Dubbel Delft 25/9

DELFT – Dit zijn van die luchtfoto’s waar je als Delftenaar erg van kan smullen. En dan vooral van de verschillen: op enkele panden na is niets meer hetzelfde. Verschillen zijn er niet alleen bij de foto’s van deze rubriek, maar zeker ook bij het maken ervan. Neem de foto’s van deze aflevering. Voor de linker foto moest heel wat gebeuren. De fotograaf moest zich allereerst flink aankleden, want luchtfoto’s werden meestal gemaakt in open vliegtuigen met twee stoelen. Weliswaar was er een windscherm, maar los van Moeder Aarde had je ineens een veel beter idee wat er bedoeld werd met een ‘stevig windje’. ‘Een beetje hobbelig’ plegen piloten dat te noemen. En dan zat je boven Delft met je camera, laten we zeggen een Speed Graphic, een in het begin van de vorige eeuw populaire camera bij fotografen. Bij zo’n camera moest je voor elke foto een nieuwe ‘plaat’ in je camera schuiven. In zo’n plaat zat één negetiefvel van 4 bij 5 inch. Je moest dus heel goed anticiperen op wat je wanneer ging fotograferen. Was je te vroeg of te laat, of bewoog het vliegtuigje te veel, dan moest de piloot een nieuw rondje draaien om uiteindelijk het doel opnieuw aan te vliegen. Fotograferen was dus plaat erin, scherpstellen, sluiter spannen, het beeld kaderen en afdrukken. Vervolgens de belichte plaat eruit, nieuwe erin, piloot weer een rondje draaien, enzovoort. Bij heftige wind moesten ook de platen worden afgeplakt omdat anders het negatiefvel ging wapperen. Schreeuwen moest je ook goed kunnen, want dat was de enige manier om met de piloot te communiceren. Plaats van handeling is rond de Kolk bij de Hooikade. Met rechts de gebouwen van de firma Braat. Delftenaar F.W. Braat begon ooit een loodgietersbedrijf dat zich begin vorige eeuw ontwikkelde tot een groot metaalbedrijf dat stalen ramen en verwarmingsinstallaties produceerde voor heel Nederland. Aan de Hooikade verrezen grote productiehallen, ook kwam er een groot kantoor met administratieve ruimten en tekenzalen, uitgevoerd in een voor die tijd nieuwe zakelijke stijl. Uiteraard kreeg het stalen ramen uit eigen productie. Nog geen Irenetunnel, de afgeknotte molen aan de Kethelstraat, de sigarenfabriek van Hillen langs de spoorlijn, andere bebouwing langs de van Leeuwenhoeksingel en nog veel meer moois…