Hoe gaat het met Peter van Oyen?

SCHIPLUIDEN - Peter van Oyen (40) bleef 'zijn' Schipluiden altijd trouw en zet zich nog altijd in voor de club.

Van Oyen meldde zich op zesjarige leeftijd aan bij de omnivereniging. "Dat ik ging voetballen was een vanzelfsprekendheid. Ik heb drie jongere broers en met hen voetbalden we ook vaak. In de jeugd speelde ik in een elftal met onder andere Ferry Haring, Frank van Mierlo, Christiaan van der Stap en Pascal van Leeuwen. Ik heb er zelfs nog even onder de lat gestaan. Meestal was ik het eerste jaar van mijn leeftijdscategorie de jongste en het jaar erna de oudste."

- Wanneer volgde de stap naar het eerste?
"Als A-junior mocht ik al snel meedoen: eerst met de zaterdagtak en later ook met de zondagtak; dan gebeurde het dat je drie wedstrijden in het weekend speelde. Dat vond ik prachtig. Dat seizoen promoveerde zowel de zaterdag- als de zondagtak in hetzelfde weekend. Na een jaar bij de zaterdag, koos ik uiteindelijk voor de zondag. Die speelden op het hoogste niveau."

- Hoe beviel dat?
"Goed, ik heb het heel wat jaartjes uitgehouden. In het begin nog met mannen als Eric Wolf, Mike de Blij en Robbie de Jonge. Toen zij stopten, was ik al snel één van de ouderen. Ik begon als spits, speelde later rechtshalf en eindigde als laatste man. Ook was ik als één van de ervarener jongens al betrekkelijk snel aanvoerder. Die rol paste wel bij me."

- Hoe was de sfeer?
"Geweldig. We hebben al die tijd een hartstikke leuke groep gehad. Daarbij was er natuurlijk altijd de kleedkamerhumor. Zo nam Piet Doorn ons voor aanvang van een derby tegen Den Hoorn eens mee voor een ontbijt in 'De Veen'. Hij tekende de bespreking uit aan de hand van makke lammetjes; dat was dan Den Hoorn, de scheidsrechter was het zwarte schaap en wij waren de hongerige wolven. Ook dacht Arjan Dijkshoorn eens dat hij Rob de Jonge te pakken had: hij had zijn onderbroek in de vriezer gedaan. Hij zat zich al te verkneukelen, maar toen hij zelf zijn broek aan wilde doen, bleek dat Rob zijn pijpen had dichtgenaaid. Daarnaast waren ook de trainingskampen natuurlijk legendarisch."

- En sportief gezien?
"Voor mij was het kampioenschap van de derde klasse in 2012 het hoogtepunt. We begonnen dat seizoen heel goed, maar voelden gedurende het seizoen Den Hoorn steeds dichterbij komen. Eén wedstrijd voor het einde speelden we tegen hen. Zij kregen vlak voor tijd een strafschop, die Thomas Attema gelukkig stopte. De week erna maakten we het thuis tegen Erasmus af; dat was een prachtige climax. Het mooie was dat het elftal uit allemaal echte Schipluidenaren bestond met Piet Doorn als trainer en Robbie de Jonge als zijn assistent. Het feest na afloop met alle supporters en Wolter Kroes zal ik nooit vergeten."

- Wanneer stopte je?
"Nadat we ons het jaar na de promotie veilig speelden in de tweede klasse, vond ik het mooi geweest. Ik was veruit de oudste en er was een kind op komst. Toen ik stopte, vroeg Jan Boks of ik zitting wilde nemen in de commissie die de overstap van de zondag naar de zaterdag begeleidde. Daarna ben ik hoofd technische zaken geworden. In de jaren die volgden kwam er een deels nieuw bestuur met echte Schipluiden-mannen erin. Verder ben ik heel erg blij, trots op al onze vrijwilligers, de (hoofd)-trainers en hoofd jeugdopleiding Rien van Driel. We verzetten met elkaar bergen werk en zorgen dat de club goed draait en helemaal klaar is voor een mooie toekomst."