Kees Bouman is nu niet alleen sportief, maar ook als vrijwilliger bij diverse clubs en organisaties heel actief. (foto: Roel van Dorsten)
Kees Bouman is nu niet alleen sportief, maar ook als vrijwilliger bij diverse clubs en organisaties heel actief. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Kees Bouman?

Algemeen

RIJSWIJK - Kees Bouman (68) had een mooie tijd bij DHC en Wippolder, maar stapte op latere leeftijd toch nog over. 

- Hoe gaat het met je?
“Naar omstandigheden goed. Al hebben mijn vrouw Marianne en ik wel een moeilijke tijd gehad tijdens corona. We zaten nogal geïsoleerd en konden bijvoorbeeld niet oppassen op onze kleinkinderen. Ik heb dat als een vervelende tijd ervaren, ook omdat er weinig gesport kon worden. Ik ben vijf jaar geleden gestopt met werken. Ik ben lang Financial Controller bij TNO geweest. Ik verveel mij echter niet, ik ben als vrijwilliger actief binnen allerlei clubjes.”

Bouman begon als acht-jarige bij DHC: “In die tijd koos je voor DHC als je wat wilde bereiken. Mooie tijd in de jeugd gehad en in goed elftal gespeeld, onder andere met Wim van der Enden, Hannie de Visser, Ron van der Helm en Louis Schalker. Mooi ook vanwege de vele toernooien, zoals het eigen Jan Posttoernooi, maar ook door de voetbalkampen. Ook nog twee selectiewedstrijden voor de Haagse jeugd gespeeld, maar dat werd niks. Ik ben als eerste jaars A van DHC naar Wippolder gegaan.”

- Vanwaar die overstap?
“De druk vanuit de familie werd te groot, haha. Mijn halfbroer John Mesker en mijn zwager Chris Vaderloos speelden bij Wippolder, vandaar. Ik kwam in de selectie en maakte mijn debuut in het eerste elftal uit tegen BEC. Ik speelde linksback tegen een voorhoede met onder andere Gijs Gagesteijn en Frans van Velzen. Die jongens konden er wat van, het werd 2-2. Ik heb onder de trainers Cor Sneek, Wim van Buuren, Cor Pijtak en Gerard van der Helm in het eerste elftal gespeeld. Ik lees altijd in deze rubriek dat spelers kampioen zijn geworden, maar ik ben twee keer gedegradeerd, haha. Vanuit de Vierde Klasse KNVB naar de Eerste Klasse HVB, al zijn wij daar wel kampioen geworden. Daarna kwam Martin Stoelinga, hij zorgde voor betere voetballers. Dat kostte mij mijn plek in het eerste, ook omdat ik voor mijn maatschappelijke carrière koos. Ik ging naar de avondschool en trainde op donderdag. Je hoort mij niet klagen, ik heb een gouden tijd gehad.”

- Het was niet het einde?
“Nee, ik heb nog lange tijd in het tweede en derde gespeeld. Je wilt niet weten hoeveel spelers ik in al die jaren voorbij heb zien komen. Ik heb mijn vrouw Marianne bij Wippolder leren kennen. Wat ik bijzonder heb gevonden is dat ik samen met mijn zwagers Chris Vaderloos, Hans en Gerrit Mol in één elftal heb gespeeld. Ik heb tot mijn 58ste gespeeld en zelfs op mijn 55ste nog overschrijving gevraagd naar Den Hoorn. Daar speelde ik met Eric van Dijk, Hans Bouter en Willem Doomernik. Dat was heel leuk, al konden wij nog bloedfanatiek zijn.”

- Wat voor speler was je?
“Een speler met een goede baltechniek en pass. Geen kopper, wel redelijk snel. Ik speelde naar mijn mogelijkheden, cijfermatig tussen een vijf en een zeven.”

- Alles al verteld?
“Ik heb in twee bouwcommissies gezeten; de verhuizing naar Sportpark Pauwmolen met wethouder Aad Bonthuis afgewikkeld, twee DHC’ers aan tafel. En later over de EZH-gelden waarmee we de sporthal konden bouwen. En als begeleider met twee jeugdteams van Wippolder en KFC’71 vier weken in Amerika op sportuitwisseling geweest, met mooie vriendschappen als resultaat.”

- Wat doe je nu nog?
“Veel tennissen, ook competitie! En op dinsdag hardlopen bij Bertus, zo’n 10 kilometer. Maar wel op ‘ouwe-lullen-niveau’, haha.” (RvD)