Delftse horeca en cultuur komt weer tot leven

DELFT – Het was op sommige plekken ‘gigantisch druk” op de eerste dag van de heropening van de horeca,, hoorde Jon Cornelese, voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland Delft, van zijn mede-ondernemers. “Niet alleen wij, ook onze gasten zijn blij.” 

Door Esdor van Elten 

Nu de horeca en de cultuursector, onder voorwaarden, weer open zijn, is het aan hen om het optimale te halen uit de omstandigheden. Want restricties zijn er nog steeds en die doen pijn. Bij sommigen meer dan anderen: “De nachthoreca is immers nog steeds dicht”, verzucht Jon. “Voor hen is er nog steeds weinig perspectief vanuit de overheid, en dat is heel, heel moeilijk.” Andere horeca-ondernemers, zoals de restaurants, konden opgelucht ademhalen toen de eerder aangekondigde sluitingstijd van 20.00 uur uiteindelijk werd uitgebreid naar 22.00 uur. “Gelukkig kunnen ze daardoor dus volwaardige diners aanbieden en dat is voor restaurants natuurlijk van levensbelang.”

Geen problemen met QR
De verplichte QR code, in het verleden reden voor protest, lijkt op dit moment geen groot issue te zijn. “Bij het afstemmingsoverleg, waarin we als horeca overleggen met onder andere de handhaving, kwamen geen echte problemen boven tafel. Het lijkt goed te gaan. Gasten begrijpen dat het ons ook gewoon opgelegd wordt en tonen daar ook wel begrip voor.” Toch blijven sommige ondernemers mordicus tegen: “Dat er een vorm van handhaving bij ons wordt neergelegd, dat blijft wringen”, zegt ook Jon. “Maar goed, je kunt het er niet mee eens zijn, maar je moet.”
Er zijn er ook voor wie het allemaal niet zo zwaar weegt: “Onze gasten hebben niets anders dan begrip getoond”, zegt Leo Quack van De Sjees. “Het aantal negatieve opmerkingen was minimaal.” Je moet er gewoon nuchter instaat, vindt de Delftse nachtburgemeester: “Je kunt wel eigenwijs willen zijn, maar kom dan ook met een andere oplossing.”

Nog niet ‘normaal’
Horeca-ondernemers hebben nog wel andere dingen om zich mee bezig te houden, zoals personeelstekort. Een probleem dat vorig jaar ook al speelde, maar wat nu, door de besmettelijkheid van de omicronvariant, alleen maar erger lijkt te worden. Veel mensen zijn positief. Anderen zitten in quarantaine. Het is voor sommigen echt puzzelen om het rooster rond te krijgen. En er zijn er ook die het niet lukt. Zo bleef chocoladebar Quetzal de eerste dagen noodgedwongen gesloten omdat de eigenaren positief testten. En dat is natuurlijk wrang. En dan zijn er nog de stijgende kosten: ook voor de horeca worden energie en grondstoffen duurder, en dat moet op de een of andere manier wel verrekend. Maar begrijpelijkerwijs is er aarzeling om de prijzen dan maar te verhogen. De gasten zijn net terug, die wil je niet weer wegjagen. En over de stapelende (belasting)schulden en ander achterstallig onderhoud moet je het dan niet eens hebben. De horeca is weer open, maar hebben nog een lange weg te gaan naar het ‘normaal’

‘Geef ons perspectief’
Terwijl de kroegen weer open zijn en de musea weer mensen ontvangen, is er nog de groep ondernemers voor wie de versoepelingen niets uitmaken en die nog steeds niet open mogen: de nachthoreca, de clubs, de poppodia. Zoals Lijm & Cultuur, die gesloten blijft: “Onze activiteiten raken meer aan de evenementenbranche”, legt directeur Antoinette Wijffels uit. “Wij kunnen geen geplaceerde activiteiten op dertig procent van de capaciteit organiseren. Dat gaat gewoon niet.” De groep ondernemers voor wie de misere voortduurt is groter dan je denkt, zeht ze: “In feite is nu ongeveer een kwart van de hele cultuursector open. Waarvan een flink deel gesubsidieerd. Het grootste deel zit nog thuis: geluid- en lichttechnici, decorbouwers, toeleveranciers, schrijvers, scenaristen... De cultuursector is echt veel groter dan een paar musea en de horeca.” Of het op korte termijn verbeterd durft Antoinette niet te zeggen: “Er heerst een soort vermoeidheid”, geeft ze toe. “We zouden nu al bezig moeten zijn met de activiteiten in het voorjaar en de zomer. Maar veel organisaties durven het nog niet aan, zolang er geen echte duidelijkheid is. Het is enorm demotiverend om steeds dingen te organiseren voor niets. Ons Ohm Festival is inmiddels al vier of vijf keer verplaatst.” De directeur doet daarom een dringend beroep op de overheid: “geef ons perspectief.”