Mick, Nils en Max Van Eekhout. Het plafond was Micks afstudeeropdracht.
Mick, Nils en Max Van Eekhout. Het plafond was Micks afstudeeropdracht.

Het gezicht achter: Octatube

Algemeen

DELFT - Iedereen in Delft kent wat zij maken: de bus- en tramhalte Zuidpoort, het clubhuis van Ringpass, de serres van faculteit Bouwkunde van de TU. Ook landelijk zijn ze groot. Denk aan de gevel van de Rotterdamse Markthal, het Fletcher A2 Hotel in Amsterdam. Het zijn maar een paar voorbeelden, de lijst is eindeloos. En dan is er nog de wereld. In meer dan vijftig verschillende landen staan constructies van Octatube. Een groot bedrijf dus, maar daar merk je weinig van als je binnenstapt aan de Rotterdamseweg. Wat je ziet is een enthousiast driemanschap van vader Mick en zonen Nils en Maxim. 

Door Ester Janssen

Als student Bouwkunde werkt nestor Mick Eekhout mee aan het dak van het Olympisch stadion in München, waarbij allerlei innovatieve technische oplossingen bedacht moeten worden, en hij leert dat dat lukt, als je je hoofd maar koel houdt en stug door blijft puzzelen. Dit vormt de inspiratie voor al zijn latere werk. Hij studeert af met een bijzondere dakconstructie waarbij steeds acht buizen bij elkaar komen in een vierkant. In eerste instantie noemt hij dat systeem Octacube, later wordt dat Octatube.

Het allereerste begin is thuis, maar al vlug wordt dat te klein en komt er ruimte bij achter de fabriek van Royal Delft. ‘Het bedrijf is echt om mijn vader heen gegroeid’, vertelt oudste zoon Nils. ‘Hij was degene die alles bedacht en hij had een paar mensen in dienst die dat met hem uitvoerden.’ Toen Octatube groeide, zorgde Mick dat er mensen kwamen die anderen gingen aansturen, zodat hij dat niet meer allemaal zelf hoefde te doen. ‘Dat was een goede zet. Hij is een bouwer, een uitvinder, daar zou hij anders steeds minder tijd voor hebben.’

Als Nils er in 2005 bij komt, vindt hij dat de onderneming toe is aan een nieuwe update. ‘We zagen dat veel mensen maar een jaar of drie, vier bleven. Vanwege de structuur was er weinig ruimte om binnen het bedrijf door te groeien. Nu zijn we minder hiërarchisch, meer zelfsturend. Je hoeft je ideeën niet meer voor te leggen aan een manager, die bepaalt of jij ze mag uitvoeren. Je gaat ermee naar collega’s. Samen kijk je er kritisch naar, en vervolgens maak je zelf je keuzes. Mensen kunnen zo verschillende rollen hebben en zich alle kanten op ontwikkelen.’ 

Sinds tien jaar is ook jongste broer Maxim erbij gekomen. Die studeerde eerst Industrieel Ontwerpen (vlak aan de overkant). Daarna ging hij ook nog Bouwkunde doen, net als broer en pa. Binnen Octatube bleek hij interesse te hebben in automatisering en procesoptimalisatie, dus hij is de ideale aanvulling.

Wat zijn nou typische Eekhout-eigenschappen? Nils weet het wel: ‘We zijn alle drie behoorlijk eigenwijs. Daarbij worden we niet nerveus van grote uitdagingen. Octatube is goed in het bedenken van unieke oplossingen voor unieke bouwproblemen.’ ‘Problemen oplossen vinden wij leuk’, zegt Maxim. 

Verschillen zijn er ook, in de manier van werken (Mick liefst met vulpen, de anderen digitaal), maar met name buiten het werk. Nils: ‘Mijn moeder hielp veel mee met de zaak. Daardoor ging het thuis vroeger altijd over het werk. Als reactie daarop had ik het met mijn vrouw Inge nooit over het werk. Nu hebben we daar een middenweg in gevonden. Zij werkt inmiddels ook hier, maar meer in de communicatie en pr.’ Ook Maxims vrouw, Manuela is een Octatuber. Zij werkte er al, Maxim en zij kennen elkaar van een bedrijfsfeestje. En de volgende generatie? ‘De oudste is pas elf! We zien wel.’

Ontspannen samenzijn is belangrijk voor de clan: ‘Wij zijn geen bedrijf waar mensen alleen maar bij elkaar komen om te werken en dan zonder elkaar te kennen weer naar huis gaan. We gaan ook niet altijd voor de maximale winst, het gaat ons echt om de mensen. We weten relatief veel van elkaar.’ Zo gaan de Eekhouts regelmatig met de medewerkers naar locaties, waar ze veel gebouwd hebben. ‘Dan zien de makers hun werk ook eens af en in het echt.’ ‘En dan is het altijd groter dan je dacht’, zegt Mick.

Gaat samenwerken altijd vlekkeloos? Natuurlijk niet. Er is heus wel eens wrijving. Die wordt dan benoemd, waarna de ratio het overneemt. En dan kunnen ze weer met elkaar door. Dat dat goed gaat, blijkt. Ze staan op het punt om op vakantie te vertrekken. Met zijn allen in één huis.

Mick (midden) tekent voor het begin van Octatube