Passie met een Gouden Rand: Astrid Evers

DELFT - Komt Astrid Evers (49) jou bekend voor? Dat zou goed kunnen. Deze dierenliefhebber is namelijk al meer dan twintig jaar vrijwilliger bij Stadsboerderij & Waterspeeltuin BuytenDelft. Grote kans dat zij jou of jouw kind eens heeft begeleid tijdens een ponyritje!

Door Cheyenne Toetenel

Al bijna dertig jaar is Astrid doordeweeks actief als interieurverzorger bij de Bieslandhof. “Zelf heb ik op een school gezeten voor kinderen die wat lastiger kunnen leren”, vertelt ze. “Gedurende die opleiding ben ik stage gaan lopen als interieurverzorger en zodoende ben ik er een beetje ingerold. Via het Jeugdwerkplan kwam ik in aanraking met de Bieslandhof, waar ik nu al tientallen jaren met veel plezier werk.” Niet alleen daar blijft Astrid al lange tijd plakken, ook op de stadsboerderij. Bij BuytenDelft is ze al ruim twintig jaar vrijwilliger in het weekend. “Met dieren werken vind ik fantastisch!”

Met de familie
Niet alleen het feit dat Astrid vroeger al graag op de boerderij kwam was reden om er als vrijwilliger aan de slag te gaan, maar vooral het feit dat haar zusje er reeds actief was gaf de doorslag. “Mijn oom werkte hier in de tijd dat de gemeente nog eigenaar was van de boerderij, en mijn zusje was toen vrijwilliger. Mijn moeder en ik besloten om ook eens te gaan buurten voor een vrijwilligersbaan en zodoende konden wij gezellig met de hele familie op pad.” Niet alleen Astrid zelf is na al die jaren nog steeds elk weekend op de boerderij te vinden, ook haar moeder. “Zij is inmiddels 75, maar beleeft nog wekelijks een leuke tijd bij BuytenDelft! Regelmatig lopen wij samen met andere vrijwilligers een rondje met de pony’s buiten de boerderij. Leuk voor ons én de dieren.”

Liefdevol
Astrid heeft altijd al veel liefde gevoeld voor dieren. “We hadden thuis vroeger honden, dus ik ben ermee opgegroeid. Zelf heb ik nu een poes en een konijn. Dat ik op de boerderij zoveel in contact kom met andere dieren zoals de geiten, schapen, pony’s, het muildier en de parkieten vind ik super. Ik vind het leuk om onder de dieren te zijn, zeker de dieren die je onmogelijk in huis kunt houden.”

Afwisselend werk
Wat Astrid wekelijks zoal doet is erg afwisselend. “Het ene moment sta ik de stallen uit te mesten en aan te vegen, het andere moment voer ik de dieren of loop ik rondjes met de pony’s tijdens de ponyritjes voor kinderen. Dat heb ik net ook even gedaan, voordat de foto voor bij dit interview werd gemaakt. Ik heb deze pony als het ware even ontvoerd, vandaar het zadeltje en halstertouw!”, grapt Astrid. Wekelijks beleeft Astrid veel plezier aan het werk op de boerderij. “Ik vind het gewoon leuk om met dieren bezig te zijn. Het vrolijkt me op, want dieren geven heel veel liefde. Dat ik een beetje vies word van de werkzaamheden vind ik helemaal niet erg.” Dat Astrid al zo lang rondloopt op de boerderij betekent ook dat zij de overgang van kinderboerderij van de gemeente naar stadsboerderij gerund door particulieren bewust heeft meegemaakt. “Er is veel veranderd, maar daar ben ik eigenlijk alleen maar positief over. De boerderij wordt goed onderhouden en ziet er nu altijd netjes uit. Veel gepassioneerde vrijwilligers dragen daaraan bij, zowel doordeweeks als in het weekend. Ik heb een hartstikke leuk team met lieve collega’s, waarvan heel veel nieuwe mensen die leuk in de omgang zijn. Mijn moeder en ik blijven hier dan ook beiden graag komen.”

Iejoor en Juultje
Het werken op de stadsboerderij kent ook verdrietige momenten. Zo heeft Astrid in de ruim twintig jaren die zij er rondloopt al veel dieren zien komen en gaan. “Voorheen hadden we twee ezels, Iejoor en Juultje. Die heb ik allebei geboren zien worden. Een tijdje terug hebben zij een ander huisje gekregen, omdat ze al op leeftijd zijn en met ‘pensioen’ mochten. Het moment dat ze vertrokken was moeilijk, want je bouwt toch een band op met die diertjes. Maar ik weet dat ze een goed huisje hebben gekregen, dus nu heb ik er vrede mee. Vergeten zal ik ze nooit, want ik heb een mooie grote foto van ze in huis staan. Ja, ik heb dus heel veel dieren zien komen en gaan, maar ook dat hoort erbij.”

Ken jij een vrijwilliger die het ook verdient om eens in de spotlights te worden gezet? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet verschijnt jouw weldoener volgende week in Delft op Zondag!