Hoe gaat het met Gavin Luiten?

DELFT - Gavin Luiten (34) heeft als speler van dvv Delft een bijzonder record op zijn naam staan.

- Hoe gaat het met je?
‘Met mij gaat het goed. Dat geldt ook voor mijn vrouw. In februari verwachten wij ons eerste kindje. Dus ja, het gaat goed. Ik heb sinds kort een nieuwe baan. Ik werk nu bij Stolze elektra- en watertechniek, waar ik mij met water in de tuinbouw bezig houd. Een leuke baan met veel afwisseling, ik kom overal.’

Luiten begon met sporten op jeugdige leeftijd, maar niet op een voetbalveld: ‘Ik heb vanaf een jaar of zes, zeven eerst op hockey gezeten, al voetbalde ik altijd met de jongens in de buurt. Ik heb pas de overstap naar het voetballen gemaakt toen ik twaalf jaar was. Het werd dvv Delft, ik heb nooit ergens anders gespeeld en ben nog steeds lid. Altijd in de hoogste jeugdelftallen gespeeld. Ik was 16 jaar toen ik de overstap maakte naar de senioren. Ik was redelijk onhandelbaar in die tijd en werd door trainer Marco van Leest in het tweede elftal opgesteld. Een jaartje later maakte ik al mijn debuut in het eerste elftal onder trainer Peter Pothof. Ik kwam in een team terecht met onder andere René Lander, Paul Etienne, Nils Algera,  Marvin van Hek, Tim Steenks en Raymond Hoekman. We speelden in de Derde Klasse, later zijn wij nog gepromoveerd naar de Tweede Klasse.’ 

- Heb je nooit de behoefte gehad om ergens anders te spelen?
‘Ik ben lang geleden door Vitesse Delft gevraagd om daar te komen spelen. Ik had eigenlijk al ‘ja’ gezegd, maar bedacht mij toch. Ik houd niet zo van verandering en ik speelde bij Delft met mijn vrienden, zoals Benny van Viersen en Jeffrey Schouten.’

- Je hebt vast wel bijzondere momenten meegemaakt?
‘Ja, na de eerdere promotie kampioen geworden van de Derde Klasse. En de Stad Delft-bokaal gewonnen. Wij hadden toen ook een heel goed team met spelers als Robbie Notenboom, Elgar Halbe, Noël Cabral dos Reis, Rick den Toom, Richard Staakman en Henri Paradja. Ik kan mij nog een thuiswedstrijd tegen TOGB herinneren met ruim 2000 toeschouwers langs het veld. Dat gaf wel veel druk, maar toch vond ik dat een hele toffe wedstrijd. Ik heb ook in het Beach Soccer-team van Delft gespeeld. Een finale op De Dam in Amsterdam gespeeld en een toernooi in Scheveningen gewonnen. Wij waren toen heel goed in dat Beach-voetbal. Ik vond het vroeger altijd heel gezellig na afloop. Ik heb die derde helft, soms met een zangertje erbij, altijd heel leuk gevonden. Ik heb dus mooie jaren bij dvv Delft meegemaakt. Maar ook een minder moment meegemaakt; acht jaar geleden een dubbele beenbreuk opgelopen in een wedstrijd tegen Excelsior Maassluis. Ik wilde op doel schieten, maar werd geblokt. Ik heb toen drie maanden op krukken gelopen en een jaar niet gevoetbald. Ik ben toen ook anders gaan lopen.’

- Wat voor speler was je?
‘Een snelle speler. Heel fanatiek, kleunde er ook altijd in. Ik wilde altijd winnen, dat leverde nog weleens een kaart op. Ik had een hard schot. Ik ben als rechtsback begonnen, maar eigenlijk wilde ik in de spits spelen, dat mocht onder trainer Pierre van Zinnen. Ik ben topscoorder aller tijden bij Delft met 67 doelpunten. Zoals de club er nu voor staat wordt dat nooit meer ingehaald.’

- Wat doe je nu nog?
‘Ik speel af en toe Padel met Bob van Driel en voetbal nu in het tweede van dvv Delft. We zijn twee wedstrijden onderweg, twee gewonnen. Maar het valt niet altijd mee, we hebben door corona lang stil gestaan en hebben nog tijd nodig om weer helemaal fit te worden.’ (RvD)