Hoe gaat het met Djoffie Wieske?

DELFT - Djoffie Wieske (47) speelde anderhalf seizoen in het vlaggenschip van Ariston '80 en wist het net makkelijk te vinden.

Wieske groeide op op Curaçao. "Van jongs af aan voetbalde ik al mee met mijn acht en negen jaar oudere broers. We speelden tegen buurjongens en ik kon me echt in een tegenstander vastbijten. Op mijn zevende mocht ik op voetbal. Ook voetbalden we met de buurt op een klein veld: ik bezette alle posities van keeper tot spits. Ik was al vroeg tweebenig, en speelde graag op het middenveld zoals mijn idool Søren Lerby."

- Wanneer kwam je naar Delft?
"Op mijn achttiende voor het eerst. Ik ging studeren aan de TU. Ik had het zo druk met overleven, dat ik niet aan voetballen dacht. We deden het wel met vrienden op een veldje, maar niet bij een vereniging. Op mijn drieëntwintigste was ik op zoek naar een club en werd ik lid bij Delfia."

- Hoe beviel dat?
"Ik kwam in een oud-selectie elftal met onder andere Glenn Blinker. Dat ging zo goed dat mijn teamgenoten me aanraadden om het bij het eerste te proberen, maar daar stond mijn hoofd niet naar. Ik dronk zo af en toe een biertje op de club, maar was er niet volop mee bezig. Daarbij ging ik na een jaar terug naar Curaçao."

- En toen?
"Toen ik twee jaar later terugkwam, vroeg Dirk Soetekouw, die ik nog kende, of ik bij Ariston '80 kwam voetballen. Ik speelde met wat vrienden zo nu en dan in het tweede mee. Het jaar erna werd ik lid. In het eerste halfjaar was er een onderling toernooi op een half veld, waarbij ik met de spits van het eerste in het elftal zat. Dat viel trainer Rick van Leeuwen op en hij haalde me erbij."

- Hoe was dat?
"Leuk! Ik kwam in het elftal en het ging zo goed, dat ik topscorer werd en we kampioen werden. Tijdens dat seizoen voetbalde ik op zondag mee met een Latino-elftal bij DHC. Vanuit de club vroegen jongens halverwege het seizoen of ik daar wilde voetballen. Ik heb de overstap gemaakt en begon in het derde, onder leiding van Jan van den Akker. Ik kwam goed mee en nadat we de eerste wedstrijd tegen lijstaanvoerder Leonidas wonnen, met een goal en assist van mij, deed ik mee met het tweede. Ik denk dat Jan grote plannen met me had, maar tijdens een training op gravel ging alles wat kapot kon gaan in mijn knie ook echt kapot."

- Wat gebeurde daarna?
"Ik stopte en heb zeven jaar niks gedaan. Via Richard Zevenbergen ging ik toch weer voetballen in een vriendenelftal bij Ariston. In 2007 begonnen we in de zevende klasse en promoveerden we drie seizoenen op rij. Ik ben tussendoor nog terug geweest naar Curaçao, maar erna ook weer begonnen. In die periode heb ik één van mijn mooiste goals gemaakt."

- Vertel...
"We stonden tweede en speelden tegen koploper Voorschoten '97. Thuis bleek dat mijn fiets kapot was, dus ik rende, kwam op tijd en was goed opgewarmd. Bij mijn eerste balcontact scoorde ik. Nadat zij gelijkmaakten, ging de keeper uit zijn dak en bij de aftrap had mijn aanvalspartner Kasper Meijer me door. Hij zei: 'Doe maar!' Ik antwoordde: 'Dan moet jij hem goed klaarleggen'. Dat deed 'ie en ik schoot hem met rechts vanaf de middenstip binnen, terwijl ik de tegenstanders tegen de keeper hoorde roepen dat hij naar zijn doel moest. Later lukte het me tegen Forum Sport eens met links."

- Wat doe je nu nog?
"Ik voetbal nog steeds en train de lagere elftallen bij Ariston en de onder -15 van Vitesse Delft. Het lijkt me leuk om daarin verder te gaan."