Afbeelding

Hoe gaat het met Peter de Vreede

sport

DELFT - Peter de Vreede (70) is de speler die het langst in het eerste elftal van Delft heeft gespeeld.

De Vreede begon op 8-jarige leeftijd. "In die tijd mocht je op je tiende pas beginnen, maar ik zat er al eerder. Dat dat bij Delft zou zijn was wel duidelijk, want mijn vader was een echte Delft-man en mijn opa is zelfs penningmeester geweest. Daarnaast woonden we in het Agnetapark, op honderd meter bij de club vandaan. Ik heb er een prima jeugd gehad."

- Hoe oud was je bij je debuut?
"Op mijn zestiende maakte ik mijn debuut en in de seizoenen erna groeide ik uit tot een vaste kracht. Ik begon als voorstopper, maar ik heb ook op beide backposities gespeeld. Later belandde ik zelfs nog op de mid-mid en in de spits. Toen ik in 1984 stopte bij de selectie, had ik er eenentwintig jaar bij het eerste opzitten."

- Met wie speelde je zoal samen?
"Dat zijn er nogal een aantal. In het eerste speelde ik onder anderen met Anton Reuring, Bert Ham, Wim Klok, mijn broer Aad de Vreede, Louis Broekhuizen, Kees van Zuijlen, Rien Wils, Nico Herbert, noem ze allemaal maar op. Met deze mannen ben ik na mijn tijd in de selectie bij het zesde gaan voetballen. Ook zijn we jarenlang eens per jaar een weekend weggeweest met de vrouwen erbij. De sfeer was altijd wel goed. Vooral daarom ben ik Delft, ondanks interesse van andere clubs, altijd trouw gebleven."

- Veel gelachen ook?
"Absoluut. We hadden op zaterdag eens een feestje van Bert Ham, waarbij het een beetje uit de hand liep. De volgende ochtend speelden we tegen VCS en Bert van Buuren had zijn dag. Hij passeerde iedereen en maakte drie goals. Het vervelende was alleen dat dat in zijn eigen doel was. De volgende week werd op Anton Reuring en mij na, iedereen geschorst. Wij waren natuurlijk solidair en speelden ook niet."

- En sportieve hoogtepunten?
"Dat was vooral het seizoen 1976/1977 toen we onder Piet de Vries ongeslagen kampioen werden. We hadden een geweldig elftal met onder anderen Gijs Gagesteijn en Chris Kronshorst. We speelden zulk ontzettend goed voetbal en promoveerden naar de tweede klasse. Ik heb het idee dat het niveau in die tijd veel hoger was dan nu. Daarnaast bleef je in die tijd ook trouw aan je club. Dat is nu wel anders."

- Ga je nog weleens kijken?
"Als ze thuis spelen en het uitkomt wel, ja. Ik heb er altijd nog wel het familiegevoel. Wat ik wel jammer vind is dat ze geen veld hebben waar ze ook in de winter op kunnen trainen. Dat probleem hadden wij destijds ook al."