De genomineerden voor de Le Comteprijs 2021

DELFT - Ieder jaar reikt de Le Comte-commissie van de historische vereniging Delfia Batavorum prijzen uit voor opvallende verbeteringen aan het Delftse stadsbeeld. De jury heeft uit alle aangemelde kandidaten een shortlist gemaakt van vijf genomineerden.

Een restauratie of een verbouwing van een gevel, het plaatsen van een beeld of het aanbrengen van een muurschildering. Bij voorkeur refereert de verfraaiing aan de Delftse historie. De Le Comteprijs wordt uitgereikt op donderdag 19 mei. Dan wordt ook de ‘Delft op Zondag Publieksprijs’ uitgereikt, de verfraaiing die de lezers van Delft op Zondag het meest geslaagd vonden. Ook u kunt meebepalen welke verfraaiing de prijs verdient. Mail dit uiterlijk zondag 15 mei naar redactie@delftopzondag.nl onder vermelding van ‘Le Comteprijs’.

Nominatie 1: Guido Gezellelaan 1-80, gevelrenovatie en nieuwe entrees flatgebouw
Voorhof-West is een ruim opgezette, groene naoorlogse wijk met zowel eengezinswoningen als hoge flats. “Door de bewust haaks op elkaar, verspringend geplaatste flats zijn er verrassende perspectieven”, aldus de Commissie voor de Le Comteprijs. “De wijk is ruim opgezet maar door deze afwisselende plaatsing van de hoogbouw zijn er toch voortdurende overgangen in de ruimtewerking. De goed ontworpen, verzorgde openbare groenaanleg draagt bij aan het vriendelijke karakter van de wijk. Hoewel ze stedenbouwkundig dus een mooie compositie vormen, zijn de flats op zich architectonisch niet bijzonder. De flat aan de Guido Gezellelaan hoort tot een groep flatgebouwen met gevels van prefab grindbetonelementen. Dit materiaal verweert niet mooi en vooral in de natte seizoenen kunnen deze flats er grauw uitzien na langdurige beregening. Deze flat is ingrijpend gerenoveerd en meteen verduurzaamd. De betonnen gevelelementen zijn vervangen door een isolatielaag en een buitenbekleding met steenstrips in een diep roodbruine tint. Met dit nieuwe gevelmateriaal is het gebouw nu opvallend gekleurd, en ook veel beter bestand tegen verwering en vervuiling. Het is daarmee vooral een meer zichtbaar, ruimtevormend accent geworden. De ingangen van de portieken zijn ook vernieuwd, met uitnodigende glazen puien en antracietkleurige luifels. Gezamenlijk vormen zij van dichtbij een toegevoegd accent aan de voet van het gebouw.”

Nominatie 2: Halsteeg, kunstwerk ‘letters’
De Halsteeg komt al op de oudste, zestiende-eeuwse stadsplattegronden voor. Er komt nauwelijks zon in dit steegje, en geheel gelegen tussen achter- en zijkanten van gebouwen was het tot recent een morsige doorloop. Op initiatief van 38CC heeft de Halsteeg een kunstzinnige opknapbeurt gekregen. De aan de steeg gevestigde galerie heeft met architectenbureau Zoetmulder een kunstopdracht uitgeschreven om de sfeer in de steeg te verbeteren. Uit drie inzendingen is het ontwerp van kunstenaar Job Wouters gekozen. Hij heeft met sierlijke zelfontworpen letters woorden geschilderd op deuren en nutskastjes die verwijzen naar de geschiedenis van de steeg. Zo brengt hij verleden en heden, ambacht en graffiti, kunst en vormgeving in één groot gebaar samen en geeft hij de Halsteeg en passant nieuwe allure. De vorm en de keuze van de letters in oude typografie is naar zeggen van de initiatiefnemers ontleend aan historische woorden, die dus uit de letters te lezen zijn. Maar de letters verwijzen ook naar de vroegere drukkerij en uitgeverij van Meinema die vroeger in het pand van galerie 38CC zat. “Door de aanpak met één motief is een gevarieerd doch samenhangend beeld geschapen dat de sfeer in de steeg aanzienlijk heeft verbeterd”, aldus de Commissie. “De verfraaiing heeft daarnaast een cultuurhistorische meerwaarde, in het bijzonder met haar verwijzing naar de vroeger hier gevestigde, bekende uitgeverij.” Waarom dit kunstwerk volgens Coen de Jong, directeur 38CC, zou moeten winnen? “Wat ik zo goed vind aan het kunstwerk is dat het oud en nieuw zo mooi combineert en de verbeelding prikkelt. Door de naam van zijn hondje Pompeye op de deuren zie je als het ware dat Willem van Oranje het beestje hier stond te roepen. Of dat er in die tijd gedanst werd op straat. Wat eenvoudige woorden niet allemaal kunnen oproepen. Wat een leuk effect is van het kunstwerk is dat de omwoners allemaal planten in de steeg hebben gezet. Een heel positieve uitstraling.”

