Hoe gaat het met Wil Vonk?

DELFT - Wil Vonk (66) leerde voetballen op een trapveldje in het Westerkwartier en beleefde mooie jaren bij DHC en sv Wippolder.

- Hoe gaat het met je?
‘Het gaat geweldig. Ik heb geen kwalen, al heb ik uit mijn voetbalperiode een zwakke linkerenkel overgehouden waar ik af en toe last van heb. Maar verder gaat het mijn vrouw Elly en mijzelf goed, dat geldt ook voor mijn kinderen en kleinkinderen. Ik werk nu nog als Proces Operator bij Centrient, dat heette kort geleden nog DSM. Ik ben als 16-jarige bij Gist-Brocades begonnen en ga binnenkort na 50 jaar met pensioen, daar kijk ik wel naar uit.’

- Wanneer ben je met voetballen begonnen?
‘Ik ging als 5-6 jarige al met mijn vader mee naar DHC, dat toen nog op het Laantje van Vollering speelde. Later, op de Bras, mocht ik als 9 jarige meetrainen. Pas op mijn tiende mocht ik aan wedstrijden meedoen, dat was toen zo. Ik was na schooltijd altijd op een trapveldje in het Westerkwartier te vinden. Daar waren wij altijd met een bal bezig, dat gaf je een voorsprong. Wij hadden het thuis met 9 kinderen niet breed, mijn moeder heeft mijn eerste DHC-shirt zelf gemaakt. Met een gevonden bal was ik de koning te rijk! Mijn eerste voetbalspullen kochten mijn ouders op afbetaling, stond Rinus van der Brugge iedere week aan de deur om een knaak op te halen. In de jeugd heb ik altijd in de selectie-elftallen gespeeld. Onder andere met Hans Suiker, Hans de Ruijter en Martin Neeleman, later ook met Wim van Zinnen. Ik heb een leuke tijd in de jeugd bij DHC gehad. Het was altijd gezellig in die oude kantine, als de velden blank stonden trainden wij op het gravelveld, het Jan Posttoernooi met wedstrijden tegen ADO en Feijenoord, ik zou die periode zo over willen doen.’

- Hoe was dat bij de senioren?
‘Dat was ook prima. Ik kwam onder trainer Guus Haak bij de A-selectie. DHC speelde toen nog in de Derde Klasse, maar was inmiddels wel aan haar opmars begonnen. Ik heb dat tot aan de Eerste Klasse meegemaakt, al speelde ik ook veel in het tweede. Met het tweede van DHC ook Kampioen van Nederland geworden, na een toernooi in Zeist. Ik werkte in die tijd bij De Gist al in de ploegendienst, waardoor ik niet altijd kon trainen. Maar De Gistfabriek had een speciale regeling. Als je goed was in een sport kon je gebruik maken van die regeling, waardoor je op tijd naar de training kon. Dat heb ik een aantal jaar volgehouden.’
‘Op mijn 27ste ben ik naar sv Wippolder gegaan, met Martin Stoelinga als trainer. Daar heb ik ook een paar geweldige jaren gehad. We hadden een leuke groep, onder andere met Hans Zwartjens, Koos van den Burg, Frans van Zon en Frans van Velzen. Later kwamen daar Hans de Ruijter en Frans van Straaten bij. Ook bij Wippolder een paar keer kampioen geworden en de opmars vanuit de HVB naar de Tweede Klasse KNVB meegemaakt.’

- Omschrijf jezelf eens als speler?
‘Ik heb bij DHC altijd als rechtsbuiten gespeeld. Ik was snel, technisch redelijk en kon een goede voorzet geven. Bij Wippolder ben ik op het middenveld gaan spelen. Als rechtsbuiten was ik meer afhankelijk van de ballen die ik kreeg, op het middenveld had ik meer de tijd om na te denken. Dat vond ik prettiger.’

- Wat doe je nu nog?
‘Ik ben geen type voor de sportschool, maar met mijn pensioen in zicht wil ik een loopband kopen om op gewicht te blijven. En wij willen gaan fietsen. Ik krijg ook meer tijd voor mijn grote hobby, het maken van tekeningen. Dat doe ik al van jongs af aan...’ (RvD)