Jeffrey van Roon wil er met DHC op de zondag uithalen wat erin zit

DELFT - Nog veertien wedstrijden speelt Delfts meest succesvolle voetbalvereniging de komende maanden op zondagmiddag. Daarna maakt DHC de overstap naar de zaterdag. Aanvoerder Jeffrey van Roon ziet die overstap vol vertrouwen tegemoet. 

Door:  Alphons de Wit jr. 

Afgelopen zondag zagen de mannen van trainer Arie van der Padt CVV Zwervers diep in de blessuretijd gelijkmaken. “En dat is natuurlijk eeuwig zonde”, vertelt aanvoerder Jeffrey van Roon. “In de eerste helft waren we de bovenliggende partij en kwamen we vlak voor rust op een verdiende voorsprong. Na rust vergaten we onze kansen te benutten, waardoor zij in de wedstrijd blijven. Dan is het natuurlijk enorm zuur dat zij in de negenennegentigste minuut de gelijkmaker binnentikken.”
Dat was een domper, want CVV Zwervers thuis leek een prima affiche om de eerste zege sinds 21 november, toen Hillegersberg met 5-0 werd opgerold. “Maar makkelijke wedstrijden zijn er niet in deze poule. Het verschil tussen de nummer 1 en de nummer 11 op de ranglijst bedraagt slechts acht punten. Als we zondag inderdaad hadden gewonnen, dan hadden we derde gestaan op drie punten achterstand van de koploper; nu staan we zesde.”

Roerige tijden
In een roerig seizoen, waarin het bestuur van DHC plaatsmaakte voor een interim-bestuur, heeft de linksback van de groenzwarten het prima naar zijn zin. “Die bestuurlijke perikelen dringen gelukkig niet tot de spelersgroep door. Dat is fijn, want op die dingen hebben wij toch geen invloed. Omgekeerd denk ik ook niet dat het invloed heeft op onze prestaties op het veld: we hebben een hartstikke leuke groep en met de meeste van die jongens spelen we al minstens vijf jaar samen en we zijn dus wel op elkaar ingespeeld. Daarnaast zien we elkaar ook buiten het veld regelmatig.”
Wél staat er dit jaar een andere trainer voor de groep: Rob de Lange maakte na een zwaar verkeersongeluk plaats voor Arie van der Padt. “Rob was al twaalf of dertien jaar trainer en iedereen binnen de club was aan hem gewend. Toen Arie, die ik nog uit de jeugd van ADO ken, kwam, veranderde er hier en daar best wast. In het begin was dat even aftasten, maar vooral vóór de winterstop behaalden we mooie resultaten met goed voetbal. Daarbij is Arie duidelijk in zijn communicatie en bleek de klik met de spelers er wel degelijk snel te zijn. In dat opzicht is het natuurlijk wel jammer dat hij na dit seizoen alweer naar TAC ‘90 vertrekt. Maar vanuit zijn optiek is dat ook wel te begrijpen, want hij is een ambitieuze trainer en dan is het toch mooier om in de hoofdklasse te werken.”

Zaterdagvoetbal
Voor Van Roon zelf verandert er komend seizoen ook wat: in het vervolg speelt hij zijn wedstrijden op de zaterdagmiddag. “Het vorige bestuur heeft ons gevraagd hoe wij hier als spelers en staf tegenover stonden en wij zagen een overstap wel zitten. Als je ziet hoeveel publiek erop afkomt als we tegen een Brabantse club spelen, dan is dat heel anders dan als we bijvoorbeeld tegen Den Hoorn spelen. In de eerste klasse zaterdag, waar we waarschijnlijk zullen instromen, speelt een heel aantal clubs uit de regio en zullen we veel meer mooie wedstrijden in de regio spelen. Daarnaast heb je ook het voordeel dat de kans groter is dat jeugdspelers na hun eigen wedstrijden nog even bij ons blijven kijken, zoals ik vroeger als jeugdspeler, maar ook in mijn ADO-tijd de verrichtingen van DHC 1 op de voet volgde.” 

Mijn cluppie
Van Roon verwacht nog lang voor DHC te spelen. “Want dit is echt mijn cluppie. Ik ben hier op mijn vijfde begonnen en heb vervolgens twaalf jaar in de jeugd van ADO gespeeld. Toen ik daar vertrok, werd ik benaderd door DHC. Ik gaf aan er wel een jaar te willen spelen om vervolgens weer een stap hogerop te maken. Uiteindelijk heb ik gezien dat een maatschappelijke carrière en een goede thuissituatie heel belangrijk zijn en bij DHC is die balans heel mooi: het voetballen is een uitlaatklep. Zodoende zit ik er alweer bijna acht jaar en zie ik mezelf hier ook niet meer zo snel vertrekken.”
Sinds dit seizoen is Van Roon zelfs aanvoerder van DHC. “Hoewel dat niets voor mijn spel uitmaakt, zie ik het wel als een eer. Joey Emmerink was hiervoor aanvoerder, maar Arie haalde ons aan het begin van het seizoen bij elkaar en gaf aan in mij de aanvoerder te zien. Joey vond dat geen probleem.”
De 26-jarige linksback hoopt dit seizoen zo hoog mogelijk te eindigen. “Doordat de kampioen vanwege de overstap naar de zaterdag niet naar de hoofdklasse promoveert, leeft het kampioenschap toch iets minder. Maar het zou natuurlijk prachtig zijn om als kampioen afscheid te nemen van het zondagvoetbal. De kans om dat te bereiken is er zeker nog.”