Nominatie 3: Lange Geer/Oude Delft, twee nieuwe bruggen naar de kade van het Armamentarium
In het historische deel van de Delftse binnenstad zijn twee nieuwe bruggen geplaatst. Zij verbinden de kades van de Oude Delft en de Lange Geer met het schiereiland waarop ArsenaalDelft - het Armamentarium en voormalig Legermuseum - ligt. Architectenbureau cepezed uit Delft maakte het ontwerp voor de bruggen met cepezedprojects als ontwikkelaar, in samenhang met het ook door hen tot hotel en horecagelegenheid verbouwde Armamentarium. Voor beide bruggen - de korte brug vanaf de Lange Geer en de bijna twee keer zo lange vanaf de Oude Delft - is uitgegaan van één basisvorm bepaald door het constructieprincipe, en gelijkheid in materialen en kleuren. “De bruggen, met name de lange over de Oude Delft, zijn constructief gewaagd met hun opmerkelijke slankheid”, aldus de Commissie. “Op bijzondere wijze is zo het krachtenspel van een boogbrug bijna tastbaar. Met hun strak gekromde, als het ware dynamische vorm zijn beide bruggen als bouwwerk op zich van een grote schoonheid. Ze verenigen een uitgesproken ‘van onze tijd zijn’ met een duidelijke referentie aan de oude, massieve gemetselde boogbruggen.” Het gebruikte materiaal van de bruggendekken is ook een knipoog naar het verleden van het voormalig Legermuseum. Die zijn namelijk gemaakt van Thorca; een slank, sterk en stijf materiaal dat ook wordt gebruikt in Chinook-helikopters van de luchtmacht. Delft heeft er met deze bruggen volgens de Commissie twee bijzondere bouwwerken van zeer hoge esthetische kwaliteit bijgekregen. “Het is daarbij verheugend dat onder de brug over de Oude Delft de lange uitloop van deze gracht, zijn mooi spiegelende wateroppervlak, en de eruit oprijzende gevel van het Armamentarium goed zichtbaar blijven. Dat verrassende effect is behalve aan de slankheid in beslissende mate te danken aan de donkerder kleurstelling, waarmee de brug iets wegvalt ten gunste van het afwisselend donkere en lichtere wateroppervlak.”

