Hoe gaat het met Hans Suiker?

DELFT - Wie in de archieven van DHC duikt, komt de naam Hans Suiker (62) zeker tegen.

Suiker begon op tienjarige leeftijd bij DHC. "Ik woonde bij Chris Jansen in de buurt en hij voetbalde bij DHC. Al snel bleek dat ik aardig kon voetballen, maar Rinus van der Bruggen zette me op doel, omdat ik als enige met mijn handen bij de onderlat kon."

- Dat bleek een succes...
"Ja, het ging best goed. Ik zat al snel in de hoogste selectie-elftallen en werd gevraagd voor de Haagse selectie, onder leiding van Rob Baan. Daar speelde ik onder meer met Hans de Ruijter, Martin Jol en Tscheu La Ling. Toen ik voor de overstap naar de B1 stond, ging ik naar ADO. Daar kwam ik direct in de landelijke A-jeugd terecht en heb ik vier jaar gespeeld."

- En toen?
"Kwam ik op mijn achttiende bij FC Amsterdam terecht. Daar lonkten, vooral op het Leidseplein, ook de verleidingen buiten het voetbal. Wel heb ik in die tijd veel over het leven geleerd geleerd. Toen ik er twee jaar speelde, werd ik door Guus Haak benaderd om terug te komen bij DHC. Daar ben ik op ingegaan."

- Met succes?
"Absoluut. Ik kwam er al mijn vrienden van vroeger weer tegen. Toen ik kwam waren de verwachtingen hoog, maar in de eerste wedstrijd tegen ONA ging ik bij beide tegengoals niet vrijuit. Dat vond iedereen, behalve mijn vader, die achter het doel stond. Daarna ging het beter. We werden ongeslagen kampioen en promoveerden in een paar jaar tijd van de tweede klasse naar de hoofdklasse."

- Hoe ging het op dat niveau?
"Fantastisch, we waren het meest succesvolle elftal uit de Delftse voetbalhistorie en werden meerdere keren kampioen van de hoofdklasse en zelfs algeheel amateurkampioen van de zondag. We hadden een geweldig elftal met onder anderen Sjef de Poorter, Hans de Ruijter, de gebroeders Rontberg, Han de Visser, André Cinjee, Rob Eckhardt, noem ze allemaal maar op. Daarnaast maakte ik in die tijd samen met Leo Rontberg ook jaren deel uit van het Nederlands amateurelftal, waarmee we de hele wereld over reisden."

- Hoe waren de trainingen?
"Heel goed, alleen hield ik niet van hardlopen. We liepen vanaf DHC naar Pijnacker en via Delfgauw terug. De eerste keer dat ik meeliep, zat André Cinjee al gedoucht in de auto toen ik terugkwam. Daarom ging ik erna bij mijn schoonmoeder aan de Elzenlaan op de koffie. Toen die gasten er op de terugweg weer langsliepen, maakte ik mijn shirt nat en liep ik het laatste stuk met hen mee terug. Bij de kantine klaagde ik dat het zo zwaar was geweest."

- Deed je dat alleen?
"Hans de Ruijter deed ook eens mee en we vroegen René Slegtenhorst eens om mee te gaan. Hij zag dat niet zitten, omdat hij ervan overtuigd was dat Guus Haak het door zou hebben. Ik was achter zijn rug om naar Haak gegaan en had hem gevraagd om René na de bespreking even te laten zitten. Toen Haak hem dat vroeg, werd René gek. 'Zie je nou wel? Hij heeft alles door', riep hij, terwijl Haak niet wist waar het over ging."

- Wat staat je het meest bij?
"De sfeer was altijd ontzettend goed, maar dat is altijd zo als de resultaten er zijn. Ook waren er bijzondere wedstrijden. Die thuis tegen Ajax voor de beker was natuurlijk heel bijzonder, maar die wonnen we niet. Dat werd 2-3. De mooiste wedstrijd was wel tegen Rheenen. Zij hadden thuis met 5-2 van ons gewonnen en waren ervan overtuigd dat ze de klus wel even zouden klaren. De wedstrijd ervoor, tegen EHC was ik met Guus Haak en sponsor Hans Warnaar gaan bekijken. De arrogantie bij hen droop er vanaf. In de wedstrijd die volgde, waren waren wij getergd tot op het bot en speelden we fantastisch. Ik hield alles tegen, we wonnen met 2-0 en wij pakten het algeheel kampioenschap op de zondag!"

- Wat doe je nu nog?
"Ik heb mijn eigen keepersschool op het veld van DVC, waar ik heel veel plezier aan beleef. Verder train ik jeugdkeepers bij Den Hoorn en de keepers van Wippolder en Blauw-Zwart. Ook loop ik nog veel hard. Zo heb ik een paar weken geleden voor het vijfde jaar op rij de marathon van New York gelopen."