Stichting Herinneringsstenen Delft wil herinnering WOII-slachtoffers levend houden

DELFT - Op maandag 21 maart, de internationale dag tegen racisme en discriminatie, werden negen nieuwe struikelstenen onthuld. Dit gegeven maakte het een extra bijzondere herdenking. Tijdens de onthulling aan de Laan van Overvest werd stilgestaan bij het leven van vader Mozes en moeder Betje Schnitzler-van Dam en hun zeven kinderen in het bijzijn van de nabestaanden van de familie Schnitzler.

In 2019 is Stichting Herinneringsstenen Delft opgericht. De stichting heeft als doel om de herinnering aan de 142 Joodse stadsgenoten die in de Tweede Wereldoorlog zijn weggevoerd levend te houden door het plaatsen van struikelstenen voor de woningen waar zij destijds zijn gedeporteerd. 

De familie Schnitzler
Mozes en Betje kwamen vlak voor de oorlog samen met hun zeven kinderen aan de Laan van Overvest wonen. De familie Schnitzler had het niet breed, maar was altijd gastvrij. Iedereen kon aanschuiven voor het eten. Er heerste een gezellige en warme sfeer binnen het gezin. In 1942 werd het gezin opgeroepen om zich te melden voor transport naar Westerbork. Het voltallige gezin wandelde naar een station in Rotterdam in afwachting van deportatie. Tijdens deze tocht trapte de 6-jarige Saartje in een grote spijker die haar voetje zeer ernstig verwondde. Ze vonden uiteindelijk een arts die haar kon verzorgen. Toen de wandeltocht weer vervolgd werd moest Saartje geholpen worden met het dragen van haar rugtasje dat vanuit Delft uiteindelijk mee ging naar Westerbork en later naar Auschwitz. Daar is Saartje vermoord op 19 augustus 1942.

Herdenking
Door het plaatsen van struikelstenen voor hun huis aan de Laan van Overvest gedenkt de stichting Mozes (43), Betje (43), Frouktje (17), Leonardus (13), Louis (12), Isidor (10), Alida (8), Saartje (6) en Joseph (4).  De stichting hoopt in de toekomst nog meer stenen te kunnen plaatsen en zo de herinnering aan de slachtoffers levend te houden. “Laten we bij iedere wandeling door de mooie binnenstad van Delft even omlaag kijken en de personen achter de namen op de herinneringsstenen gedenken.” Tijdens een ceremonie in de Delftse synagoge werd de familie Schnitzler herdacht in aanwezigheid van hun nabestaanden. Dr. Ir. Waterman, zelf een overlevende van de Holocaust, hield een indrukwekkende voordracht onder de titel. ‘Waarom herinneren belangrijk is’. Hij sprak over hoe het ook voor Delftse Joden steeds zwaarder werd. Het begon met het registreren van de Joodse bevolking, er kwam een J in het paspoort. Joodse kinderen werd de toegang tot de school ontzegd. Joodse hoogleraren en docenten werden ontslagen. Er werden in alle parken bordjes geplaatst met ‘Voor Joden verboden’. De Jodenster werd ingevoerd als uiterlijk merkteken en Joodse eigendommen werden onteigend. Uiteindelijk werd aan Joden verteld dat ze zich gereed moesten houden voor transport. Waterman sluit zijn emotionele rede af met de woorden: “Uiteindelijk gaat het om mensen, Joods, niet-Joods, blank, gekleurd, jong, oud. En als wij niet zorgen dat mensenmoord, genocide, misdaden tegen de menselijkheid worden uitgebannen, dan gaat het slecht met de mensheid. Daarom is herinneren belangrijk!.”

Om ook in de toekomst herinneringsstenen te blijven plaatsen heeft de stichting uw hulp nodig. Graag komt zij in contact met nabestaanden van Joden ten tijde van WOII of daarna. Zie www.herinneringsstenendelft.nl