Nominatie 4: Koepoortplaats 3, muurschildering hotel
Ruim een decennium terug werd het Hampshire Hotel geopend vlakbij de binnenstad. Het hotel is door de hoogte een vrij dominant gebouw in de omgeving. Het gebouw heeft duidelijk twee gezichten, waarbij de naar de stad gekeerde gevel als ‘voorkant’ toont. De van de stad afgekeerde zijde, grenzend aan het parkeerterrein, is daarentegen een grotendeels blinde gevel. De eigenaren van het hotel, de broers Rogier en Léon Camijn, hebben opdracht gegeven om deze gevel, die ook een visitekaartje diende te zijn, van een andere uitstraling te voorzien. Op de muur van Hampshire Hotel- Delft Centre is een levensgrote muurschildering aangebracht door kunstenaar Micha de Bie. Met een oppervlakte van maar liefst 200 vierkante meter is het grafische werk niet te missen. In de schildering zijn meerdere elementen te ontdekken. Ze toont allerlei Delftse historische motieven, zoals Vermeer, de Oude Kerktoren en de grachten met rondvaartboot. “Deze motieven zijn dan ook doelbewust niet alleen gericht op de hotelgasten, maar ook op de toeristen”, aldus de Commissie. “Die zetten normaliter in groten getale op deze parkeerplaats, ook afzet- en ophaalplek voor de reisbussen, eerste voet op Delftse bodem. Het komt mooi uit dat vervolgens lopend langs het gebouw de schildering gelijk in het zicht is met op afstand erachter de toren van de Nieuwe Kerk. Datgene waar de schildering naar verwijst lonkt reeds in de verte. Maar de schildering is ook een aanwinst voor de mensen van deze buurt. Flink wat bewoners hebben een veel mooier uitzicht gekregen op een levendig en kleurrijk tafereel.” Waarom de muurschildering wat betreft de familie Camijn zou moeten winnen? “De muurschildering is aangebracht tijdens het hoogtepunt van de Coronapandemie en zorgde daarmee voor een vrolijke noot in een uitdagende tijd. Met de mural hadden we met name een verfraaiing van de omgeving voor ogen. Ons hotel en de stad waar we zo trots op zijn, komen nu veel beter uit de verf. Omdat het thema muziek de boventoon voert binnen ons hotel, kon dit ook niet ontbreken. Al deze verschillende elementen heeft Micha de Bie weten te vatten in deze prikkelende street art die jong en oud aanspreekt. Het is fantastisch om te zien dat mensen speciaal van hun fiets stappen om het werk te bewonderen.”

Nominatie 5: Loevesteinplaats 8, Freinetschool, mozaïek op gevel
Op de voorgevel van de Freinetschool, tussen Hugo de Grootstraat en Binnenwatersloot gelegen, is boven de hoofdingang vorig jaar een kunstwerk in mozaïek aangebracht. “De aanleiding voor de verfraaiing van het gebouw is het 25-jarig bestaan van de school en het terugblikken op de corona periode die achter ons lag”, vertelt de schoolleiding. “Het ontwerp van het kunstwerk komt vanuit het boek Swimmy van Leo Lionni, wat gebruikt is om met kinderen te praten over samenwerken en verbinding. Alle leerlingen van de locatie Hugo de Groot hebben in duo’s samengewerkt aan het creëren van een school vissen die samen één grote vis vormen. Dit staat voor hoe wij werken, hoe wij verbindingen maken, zowel intern als met de wereld om ons heen.” De grote vis is samengesteld uit een veelvoud aan kleine vissen. Die kleine vormpjes zijn los van elkaar aangebracht op de ertussen doorschemerende gevel als blauw getinte achtergrond. “Op geestige wijze is zo gebruik gemaakt van gevelvlak en kleur”, aldus de Commissie.” Dit kunstwerk is niet zomaar een object tegen een muur als drager functionerende achtergrond. Het bestaande, grijs blauw geschilderde pleisterwerk van de gevel transformeert als het ware in een watervlak waarin de rood en oranje gekleurde vissen zwemmen. De gevel zelf is ook onderdeel van het kunstwerk geworden.” Het ontwerp is van Francesca Vonck, beeldend kunstenaar, en Nan Deardorff McClain, een kunstenaar die in Delft bekend is door het werken met keramiek. Diverse werken van Nan Deardorff McClain zijn afgelopen jaren aangemeld voor successievelijke Le Comte-prijzen. “Het kunstwerk op de Freinetschool wijkt van dat eerdere werk in mozaïek-techniek opvallend af; het is anders als deze opgebouwd uit herhaling van op het oog identieke basisvormen.” Waarom u op dit project zou moeten stemmen volgens de schoolleiding? “Dit kunstproject is voor en door onze leerlingen gemaakt; we hebben in verbinding samen gecreëerd!”