tekst en fotografie: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Mels van der Velden?

sport

DELFT - Mels van der Velden (33) komt uit een DHC-familie, maar speelde lange tijd voor sv Nootdorp.

- Hoe gaat het met je?
"Het gaat prima. Ik ben werkzaam bij een leverancier in vlees, daar hebben wij wel met een stuk omzetverlies gezeten. We hopen dan ook dat het in dit weekend, als de horeca weer op mag starten, goed gaat."

- Wanneer ben je met voetbal begonnen?
"Al heel vroeg, ik denk dat ik 5 jaar was. Ik kom uit een DHC-familie en was dus al op jonge leeftijd vaak op de Bras te vinden. Mijn eerste trainer bij DHC was mijn oom Johann Gommans. Johann gaf je altijd het gevoel dat jij Messi bent, mooi was dat. Bij DHC heb ik alle hoogste jeugdelftallen doorlopen, al ben ik na één jaar A-jeugd naar de senioren gegaan. Samen met Robert van der Zwan ben ik door trainer Niek Oosterlee naar de A-selectie gehaald. We hadden een hele talentvolle groep, met onder andere Nick Keijzer, Kevin den Os, Robbie Nooteboom, Ricardo Siebring en Robert van der Zwan. Maar er speelde ook wat oudere spelers, zoals Paul Etienne en Ronald van Leeuwen. Met Steven Suiker en Erik Nieuwenhout speelde ik vaak in de Onder-23. Van die oudere spelers leerde je ontzettend veel.
Wat knap was, was dat Niek Oosterlee van die twee lichtingen één groep heeft gemaakt. Hij was als trainer al weer vertrokken toen wij kampioen in de Tweede Klasse werden. Maar Niek bleef ons op afstand volgen, heel bijzonder was dat. Kampioen werden wij onder Bert de Best, ook een hele goede trainer."

- Toch vertrok je naar sv Nootdorp, waarom was dat?
"Ik wil wel zeggen dat ik het bij DHC altijd enorm naar mijn zin heb gehad. Dat ik bij DHC vertrok lag deels aan mijzelf, deels aan de omstandigheden. Ik was niet fit van vakantie teruggekomen. Bert de Best was vertrokken en met de nieuwe trainer had ik geen klik. Ik heb toen een jaar in het tweede gespeeld. Bert was na DHC naar Voorschoten gegaan, maar daar na een half jaar ook weer vertrokken. Zijn nieuwe club werd sv Nootdorp. Dus ben ik ook naar sv Nootdorp gegaan. Ik heb daar een toptijd gehad, ook met een hele leuke groep. Er waren meer jongens die van DHC de overstap naar Nootdorp maakten. Nigel Abrahams, Rick Binkhorst, Ricardo Siebring en Jeffrey Aarts. Later kwamen daar Robbie Nooteboom en Romano Mollis nog bij. Bert de Best is de trainer waaronder ik in de senioren het langst heb getraind. Met hem was het soms water en vuur. Op die manier haalden wij het beste bij elkaar naar boven. Ik heb dan ook hele goede herinneringen aan Bert. Sportief was het ook best een succes. In mijn eerste jaar promoveerden wij naar de Eerste Klasse en in mijn laatste jaar, toen ik in het tweede elftal speelde, werden wij kampioen van de Tweede Klasse."

- Je stopte op jonge leeftijd?
"Ja, toen ik dertig jaar was. Ik heb zo'n 6 à 7 jaar bij sv Nootdorp gespeeld, waarvan zo'n 5 jaar in het eerste elftal. Maar de omstandigheden in het gezin veranderden. Er kwam een kleine, meer verantwoordelijk op het werk, school, noem maar op. Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er soms aan denk om weer te gaan voetballen. Ik mis het kleedkamer-gebeuren het meest met de gein onderling. Dat wil overigens niet zeggen dat ik niet voor de prestatie voetbalde. Als ik een wedstrijd had verloren was ik de rest van de zaterdag niet aanspreekbaar."

- Wat doe je nu nog?
"Voetballen in de zaal bij Schipluiden 2 met mijn oude maten van DHC. Daar haal ik nu mijn plezier uit!"