Dubbel Delft 5/6

DELFT – In de tijd dat Tiemen vd Reijken foto’s maakte van Delft in ontwikkeling, vooral jaren zestig en zeventig, was het maken van luchtfoto’s niet zo eenvoudig als nu. Natuurlijk waren er ook geschikte vliegtuigen, maar de fotocamera’s waren bewerkelijker dan nu. Ook moest er voor elke fotovlucht vergunning worden aangevraagd bij de overheid, en achteraf moest je de foto’s laten keuren: of er geen ‘militaire objecten’ of anderszins geheime locaties te zien waren. Voor de ‘echte’ luchtfoto’s werd gebruikgemaakt van speciale meetcamera’s. Om veel detail te kunnen vastleggen was het negatiefformaat groter dan normaal. Een formaat van 18×18 cm is heel gebruikelijk. Bij dit formaat moesten speciale voorzieningen worden getroffen om de film vlak te houden. Kortom er moest nogal het een ander aan kilo’s mee de lucht in, en aangezien er op negatieffilm werd gewerkt moest er veel gewisseld worden. Tiemen had wel een voorliefde voor hoge standpunten en klom vaak op daken, brandtrappen, hoogwerkers en meer van dat hoogs. Willem de Bie heeft het, zeker de laatste jaren, een stuk makkelijker. De digitale fotografie heeft zich in hoog tempo ontwikkeld. Niet alleen zijn zeer hoge resoluties mogelijk, maar ook de stabiliteit van de camera’s is enorm goed. Inzoomen en vliegen in ‘hobbelig’ weer hoeft nu niet echt meer een probleem te zijn. Waar in al die jaren weinig aan is veranderd zijn de grillige karakters van de weergoden. Was het de afgelopen maanden al een keer droog, dan zorgde de wind (storm) voor een onwerkbare situatie als het gaat om luchtfotografie. Nog los van het feit dat De Natuur door die koude en natte bedoening niet van plan was wat groen aan bomen en struiken tevoorschijn te toveren. Zomaar ineens is het prachtig (luchtfoto)weer en dus ging De Bie de lucht in om wat mooie plaatjes te schieten. Zoals de foto die laat zien dat er sinds juli 2019 het een en ander veranderd is in het Spoorzone-gebied. Er is vooral veel bebouwing bij gekomen: tegenover de Ada van Hollandstraat is een nieuw woonwijkje met diverse architectonische hoogstandjes verrezen, en ook tussen het station en de Westlandseweg gaat het hard. Wel een beetje jammer dat juist naast het station - met de fraaie tuin erachter - de hoogste gebouwen staan. Wordt vervolgd.